زمین در لبه پرتگاه/ خطر تغییرات اقلیم در کمین مردم جهان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، یک مطالعه جدید که برای فعال کردن اقدامات محلی انجام شده است، تأثیرات شدید آب و هوایی ناشی از افزایش دمای ۲ درجه سانتیگراد را برجسته می‌کند.

تابستان امسال، تیتر اصلی اخبار سراسر جهان گزارش‌های مربوط به وضعیت شدید آب و هوا بود؛ از آتش‌سوزی‌های شدید جنگلی در کانادا گرفته تا سیل‌های خطرناک در هند، ژاپن و شرق آمریکا. موج شدید گرمای هوا اسپانیا، چین، آمریکا و مکزیک را گرفتار کرده و گرم‌ترین روز روی کره زمین ثبت شد.

پژوهشی که به تازگی توسط دانشمندان موسسه تحقیقات محیطی منطقه خلیج سان فرانسیسکو (BAERI) و مرکز تحقیقات ایمز ناسا انجام شده است، بررسی کاملی از چگونگی بدتر شدن این رویداد‌های شدید با بالا رفتن دمای سیاره ما ارائه می‌کند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد احتمال برخورد و ترکیب این رویداد‌ها در کجا بیشتر است و تاثیرات آن چگونه به طور قابل توجهی بر زندگی و معیشت مردم تأثیر می‌گذارد.

این مطالعه از یک مجموعه عمومی داده ناسا استفاده می‌کند که می‌تواند تغییرات پیش‌بینی‌شده در مقیاس محلی را «بزرگ‌نمایی» کرده و به هر جامعه‌ای در جهان امکان می‌دهد از امروز خود را آماده کند.

این مطالعه، جهانی را مورد بررسی قرار می‌دهد که در آن گرمایش زمین بیش از دو درجه سانتیگراد در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن بود. این بررسی بر روی الگو‌های جغرافیایی تغییرات پیش‌بینی‌شده بر روی متغیر‌های کلیدی آب و هوا، از جمله تغییرات دمای هوا، بارش، رطوبت نسبی، تابش خورشیدی و سرعت باد متمرکز شد.

افزایش دو درجه‌ای دمای زمین، آستانه بحران در نظر گرفته می‌شود که در دمای بالاتر از آن زمین شاهد اثرات خطرناک و آبشاری تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت‌های انسان خواهد بود.

این تحقیقات پیش بینی می‌کند افزایش دو درجه‌ای گرم شدن زمین در محدوده زمانی دهه ۲۰۴۰ رخ دهد.

میانگین تغییرات دمای هوا در دهه ۲۰۴۰ با توجه به دوره پایه (۱۹۵۰-۱۹۷۹)، پیش بینی شده است؛ زمانی که زمین احتمالاً به ۲ درجه سانتیگراد گرمایش جهانی در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن خواهد رسید.

متغیر‌های آب و هوا به صورت مجزا عمل نمی‌کنند. محققان تلاش کردند دریابند چگونه این متغیر‌های اقلیمی منفرد و مجزای پیش بینی شده تغییر می‌کنند و اثرات ترکیبی آن‌ها برای مردم در سراسر جهان چه معنایی دارد. تغییرات در یک متغیر می‌تواند در اثرات متغیر دیگری ترکیب شود.

«تائجین پارک» محقق BAERI و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: باید این متغیر‌ها را با هم بررسی کنیم تا تأثیر واقعی بر زندگی انسان‌ها را درک کنیم.

محققان توجه ویژه‌ای به دو شاخص تاثیر در آب و هوا داشتند؛ اولی تنش گرمایی یا اثرات ترکیبی دما و رطوبت بر بدن انسان است. آن‌ها دریافتند که بیشتر مناطق جهان در دهه ۲۰۴۰ در مقایسه با سال‌های ۱۹۵۰-۱۹۷۹ تنش گرمایی بالاتری را تجربه خواهند کرد، در حالی که کشور‌های استوایی بیشتر شاهد افزایش تعداد روز‌هایی بسیار گرم خواهند بود (مثلاً کشور‌های شرق آفریقا یک ماه بیشتر روز‌های تنش گرمای شدید خواهند داشت.)

این مطالعه همچنین آب و هوای آتش سوزی، یکی دیگر از شاخص‌های تاثیر آب و هوا را مورد بررسی قرار داد. این افزایش جهانی در آب و هوای شدید آتش سوزی را نشان داد با ترکیب متغیر‌های دما، بارندگی، رطوبت، باد و موارد دیگر در یک شاخص هوای آتش سوزی یا FWI اندازه گیری می‌شود. محققان خاطرنشان کردند که آب و هوای آتش سوزی استثنایی در آمازون (+۴.۳ FWI)، مرکز و غرب آمریکای شمالی (+۳.۳ FWI) و مدیترانه (+۳.۷ FWI) افزایش می‌یابد.

تغییرات پیش بینی شده بارش در دهه ۲۰۴۰ با توجه به دوره پایه (۱۹۵۰-۱۹۷۹)؛ زمانی که زمین احتمالاً به ۲ درجه سانتیگراد گرمایش جهانی در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن خواهد رسید.

«راماکریشنا نمانی» دانشمند ارشد در BAERI و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: تأثیر فزاینده همه تغییرات اقلیمی مورد بررسی، می‌تواند آسیب قابل توجهی به جوامع و اقتصاد‌ها از آتش‌سوزی، سیل، رانش زمین، و شکست محصولات زراعی وارد کند. وقوع سیل‌ها و خشکسالی‌ها به‌طور ویژه، احتمالاً، مکررتر، شدیدتر، طولانی‌تر و یا در هر سه حالت خواهد بود.

ایجاد بینش منحصر به فرد آب و هوایی با استفاده از داده‌های بزرگ

مورد استفاده برای این تحقیق، پیش‌بینی‌های جهانی و روزانه آب و هوا را تا سال ۲۱۰۰ ارائه می‌کند. برای خلق این مجموعه داده، محققان از پیش‌بینی‌های ارائه شده توسط مدل‌های آب و هوایی پیشرو در جهان و همچنین از تکنیک‌های آماری پیشرفته برای کاهش مقیاس آن‌ها بهره‌مند شده است؛ فرایندی که به طور قابل توجهی وضوح فضایی را بهبود می‌بخشد.

پیش‌بینی‌های خام مدل تغییرات اقلیم، نتایج جهانی و روزانه را برای مناطقی در حدود ۱۲۰ در ۱۲۰ مایل (۲۰۰ در ۲۰۰ کیلومتر) ارائه می‌دهد. مجموعه داده «NEX-GDDP» این میزان را به حدود ۱۵ در ۱۵ مایل (۲۵ در ۲۵ کیلومتر) بزرگ‌نمایی می‌کند، وضوحی که می‌تواند به رهبران کمک کند تا برنامه‌های هدفمند انطباق و کاهش تاثیرات آب و هوا را توسعه دهند.

فرآیند‌های کاهش مقیاس اغلب پیش بینی‌های روزانه را با میانگین‌های ماهانه ادغام می‌کنند، اما حفظ داده‌های روزانه برای ثبت رویداد‌های شدید مهم است. به گفته پارک اگر داده‌ها در یک میانگین ماهانه ادغام شوند، وقوع چند روز خطرناک گرم و مرطوب ممکن است در اعداد گم شود و خطربرای جان انسان‌ها را پنهان بماند.

نتیجه‌گیری این مطالعه نشان می‌دهد ضروری است تصمیم‌گیرندگان اثرات ترکیبی آب و هوایی پیش‌بینی‌شده برای مناطق خود را درک کنند.
مقیاس منطقه‌ای منحصر به فرد داده‌های «NEX-GDDP» می‌تواند به رهبران محلی کمک کند تا برنامه‌های سازگاری با آب و هوای ویژه جوامع خود را توسعه دهند.

بریجت تراشر که توسعه داده‌های «NEX-GDDP» را رهبری می‌کند و یکی از نویسندگان آن است، گفت: داده‌ها فقط زمانی ارزش دارند که اقدامات را هدایت کنند، و ارزش واقعی «NEX-GDDP» در پتانسیل آن است که تغییرات مثبت را در مقیاسی معنادار در سطح جهانی ایجاد کند.