صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در یادداشتی مطرح شد؛

واکاوی جایگاه زنان در فعالیت‌های اجتماعی

اینکه زنان حدود نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند، یک واقعیت اجتماعی است و در کنار نیمه دیگر جامعه یعنی مردان با بر عهده گرفتن نقش‌های متفاوت، ارتباطات اجتماعی را تکمیل و جامعه را در مسیر زمان، روبه‌جلو به حرکت درمی‌آورند، اما اینکه جایگاه زنان در فعالیت‌های اجتماعی، دقیقاً کجاست، نیاز به بررسی دارد.
کد خبر : 624943

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، فرزانه کندلوئی، کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی در یادداشتی نوشت: این یک واقعیت اجتماعی است که زنان حدود نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و در کنار نیمه دیگر جامعه یعنی مردان، با بر عهده گرفتن نقش‌های متفاوت، ارتباطات اجتماعی را تکمیل و جامعه را در مسیر زمان، روبه‌جلو به حرکت درمی‌آورند، اما جایگاه زنان در فعالیت‌های اجتماعی، دقیقاً کجاست؟


استفاده از توانمندی‌های این بخش از جامعه، همواره محل مناقشه دیدگاه‌های مختلف بوده است. هم در سطح جامعه و هم در میان متفکران مستقل و یا وابسته به مکاتب مختلف فکری و ایدئولوژی، این اختلاف وجود داشته است. نوع و نحوه رفتار متقابل زنان و جامعه و تعریف نقش‌های اجتماعی مختلف، بهره‌مندی از توانمندی‌های زنان در نقش‌های اجتماعی علاوه بر نقش‌های مادری در خانواده و مسائلی ازاین‌دست، همواره موردبحث بوده است.


اشتغال زنان یکی از مهم‌ترین بخش‌های این مباحثات و مجادلات را تشکیل داده است که کدام نقش، شغلی و یا خانواده، در زندگی زنان می‌تواند اولویت پیدا کند؟ پاسخ این سؤال البته فقط بر حوزه فردی زندگی زنان تأثیر ندارد و می‌تواند بر تصمیم‌گیری‌های جامعه در خصوص سپردن عناوین مختلف شغلی و مدیریتی و تصمیم‌گیری به آنان مؤثر باشد.


در برخی پژوهش‌ها به سه الگو در خصوص اشتغال زنان اشاره می‌شود. در نخستین الگو با در نظر گرفتن نقشی تقریباً منفعلانه، زنان فقط به خانه‌نشینی فراخوانده می‌شوند در الگوی دوم، زنان، خانه‌گریز و بر اساس غفلت از اولویت اصلی وی یعنی خانواده و بر اساس اعتباردهی بیشتر به شغلشان، معرفی می‌شوند.


الگوی سومی هم وجود دارد که در آن معایب الگوی اول و دوم به حداقل رسیده است به این معنا که خانواده‌گرایی زنان در کنار حضور فعالشان در اجتماع و در دست گرفتن نقش‌های اجتماعی که با روحیه، آفرینش و فطرت زنان هماهنگی بیشتری دارد تعریف می‌شود و به‌این‌ترتیب اولویت خانواده مورد غفلت واقع نشده و از طرف دیگر نقش زنان به‌عنوان یک انسان و یک زن در مدیریت روابط اجتماعی موردتوجه قرار می‌گیرد.


تعیین و بهره‌مندی از الگوی سوم البته به تغییر رویکرد، نگرش و باور سامانه‌های مدیریتی و تصمیم‌گیری کشور نیاز دارد تا بتواند زنان را در سیستم خود بپذیرد و نقش‌های مختلفی را برای وی تعریف کند. آنچه در کشور ما (ایران اسلامی) در این رابطه اتفاق افتاده، خوب هست، اما کافی نیست.


سیری اجمالی در فهرست بلندبالای انتصابات و تعریف مسئولیت‌های اجتماعی در دولت‌های مختلف نشان می‌دهند، این کفه به سمت مردان سنگینی می‌کند، درحالی‌که در مسیر مبارزات سیاسی و اجتماعی تا پیروزی انقلاب، دوران دفاع مقدس و سازندگی و پس‌ازآن، نمونه‌های موفق متعددی از حضور زنان موفق و مؤثر را می‌توان برشمرد.


به هر ترتیب، بهره‌مندی از زنان توانمند مسلمان در حوزه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، ورزشی، هنری و... با لحاظ کردن اولویت خانواده‌گرایی، می‌تواند در فعال کردن این بخش از ظرفیت اجتماع بیش از گذشته، مؤثر واقع شود.


انتهای پیام/۴۱۶۷/پ


انتهای پیام/

برچسب ها: یادداشت زنان
ارسال نظر