مشروعیت عملیات ۷ اکتبر در چارچوب حق دفاع از فلسطین/ تعبیر جهان از «نسل‌کشی» در حال تغییر است
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، بیست و چهارمین نشست از سلسله نشست‌های خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی روز دوشنبه بیست و یکم اسفند 1402 برگزار شد.
این نشست بر موارد «نقض حقوق بشردوستانه در غزه» متمرکز بود و در آن به ابعاد حقوقی جنایت‌هایی پرداخته شد که در فلسطین اشغالی، طی ده‌ها سال به‌ویژه از بعد از عملیات ۷ اکتبر (طوفان الاقصی)، اتفاق افتاده است.
در این نشست بر استفاده از ابزار‌های حقوق بین‌الملل برای حمایت از مجاهدت مردم فلسطین تأکید شد- ابزارهایی که همزمان مبین حقوق دینی ما هم هستند.
در ابتدای جلسه، «ضیاد پاتل» (Ziyaad Patel) فعال حقوق بشر و وکیل حقوق بین‌الملل از آفریقای جنوبی، تاریخچه‌ای کوتاه درباره مبارزات کشورش علیه رژیم صهیونیستی ارائه داد.
وی تأکید کرد که عملیات ۷ اکتبر حماس در چارچوب حق دفاع مشروع مردم فلسطین قابل ارزیابی است.
این وکیل حوزه حقوق بین‌الملل این سوال را مطرح کرد که «آیا صهیونیست‌ها به عنوان نیروی اشغالگر حق پاسخ متقابل به عملیات حماس آن هم با این حد از خشونت را داشته‌اند؟»
به گفته پاتل، یکی از دلایل شکایت آفریقای جنوبی به دادگاه لاهه بابت همین موضوع بود به‌ویژه آنکه با استناد به کنوانسیون منع جرایم نسل‌کشی، می‌توانیم اسرائیل را بازخواست کنیم.
پاتل افزود: دادگاه بین‌المللی دادگستری خیلی صریح بر لزوم آتش‌بس و ممانعت از اقداماتی که به نقض حقوق بشر منجر شود، تأکید کرد اما سوالی که باقی می‌ماند این است که باتوجه به کارشکنی اسرائیل، بدون برقراری آتش‌بس، چگونه می‌توان اقدامات بشردوستانه را پیش برد؟
ناگفته نماند که به موجب ۱۶ رای دادگاه، این رژیم باید اقدامات موثری را انجام دهد و از نقض حقوق بشردوستانه دست بردارد.
همچنین رژیم صهیونیستی به موجب تصمیم دادگاه باید سریعا گزارشی را ارائه دهد و دادگاه را قانع کند که اقداماتی را در این زمینه انجام داده است؛ حال‌آنکه تل‌آویو خود را ملزم به رعایت این دستور نمی‌داند.
برای همین آفریقای جنوبی دعوای جدیدی را نزد دادگاه لاهه طرح کرد تا اسرائیل را بازخواست کند.
نهایت آنکه دادگاه درباره تداوم نقض حقوق بشردوستانه در غزه به جمع‌بندی رسید و تاکید کرد که اسرائیل باید به رای صادرشده در تاریخ ۲۶ ژانویه پایبند باشد.
در حال حاضر در شمال غزه مردم با قحطی مواجه هستند و امدادرسانی به کندی انجام می‌شود و آفریقای جنوبی در انتظار اعلام رای نهایی دادگاه لاهه است.
در ادامه نشست خانه گفتگو، «ژیل دوور» (Gilles Devers) وکیل بین‌المللی از فرانسه با اشاره به تحولات غزه گفت: آنچه ما را متحد می‌کند، مسیر حقیقی مسائل حقوقی و جوهره انسانیت است.
وی گفت: در واقع، دلیل اصلی سفر من به ایران، تمرکز بر مسئله فلسطین به عنوان یک دغدغه مشترک است. تلاش من این است که با همکاری یکدیگر فشاری حقوقی و قضائی علیه اسرائیل ایجاد کنیم و امید است که در این مسیر از حمایت حقوق‌دانان ایرانی هم استفاده کنیم.
دوور افزود: موانع و مشکلاتی داریم به ویژه هنگام کار با ساختار‌های پیچیده بین‌المللی خاصه آنکه دشمن هم قوی است؛ اما اقدام آفریقای جنوبی پیروزی بزرگی برای فلسطین بود و اکنون شاهد هستیم که شکاف میان غرب و اسرائیل درحال عمیق‌تر شدن است.
به گفته وی، سرعت روند رسیدگی به شکایت مطرح‌شده از سوی آفریقای جنوبی بالا بود و کمتر از یک ماه طول کشید و این نشان از تسلیم دادگاه در برار افکار عمومی دارد.
دوور افزود: نکته بسیار مهم اتفاقات اخیر این بود که توافق اسلو به حاشیه رفت. در این توافق، ملت فلسطین ارتباط خود را با نهاد‌های بین‌المللی از دست داد و تعیین سرنوشت به تشکیلات خودگردان واگذار شد. اما پس از ۷ اکتبر، در قضیه بازگشت حق به ملت فلسطین، شاهد یک تغییر رویه قضائی هستیم و این بسیار مهم است.
دوور در توضیح این مطلب افزود: باید چشم‌هایمان را باز کنیم. همواره غرب مدعی حقوق بشر و بین‌الملل بوده، اما اکنون بازی عوض شده است و یک نسل‌کشی در حال انجام است و غرب چشم خود را به روی آن بسته است. چشم‌پوشی آنها از حقیقت، سنگینی کفه ترازو را به نفع جنوب جهانی تغییر می‌دهد تا آنجا که در آینده مدعیان حقوق بشر به جنوب جهانی تعلق دارند چراکه آنها چشم خود را به روی نسل‌کشی نبستند. به‌این‌ترتیب، در تعبیر کلمه نسل‌کشی شاهد یک تغییر مهم در سطح جهانی هستیم.
به گفته دوور، تعریف کلمه نسل‌کشی در کنوانسیون بین‌المللی بسیار کوتاه است و تفاسیر متعددی می‌توان ارائه داد. در مورد غزه، اسرائیل به دنبال تغییر شرایط زیست مردم محلی است و این می‌تواند نسل‌کشی تلقی شود. به تعبیر دیگر، حرف آنها این است که «تو را نمی‌کشم ولی اجازه نمی‌دهم اینجا زندگی کنی».
وی افزود: اگر تشکیلات خودگردان به ما وکالت بدهد، می‌توانیم در بستر قضائی اروپا اتفاقات بزرگی را رقم بزنیم. در دیوان دادگستری اتحادیه اروپا پیچیدگی‌های لاهه وجود ندارد و می‌توانیم راحت‌تر کار را پیش ببریم مثل قطع روابط اقتصادی با کشورهای استعماری.
اینکه «ایران چگونه می‌تواند ضمن پرهیز از به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی، دعوای حقوقی را علیه این رژیم پیش ببرد» نیز ازجمله مباحث مورد بحث در نشست خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی بود.
به گفته پاتل، یکی از دلایل عدم ورود ایران به پرونده جاری در دیوان لاهه، این است که در اقامه دعوای اخیر، موجودیت رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخته شده و این مغایر با اصول ایران است.
اما به اعتقاد دوور، ایران می‌تواند بدون آنکه رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد، تعریف خود از نسل‌کشی را ارائه دهد.
وی در توضیح نظر خود به موضوع آلمان اشاره کرد و گفت: برلین درقبال نسل‌کشی در میانمار، تعریفی مشخص ارائه داده است؛ اما با توجه به مواضع حمایت‌گرانه از رژیم صهیونیستی، ما مانع از آن شدیم که تعریفی جدید از نسل‌کشی در قبال غزه ارائه دهد چراکه نمی‌توان برای یک مسئله دو تعریف متفاوت ارائه داد.
در نشست خانه گفتگوی دانشگاه آزاد اسلامی، جمعی دیگر از اساتید و کارشناسان حوزه بین‌الملل نیز حضور داشتند. از سایر موضوعات مهمی که در جلسه بررسی «نقض حقوق بشردوستانه» به آنها پرداخته شد، می‌توان به پروژه نفوذ فرهنگی صهیونیسم در جهان به‌ویژه کشورهای غربی اشاره کرد که با هدف فروپاشی اخلاق، سقوط کلیسا و انقلاب جنسیتی انجام می‌شود. از این منظر، تهاجم فرهنگی صهیونیست‌ها به مراتب خطرناک‌تر از تهاجم نظامی آنها است و به خاورمیانه محدود نمی‌شود.
نکته دیگر، هوشیاری نسبت به تلاش صهیونیست‌ها برای نسل‌زدایی به جای نسل‌کشی است که مصداق آن را در غزه مشاهده می‌کنیم.
انتهای پیام/