توهم فراوانی آب با چشمهای به نام مخزن/ تغذیه سد زایندهرود در سالهای پربارش هم مشکل است
خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ حسین بوذری؛ امروزه کمآبی معضل مهمی در کشور به شمار میرود که دامنه گستردهای از مخاطرات آبی را به دنبال دارد و محیط زیست، اقتصاد، جامعه، رفاه، امنیت غذایی، امنیت روانی و حتی امنیت کشور همه در این دامنه قرار دارند.
نکته مهمی که وجود دارد به ضرورت احیای رودخانه زایندهرود برمیگردد و از سویی، تالاب بینالمللی گاوخونی هم بیش از تأمین آب به احیا نیاز دارد تا بتواند منابع آبی کشاورزان استان اصفهان را یاری کند.
البته آلودگی هوا هم در وقوع بحران در حوضه زایندهرود بسیار موثر بوده است. هر مؤلفهای که مصرف و نیاز آب را در زایندهرود بالا ببرد در بحران زایندهرود مؤثر بوده که یکی از آنان صنعت است، در حالی که صنعت باید تابع ویژگیهای سرزمینی باشد و از آن پیروی کند.
خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا در ادامه بررسی دلایل بحران آب در کشور بهخصوص حوضه زایندهرود و تالاب بینالمللی گاوخونی در قالب پرونده «آب در مسیل بحران» این بار با موضوع زایندهرود و تالاب گاوخونی گفتوگویی را با محمد کوشافر، رئیس مرکز تحقیقات آب دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان، پژوهشگر حوزه آب و عضو هیئت علمی دانشگاه ترتیب داده است که مشروح بخش دوم و پایانی این گپ و گفت در پی میآید: (بخش نخست گفتوگو را اینجا بخوانید)
صنعت عامل اصلی بحران آب در زایندهرود
کوشافر: نگاه غیرعلمی و ناعادلانه به مسئله آب حوضه زایندهرود نگاه غیرعلمی، ناعادلانه و منفعتطلبانه در بحران حوضه زایندهرود بسیار دخیل بوده است.
در ناعادلانه بودن، آنجا که قدرت و ذینفعی بیشتری بوده، توانسته استفاده بیشتری کند. در پروژههای انتقال آب از زایندهرود (جدای خوب و یا بد بودن انتقال) سالهای اخیر پروژههایی که آب را از زایندهرود برده، سریع انجام شده و آنهایی که قرار بوده آب را به زایندهرود بیاورند، همچنان با مشکلات متعددی مواجه هستند. منظور خوب و بد بودن انتقال آب نیست؛ بلکه نبود نگاه دوگانه به زایندهرود است.
انتهای پیام/