«دکتر معین» یاور نستوه ادب فارسی

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ «دکتر محمد معین» نخستین دانش‌آموخته دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی- انصافاً واجد ویژگی‌هایی کاملاً مبتنی بر اخلاق بوده که طیف‌های گوناگون فرهنگی از دهخدا تا نیما را به خود جلب کرده و این نشان‌دهنده متانت و درست‌کرداری مردی است که می‌توانست با زمینه‌هایی مساعد که برای هرکس پیش می‌آید، راهی را برود که این اندازه نامداری آمیخته با احترام در آن یافت نشود.

پرهیز از بدزبانی، بهادادن به دانشجویان و جدی گرفتن امر پژوهش و بهره‌گیری از دست‌مایه‌های پیش رو مانند آموختن زبان‌های بیگانه به قصد خدمت به زبان فارسی و پاسداشت آن از عمده مشخصات شادروان دکتر معین است. همین کوشش وی برای گردآوری لغات که با پیشکاری در محضر علامه دهخدا شکل گرفت و اهتمام به پاک‌سازی و بهسازی کاری مانند برهان قاطع و به همین اندازه وقت و حوصله صرف دستور زبان فارسی کردن، خود گویای ارادت این مرد بزرگ به فرهنگ ایرانی و زبان فارسی بوده که به آسانی همانند آن یافت نمی‌شود.

در کنار ادیبان سنتی عصر مانند بهار و فروزانفر شاگردی کردن و از میان آنان برکشیده شدن کاری آسان نمی‌نماید؛ اما دکتر معین که حتی جان خویش را بر سر این ممارست آمیخته به جانکاهی نهاد، توانست نقشی متفاوت‌تر از معلمان فرهیخته خود ایفا کند که صدای سخن و پژواک پژوهش او را متفاوت‌تر می‌کرد. در دوره‌ای که این همه عکس یادگاری گرفتن با حافظ رواج نداشت و هنوز شرح‌نویسی‌های انباشته از مکررات چنین فراگیر نشده بود، حافظ شیرین‌سخن دکتر معین فتح‌ باب تلقی می‌شد؛ فتح بابی که قاعدتاً باید پس از خشک‌سالی رخ می‌داد نه پیش از آن!

در فراق دکتر معین با کمترین شائبه خود را دل‌خوش به وجود نامدارانی می‌کنیم که اگر استاد معین هم بودند، وی را می‌ستودند؛ اما راست این است که معین بی‌مانند و کم تکرار بود که درست گفته‌اند: مادر آزادگان کم آرد فرزند.

پیش‌تر هم گفته‌ام مرحوم پدر که در زی اهل فقه، ادیب و شاعر بودند، دکتر معین را بسیار می‌ستودند و وقت برداشتن فرهنگ معین گویا کتابی چون زادالمعاد را به دست دارند، رفتار می‌کردند. روان هر دو شاد باد.

عبدالرضا مدرس‌زاده شاعر و دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

انتهای پیام/۴۱۲۱/۴۰۶۲/