سینمای آنلاین همچنان روی دور کُند/ نیاز سینمای کرونایی که بازهم جدی‌اش نمی‌گیرند
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، سینما طی یک سال اخیر روی خوش به خود ندیده و این وضعیت نه فقط متوجه فیلمسازان و صاحبان آثار بلکه تأثیراتش به مخاطبان علاقه‌مند به فیلم‌های ایرانی هم برمی‌گردد.
اکران نوروزی درحالی از روزهای پایانی اسفندماه99 کلید خورد که کم‌کم سالن‌های سینما روی روال عادی خود برمی‌گشتند و با وجود فروش ضعیف گیشه اما عمدتا حیات خود را ولو با فروشی اندک ادامه دادند. «هفته‌ای یک‌بار آدم باش»، «خورشید»، «خون شد»، «تک‌خال» و «لاله» در جمع اکران نوروزی قرار گرفتند اما گیشه اکران نوروزی ۱۴۰۰ هم بسیار کمتر از حد انتظار بود.
تعلیق در کمین همیشگی سینما
از چند روز اخیر با درگیری مجدد بسیاری از شهرهای کشور علی‌الخصوص پایتخت با شیوع کرونا و پیک چهارم، همین اکران نصف و نیمه نیز معلق ماند و چاره‌ای جز بسته شدن دوباره سینماها باقی نگذاشت.
البته اکران پنج فیلم نوروزی گمان‌ها را به سمت رونق اندک سالن‌ها می‌بُرد اما همین فیلم‌ها نیز با وضعیت پیش آمده، به در بسته خوردند تا سینما مثل دیگر فعالیتهای هنری تا روزهای نامعلوم خاموش بماند.
با این تفاوت که سینمای ایران از یک سال گذشته و با آغاز شیوع کرونا در کشور با پدیده «آنلاین» روبرو شد؛ کانالی نسبتا ایمن برای تزریق سرمایه‌ای مجدد به سینمای ایران که اتفاقا در بازه‌هایی مورد اقبال برخی فیلم‌ها قرار گرفت.
جدا از فیلم‌های ابتدایی این مسیر که به نوعی دست به ریسک زدند اما در همین روزهای اخیر «دیدن این فیلم جرم است» با فروش دو میلیاردی روبرو شده و این اتفاق به‌ویژه برای «شنای پروانه» رخ داد تا جایی که در 5 روز اکران آنلاین، توانست فروش دو میلیاردی را رقم بزند.
استقبال از گیشه آنلاین ولو با بلیت 30 هزارتومانی
نکته جالب اینکه فروش این فیلم در سالن‌های سینما پس از چندماه مطابق با سامانه «سمفا» 3 و نیم میلیارد تومان است اما رفته‌رفته و در روزهایی حداقلی فروشی قابل تأمل را در اکران آنلاین به‌دست آورده است. بنابراین مخاطب حی وحاضر در پلتفرم‌های اینترنتی حتی با وجود بلیت 30 هزار تومانی بازهم، گیشه خوبی برای آن رقم زده‌اند.
اینجاست که هم فیلمساز می‌تواند در فضایی جدا از سالن‌های فیزیکی سینما به سرمایه‌اش برسد و حتی کسب سود کند و هم مخاطب در فضای سهل‌تر و خانوادگی به تماشای این فیلم‌ها بنشیند. چنین طرحی ایده جالبی برای روزهای سخت کرونایی است خصوصا در زمانی کرونا جانی برای سینما نگذاشته است.
در شرایط بازگشایی سینما در ایام کرونا نیز کمتر مخاطبی حاضر به رجوع به سالن‌ها می‌شد به نحوی که پنج فیلم اکران نوروزی در حدود 20 روز درنهایت به فروش نسبی 500 میلیون تومان رسیدند؛ فروشی که تاکنون تنها معادل یک روز اکران اینترنتی فیلمی همانند «شنای پروانه» است!
فیلم‌هایی که حالاحالاها خاک می‌خورند
درحال حاضر به جز دو فیلم یاد شده، چند فیلم دیگر در فضای آنلاین در دست اکران هستند اعم از «زیر نور کم» و «بعد از تو» که از ابتدا در همین فضا رونمایی شدند و سه فیلم دیگر هم که پس از مدت‌ها نمایش در سینما به این جمع پیوسته‌اند.
بنابراین 6 فیلم حال حاضر سینمای آنلاین، درصد بسیار کمی از اندوخته به نمایش‌درنیامده سینمای یکی دو سال اخیر است. اندوخته‌ای که صاحبان فیلم همچنان رضایت به تزریق آنان به پلتفرم‌ها ندادهاند و گویا همه‌چیز را به بعد از اتمام نامعلوم کرونا موکول کرده‌اند.
شاید این انتقاد بیشتر متوجه محضصولات سینمای دولتی است که حتی قدرت ریسک فیلم‌های مهمی همچون «یدو» را نیز ندارند که لااقل نمایشی محدود با دریافت مبلغ میلیاردی از تلویزیون را داشته باشند. حتی به برخی از فیلم‌ها برای پخش نوروزی در سیما نیز چنین طرحی داد شد اما مورد توافق طرفین قرار نگرفته است.
با این شرایط و عدم اقبال به اکران آنلاین، سینمای ایران یا باید تعلیق‌های پی‌درپی ولی درست سالن‌ها را تحمل کنند یا بازهم فیلم‌ها منتظر باشند و در صف بمانند تا در زمانی نامعلوم روی پرده بروند.
انتهای پیام /4143/
انتهای پیام/