خسروپناه: چگونگی تبدیل نظریه علوم انسانی به فناوری نیاز امروز جامعه است

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با رئیس و اعضای شورای سیاست‌گذاری و نظارت بر تولید علوم انسانی اسلامی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) دیدار و گفت‌و‌گو کرد.

عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در این مراسم با تأکید بر رشد و بالندگی در علوم انسانی اظهار کرد: باید در نظر داشت که با وجود این رشد و بالندگی؛ در ابتدای راه هستیم اما نسبت به حرکت‌های تمدنی، در این عرصه انصافا پیشرفت خوبی داشته‌ایم. در حوزه روانشناسی اسلامی،‌ تربیت اسلامی،‌ اقتصاد اسلامی ایده‌ها و نظریه‌های نو وجود دارد. انصافا از کشورهای مالزی و اندونزی که زودتر از ما شروع کردند، جلوتر هستیم.

وی ادامه داد: این کشورها در حوزه علوم انسانی اسلامی مانند ما موفق نبودند اما ایران سرعت عمل بیشتری داشته است و سیر تمدنی خوبی را در این مسیر طی کرده است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به وجود خلأهایی در مسیر اسلامی‌سازی علوم انسانی بیان کرد: باید قدر فناوری نرمی که از سوی علامه مصباح بنا گذاشته شده را بدانیم، ایشان همواره تعدادی از استادان حوزه و دانشگاه را گردهم می‌آوردند تا با یکدیگر در موضوعات مختلف مباحثه داشته باشند، این رویکرد نتایج خوبی را در بر داشت باید این روند ادامه داشته باشد.

خسروپناه گفت: باید بستری را فراهم کنیم که استادان حوزه و دانشگاه با هم مباحثه کنند می‌توان این رویکرد را از دانشگاه‌های مادر در تهران شروع کرد و در ادامه به استان‌ها نیز تسری دارد، ما نیز در شورای عالی انقلاب فرهنگی آماده‌ایم که در این زمینه کمک کنیم.

وی با بیان اینکه علوم انسانی، فناوری نرم تولید می‌کند، ادامه داد: وقتی از نظریه‌پردازی به فناوری مانند فناوری آموزشی می‌رسیم یعنی فناوری نرم ایجاد شده است. چگونگی تبدیل نظریه به فناوری نیاز امروز جامعه است. مثلاً نظریه‌های فرهنگی داریم اما باید از این نظریه‌ها به الگوی حکمرانی فرهنگی برسیم که نداریم، ‌الگوی حکمرانی فرهنگی، تعلیم و تربیت و علم و فناوری در کشور نداریم، نقشه‌ها و سندهایی تدوین شده اما الگوی حکمرانی نداریم.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: باید نظریه‌های علوم انسانی به سازمانی تبدیل شوند که آن فکر موجود در نظریه اجتماعی پیدا کند. مثلاً یکی از مقوله‌هایی که در دنیا مطرح شده موضوع حلال است، کشوری که بیشترین کار در حوزه فرهنگی و اقتصادی در زمینه حلال انجام داده مالزی است و اندونزی، سنگاپور و ترکیه در رتبه‌های بعدی قرار دارند ایران در رتبه بعدی در این زمینه قرار دارد، در صورتی که فقهای ایرانی در این زمینه خیلی کار کرده‌اند اما هیچ سازمانی برای سریان اجتماعی این موضوع نداشتیم، سازمان‌هایی مانند استاندارد یا سازمان غذا و دارو ورود متناسب با اهمیت موضوع به مسئله حلال ندارند.

خسروپناه اضافه کرد: بنابراین نظریه حلال داریم، باید الگوی حکمرانی حلال را تدوین کنیم. سازمان غذا و دارو مرکز حلال را راه انداخته است، عده‌ای دانشگاهی کارهای انجام داده‌اند اما کافی نیست چراکه سند راهبری و راهبردی حلال نداریم. گردشگری حلال هم باید مدنظر باشد. مسئله حلال ساحت‌های مختلف دارد که می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

وی بیان کرد: باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که نظریه‌های علمی علوم انسانی اسلامی سازماندهی و ساختارسازی شوند، بی‌شک ایران پس از چهار دهه انقلاب اسلامی به لحاظ اندیشه از کشورهایی نظیر اندونزی و مالزی جلوتر است اما آنها همان مفاهیم اندکی را که تولید کرده‌اند، اجتماعی شده است البته بخشی به خاطر دغدغه اقتصادی بوده است، متأسفانه ما این کار را هم نکردیم.