رقابت در شمار عملیات پرتاب؛ چالش جدید پایگاههای فضایی آمریکا
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس‌نیوز با افزایش ازدحام در سایت‌های پرتاب اصلی در کالیفرنیا و فلوریدا، اپراتور‌های فرودگاه‌های فضایی داخلی به دنبال راه‌هایی خلاقانه برای میزبانی پرتاب‌های مداری هستند.
تعداد پرتاب‌های تجاری دارای مجوز توسط اداره هوانوردی فدرال بین سال مالی ۲۰۲۰، با ۳۱ مجوز پرتاب و سال مالی ۲۰۲۳ با ۱۰۶، بیش از سه برابر شده است.
طبق داده‌های ارائه شده توسط سازمان‌های مرتبط در سال مالی ۲۰۲۴ انتظار بیش از۱۱۱ عملیات پرتاب می‌رود. با این حال، این رشد تا حد زیادی در محدوده فدرال بوده است: ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال و مرکز فضایی کندی در فلوریدا و پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا در دایره افزایش عملیات‌های پرتاب قراز دارند؛ محدوده‌های فدرال ۵۱ درصد از راه اندازی‌های دارای مجوز در سال مالی ۲۰۲۰ را تشکیل می‌دهند که در سال مالی ۲۰۲۳ این میزان به ۷۸ درصد افزایش یافته است.
بهبود زیرساخت‌ها، قابلیت‌ها و خدمات در کنار یکدیگر به افزایش میزان پرتاب‌ها منجر شده و این دقیقا جایی است که صنعت به سمت آن گرایش پیدا می‌کند.
این امکانات برای پشتیبانی از پرتاب‌های مداری عمودی نیز طراحی شده‌اند که بیش از ۸۰ درصد پرتاب‌های مجاز در سال‌های اخیر را تشکیل می‌دهند. در حالی که ۱۴ سایت پرتاب دارای مجوز سازمان فدرال هستند، بسیاری از آنها در مکان‌های داخلی هستند که به طور سنتی به دلیل مسائل ایمنی برد، قادر به میزبانی پرتاب مداری نبوده‌اند.
پایگاه فضایی آمریکا در نیومکزیکو که بیشتر به دلیل میزبانی پرواز‌های زیرمداری ویرجین گلکتیک شناخته شده است، برای رقابت در «اوربیتال لانچ چلنج» (Orbital Launch Challenge) می‌کند؛ این مسابقه به نخستین شرکتی که مجوز اداره هوانوردی فدرال را برای پرتاب مداری از بندر فضایی آمریکا دریافت کند، ۲میلیون دلار جایزه می‌دهد.
پایگاههای فضایی داخلی باید توانایی بهره‌برداری مداوم را داشته باشند تا بتوانند در انتظار واگذاری عملیات پرتاب باشند و همچنین نیاز‌های این نوع از عملیات را برطرف کنند؛ به طورکلی پایگاههای داخلی فضایی در تلاش هستند تا با بهبود بخشیدن به ظرفیت و تجهیزات خود به شرایط پذیرش و پشتیبانی از پرتاب‌های مداری با بارگیری سنگین و بیشتر دست یابند و از این طریق در رشد و توسعه صنعت فضایی نقش داشته باشند.
انتهای پیام/