تکلیف واکسیناسیون مشخص نشود، تئاتر هم بلاتکلیف می‌ماند/ مصائب تمرین در پلاتوهایی که استاندارد نیستند
نوشین تبریزی در گفتوگو با خبرنگار حوزه سینما و تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا درباره فعالیت‌های اخیر خود در حوزه تئاتر گفت: پس از کارگردانی نمایش «تالاب هشیلان» که پاییز سال گذشته در سالن قشقایی اجرا شد، کار دیگری روی صحنه نبرده‌ام. البته این نمایش در جشنواره تئاتر فجر سال 98 هم روی صحنه رفت. الآن هم پیشنهادی برای حضور در یک نمایش به‌عنوان بازیگر دارم که هنوز نهایی نشده است، اما درمجموع به خاطر مشکلات کار کردن در دوره کرونایی ترجیح دادم تا سمت کارگردانی نروم.
تئاتر هم تابع شرایط جامعه است
وی با اشاره به مشکلات این روزهای اهالی تئاتر اظهار کرد: اغلب فعالان حوزه تئاتر منبع درآمد دیگری ندارند درحالی‌که الآن حدود یک سال است که کارشان تعطیل است. این روزها امکان برنامه‌ریزی برای آینده تئاتر هم وجود ندارد و همه گروه‌ها فقط به امید لطف خدا تمرین می‌کنند. به نظر من مشکل بیش از آن‌که به مرکز هنرهای نمایشی یا نهادهای فرهنگی مربوط باشد، به شرایط کلی جامعه بازمی‌گردد.
این کارگردان تئاتر در ادامه افزود: ببینید، ما هنوز زمان‌بندی درستی برای برنامه واکسیناسیون نداریم و حداقل تا زمانی که این مشکل را حل نکنیم، شرایط بچه‌های تئاتر هم تغییر نمی‌کند. مثلاً اگر بدانیم که تا فلان تاریخ بیست درصد یا نیمی از جمعیت در معرض آسیب، واکسینه می‌شوند امکان برنامه‌ریزی با ریسک کمتر را خواهیم داشت حتی اگر این موعد به این زودی‌ها نباشد. اما وقتی پیش‌بینی درستی از اوضاع نداریم اهالی تئاتر هم مثل همه افرادی که کارشان در مواجهه با مخاطبان و مردم است دست‌ودلشان می‌لرزد.
افق روشنی در تئاتر دیده نمی‌شود/ از پیشکسوتان توقع دخالت داریم
تبریزی عنوان کرد: متأسفانه فعلاً افق روشنی برای اجرای تئاتر دیده نمی‌شود و فقط می‌توانیم یک‌قدمی خودمان را ببینیم. در همان شرایط عادی هم تئاتر درآمدزایی نداشت حالا که باید با نیمی از ظرفیت سالن جلو برویم اوضاع بدتر هم شده است.
کارگردان تئاتر «تالاب هشیلان» گفت: در این یک سال گاهی برخی از دوستان و گروه‌های تئاتری لطف داشتند پیشنهاد بازی می‌دادند. من واقعاً این موضوع را گوشزد می‌کردم که آیا به فکر جبران هزینه‌ها هستند یا نه چون واقعاً در این شرایط، ازنظر مالی نمی‌توان به بلیت‌فروشی و میزان مخاطبان تکیه کرد.
وی افزود: دراین‌بین باید به نقش پیشکسوتان و بزرگ‌ترهای تئاتر هم اشاره کنم. وقتی بزرگان این عرصه به هر دلیلی سکوت کرده و منزوی شده‌اند، از کوچک‌ترهایی مثل من چه کاری برمی‌آید. ما از این پیشکسوت‌ها توقع داریم که صدای ما باشند و برای بهبود اوضاع تلاش کنند. دو ماه پیش هم به همت خانه تئاتر تجمعی جلوی مجلس شورای اسلامی انجام شد که به نظر من با وجود زحماتی که دوستان کشیدند در حد همان تلنگر باقی ماند.
تا زمانی که واکسن نیاید، اوضاع تئاتر هم آشفته است
تبریزی اظهار کرد: همان‌طور که اشاره کردم تا زمانی که برنامه‌ریزی برای واکسن نباشد، این شرایط ادامه دارد. این اجراهای محدود هم که در حال حاضر داریم، با ترس‌ولرز و محدودیت‌های فراوان انجام می‌شود چراکه اصولاً امکان رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی به‌ویژه در زمان تمرین و پشت‌صحنه وجود ندارد. پلاتوهای ما استاندارد نیستند و از یک محوطه تنگ و تاریک 10 پانزده متری را به‌عنوان پلاتو استفاده می‌شود. در چنین فضایی بچه‌ها باید تمرین بدن و بیان بکنند که واقعاً خطرناک است. درحالی‌که پلاتو استاندارد باید تهویه و پنجره و سقف بلند و نور مناسب و ... داشته باشد.
وی افزود: فلج شدن تئاتر تابع همین آشفتگی‌ها در حوزه واکسیناسیون است. تا زمانی که تکلیف واکسیناسیون مشخص نشود، تئاتر هم بلاتکلیف می‌ماند. همان‌طور که یک فروشنده، یک کارمند و یک کارگر هم بلاتکلیف است. الآن در بسیاری از کشورها افراد با ارائه برگه واکسن از خدمات عمومی استفاده می‌کنند، سفر می‌روند و فعالیت‌های جمعی را انجام می‌دهند. اما در کشور ما که واکسیناسیون انجام‌نشده و زمانش هم مشخص نیست، نمی‌توان برای یک کار گروهی مثل تمرین و اجرای تئاتر برنامه‌ریزی کرد.
انتهای پیام/4104/پ
انتهای پیام/