صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
به بهانه روز مبارزه با سلاح‌‏های شیمیایی؛

سلاح ساخت بشر برای نابودی نسل آدم/ مرگ؛ ارمغان بمب‌های شیمیایی

سلاح شیمیایی به جنگ‌افزاری بیولوژیکی اطلاق می‌شود که با هدف کشتار وسیع انسان‌ها توسعه یافته است.
کد خبر : 587525

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، سلاح شیمیایی(CW)، نوعی سلاح جنگی متشکل از مواد شیمیایی است که از طریق خواص سمی خود باعث ایجاد مرگ یا آسیب عمدی بین انسان‌ها و سایر موجودات زنده می‌شود. معمولاً مهمات، ابزارها و سایر تجهیزات که از آنها به طور خاص برای سلاح‌سازی از مواد شیمیایی استفاده می‌شود در زیرمجموعه تعریف سلاح‌های شیمیایی قرار می‌گیرند.


طبعاً از این مواد شیمیایی به جز رساندن آسیبِ جدی یا کشتنِ انسان انتظار دیگری نمی‌رود، بنابراین به این جنگ‌افزارها، سلاح‌های کشتار جمعی گفته می‌شود. بر اساس گزارش سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی(OPCW) «اصطلاح سلاح شیمیایی به هر ماده شیمیایی سمی یا ماده اولیه‌ای که می‌تواند باعث مرگ، جراحت، ناتوانی موقت یا تحریک حسی از طریق اثر شیمیایی شود اطلاق می‌شود.»


در جنگ‌های مدرن برای اولین بار در جنگ جهانی اول (۱۸-۱۹۱۴) از سلاح‌های شیمیایی استفاده شد. سلاح‌های شیمیایی، مانند سلاح‌های هسته‌ای و بیولوژیکی، اغلب به عنوان سلاح‌های کشتار جمعی طبقه‌بندی می‌شوند. هر چند در تمام سلاح‌های گرم به نوعی واکنش شیمیایی رقم می‌خورد اما هدف سلاح شیمیایی آسیب‌رسانی از طریق انفجار نیست بلکه انتظار می‌رود در فعل و انفعالات شیمیایی در عملکرد بدن اختلالی ایجاد کنند.



سلاح شیمیایی اولین بار در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت


برای مبارزه با این سلاح‌های کُشنده، پیمانی تحت عنوان کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزارهای شیمیایی (CWC) منعقد شده است و به طور رسمی در جهت منع توسعه، تولید، ذخیره‌سازی و استفاده از سلاح‌های شیمیایی و انهدام آنها گام برمی‌دارد. تابون(tabun)، سارین(sarin)، فسژن(phosgene) و گاز خردل(mustard gas) از عوامل شیمیایی هستند که برای کشتن اختراع شده‌اند و تأثیرگذاری وحشتناک آنها باعث شده است تا توسعه‌دهندگان اولیه این سلاح‌ها خود به مخالفان به کارگیری از این ابزارها تبدیل شوند.


سلاح‌هایی که مرگ به ارمغان می‌آورند


در یک نبرد شیمیایی از خصوصیات سمی مواد شیمیایی به عنوان سلاح استفاده می‌شود. یکی از مشهورترین سموم مورد استفاده در جنگ‌های شیمیایی، ‌ گاز خردل است. این گاز مایعی بی‌رنگ است که بوی تند خردل یا سیر را تداعی می‌کند. مواجهه این گاز با بدن موجب از بین رفتن بافت‌ها می‌شود و تاول ایجاد می‌کند. گاز خردل در مرحله اول به چشم و ریه آسیب می‌زند. رژیم بعثی عراق، در جنگ ۸ ساله بارها از این گاز علیه سربازان کشورمان استفاده کرد.


سمی‌ترین سلاح شیمیایی موجود «وی ایکس» (VX) نام دارد. این سلاح در ابتدا به صورت مایع است و به‌تدریج به گاز بی‌رنگ و بو تبدیل می‌شود. تنها ۱۰ میلی‌گرم از این ماده برای مرگ انسان کافی است. سم دیگری که مانند «وی ایکس» است، سارین نام دارد. سارین به‌سرعت تبخیر می‌شود، در مراحل ابتدایی باعث فلج شدن و در مراحل پایانی موجب خفگی می‌شود.



بوتولینوم توکسین نوعی سم دیگر باکتریایی است که می‌تواند موجب گرفتگی عضلات و ضعف عضلانی شود و تا فلج و مرگ نیز پیش رود. جالب است بدانید که نام تجاری این محصول شیمیایی بوتاکس است که برای فلج موقت عضلات تزریق می‌شود، چین و چروک را کمرنگ می‌کند و به طور طنزی همین عامل مرگ‌آور، در پرطرفدارترین عمل زیباییِ بدون جراحی جهان نقش کلیدی دارد.



از قارچی به نام زردافشانکچه سمی به نام افلاتوکسین تولید می‌شود که در بدن انسان موجب سرطان می‌شود. افلاتوکسین موجب شکم‌درد، تورم ریه، تشنج، کما و سرانجام مرگ می‌شود.


باکتری سیاه‌زخم نوعی باکتری بیماری‌زا است که منجر به بیماری باسیلوس آنتراسیس می‌شود. در انواع مختلفی که این باکتری می‌تواند مهلک باشد، ‌ حالت تنفسی آن است که علائمی شبیه به آنفلوآنزا دارد اما در نهایت ریه‌ها را از مایع پر می‌کند و مرگ آدمی را در پی دارد.


بوتولینوم توکسین نوعی سم دیگر باکتریایی است که می‌تواند موجب گرفتگی عضلات و ضعف عضلانی شود و تا فلج و مرگ نیز پیش رود. جالب است بدانید که نام تجاری این محصول شیمیایی بوتاکس است که برای فلج موقت عضلات تزریق می‌شود، چین و چروک را کمرنگ می‌کند و به طور طنزی همین عامل مرگ‌آور، در پرطرفدارترین عمل زیباییِ بدون جراحی جهان نقش کلیدی دارد.



در بمباران سردشت عده بسیاری از هموطنان به شهادت رسیدند


از تلف شدن آفات تا تلف شدن بشر دوپا


نبردهای شیمیایی را در تقسیم‌بندی‌های رایج در کنار نبرد هسته‌ای و بیولوژیکی قرار می‌دهند که به آن NBC گفته می‌شود. برخلاف سلاح‌های گرم کلاسیک، ‌جنگ‌افزارهای شیمیایی صرفاً با هدف منهدم کردن دشمن به کار نمی‌روند و هر چند پتانسیل تخریبی زیرساختی بالایی ندارند، اما انسان‌ها را بدون هدف‌گیری خاصی(از سرباز جنگی گرفته تا زن و بچه) زمین‌گیر می‌کنند.


شاید به نظر عجیب برسد اما حتی سم‌پاشی مزارع و باغ‌ها نیز در زمره استفاده از سلاح‌های شیمیایی قرار می‌گیرد. در این روش محموله‌های شیمیایی با غلظت کنترل‌شده از طریق هواپیما یا هلیکوپتر رهاسازی می‌شود و آفات را از بین می‌برد.


اما هر چیزی مانند چاقویی دولبه ویژگی‌های مثبت و منفی تؤاماً دارد. برای محافظت در برابر سلاح‌های شیمیایی نیاز است از تجهیزات مناسب برخوردار بود. همچنین مردمی که در معرض حمله شیمیایی قرار دارند باید آموزش‌های کافی ببینند و اقدامات ضد عفونی لازم را بیاموزند.




بیشتر بخوانید:


ساخت پارچه‌ای که سلاح‌های شیمیایی را خنثی می‌کند + تصویر




در سلاح‌های شیمیایی به صورت عمدی از خواص سمی مواد شیمیایی می‌شود. در آغاز جنگ جهانی دوم در روزنامه‌ها به طور گسترده‌ای گزارش می‌شد که «تمام مناطق اروپا» به «زمین‌های بایر بی‌جان» تبدیل خواهد شد. با این حال، از سلاح‌های شیمیایی در حد پیش‌بینی‌شده توسط مطبوعات استفاده نشد. اما رهاسازی سلاح شیمیایی ناخواسته در بندر باری رخ داد. حمله آلمان در شامگاه ۲ دسامبر ۱۹۴۳، به کشتی‌های ایالات متحده در بندر آسیب رساند و در نتیجه آزاد شدن گاز خردل از درون کشتی در مجموع ۶۲۸ تلفات برجای گذاشت. دولت ایالات متحده به دلیل قرار دادن اعضای خدمات آمریکایی در معرض عوامل شیمیایی هنگام آزمایش مورد انتقاد قرار گرفت. پرسنل وظیفه استرالیایی همچنین در نتیجه «آزمایش‌های جزیره بروک» توسط دولت انگلیس در معرض نبرد شیمیایی قرار گرفتند. این آزمایش‌ها اغلب بدون رضایت یا اطلاع قبلی از سربازان آسیب‌دیده انجام می‌شد.


در جنگ ایران و عراق، کشور متجاوز بارها مرزهای کشورمان را مورد حمله قرار داد که تلفات قابل توجهی باقی گذاشت و جانبازان شریف میهن‌مان هنوز هم از اثرات آن رنج می‌برند. از همه شدیدتر، ‌ در تاریخ ۷ و ۸ تیرماه سال ۱۳۶۶، بمب‌افکن‌های عراقی در ۴ نقطه پر ازدحام شهر سردشت بمب‌ها را رها کردند که صدها کشته و هزاران زخمی بر جای گذاشت.


انتهای پیام/۴۱۶۰/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر