عابد کیست آقاجون؟/ فرصت، غنیمت است

گروه اجتماعی خبرگزاری آنا؛ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکم وَ أَهلِيکم نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الحِجَارَةُ. أَشَدِّ النَّاسِ عَذَاباً یَومَ القِیامَةِ من جهل اهله»

این اشاره به موقعیت ماست که انسان موقعیت خود را مغتنم بداند. «عالماً او مستمعاً او محباً لاهل العلم». چهارمی نباش. یعنی یا عالم باش، یا مستمع علم باش یا محب اهل علم. چهارمی نباش که هلاک خواهی شد. این، اشاره به موقعیت هاست که قدر موقعیت خود را بدانید.

پیامبر(ص) گفت: «فَضلُ الْعالِمِ عَلَى العابِدِ کَفَضلِ القَمَرِ لَیلَةَ البَدرِ عَلى سائِرِ الکواکب» فضل دانشمند بر عابد، مثل ماه شب چهارده است که تمام و کمال ظهور می‌کند.

عابد کیست آقاجون؟

او گلیم خویش می برد ز موج
وین جهد می کند که بگیرد غریق را

عالم، مثل رهبر کبیر - رضوان الله علیه - که می خواست غریق را نجات بدهد و مردم را از هلاکت درآورد. عابد به چه درد می‌خورد عزیز من؟ بنشیند یک جا و عبادت کند. می خواهد گلیم خودش را از آب بیرون بکشد. اما

وین سعی می‌کند که بگیرد غریق را

دیگران را نجات بدهد. جامعه را به سعادت آینده متوجه کند. خب، این مقام ویژه ای است. روز قیامت، سه طبقه دیگران را شفاعت می کنند:

الانبیا، ثم العلما، ثم الشهدا. یعنی رتبه دانشمندان از شهدا هم بالاتر است. عالمی که جامعه از او منتفع شوند؛ «فضل من عباده سبعین الف عابد». یعنی هفتاد هزار عابد یک طرف، یک دانشمند که رهبر اجتماع است، یک طرف عزیز من.

آن را که علم و دانش و تقوا مسلم است
هر جا قدم نهد، قدمش خیرمقدم است

فرصت، غنیمت است

اینکه در «العلم قسمان، علم الابدان و علم الادیان»، علم ابدان را مقدم داشته اند، تقدم موضوعی است، نه اینکه افضل از علم ادیان باشد.

اگر می خواهید طب بخوانید، باید زبان یاد بگیرید. زبان از جهت موضوعی، بر علم طب مقدم است. شرافت هر علم، به موضوع آن است. موضوع علم دین، پروردگار است. موضوع علم طب، جسم انسان است

جاهل اگرچه یافت مقدم، مؤخر است
عالم اگرچه یافت مؤخر، مقدم است

حالا یک جاهل جلو بیفتد، باز هم مؤخر است عزیز من. آن عالم که عقب تر ایستاده، باز هم مقدم است.

جاهل به روز فتنه ره خانه گم کند
عالم چراغ جامعه و چشم عالم است

رهبر کبیر دنیایی را تکان داد عزیز من. تمام دنیا یک طرف، او یک طرف. از تمام حیثیتش صرف نظر کرد و تا آخر با اهل ظلم در عالم جنگید.

عالم چراغ جامعه و چشم عالم است

فرمود: «فاغتنموا فرص الخیر فان الفرصة تمرّوا مرّ السحاب». فرصتهای خیر را غنیمت بشمارید. «فاتبع فیما آتاک الله الدار الآخرة».

حالا پدرتان کار می کند، شما هم مشغول تحصیلید. این موقعیت را مغتنم بدانید و به بطالت و این طرف و آن طرف رفتن نگذرانید.

روی سخن با افراد آگاه است. فرمود «للعلما» درجه هایی است بالاتر از مؤمنان.

مؤمنان هم درجه ای دارند، اما آنها بالاتر از «بسبع مأة»، هفتصد درجه بین هر درجه با بعدی، پانصد سال فاصله است. چقدر فاصله دارند عزیز من!

چه خاکی سرم کنم؟

از ابوذر روایتی است که حاضر شدن رد مجلس علم - علمی که شما را به وظیفه تان آگاه کند و به من بگوید چه خاکی بر سرم کنم - افضل از خواندن هزار رکعت نماز است. همین که در مجلس علم حاضر شوید و وظیفه خود را دریابید، از هزار رکعت نماز و از عیادت هزار مریض بالاتر است.

آقای شاه آبادی - رضوان الله علیه - استاد رهبر کبیر بود. سر کلاس درس به او گفتند فلانی فوت کرده، برای تشییع می آیید؟
گفت اگر من نیایم، به تشییع او اهانت می شود؟
گفتند نه، جمعیت زیاد است.
گفت پس فعلاً این مقدم است. افضل از حاضر شدن نزد جنازه هزار مسلمان است.

گفتند یا رسول الله، از قرائت قرآن هم بالاتر است؟

فرمود قرائت قرآن که علمی در آن نباشد، نفعی ندارد. «افضل اعمال امتی قرائة القران مع التدبر». چه جوابی داده است! جدیت پیامبران بر چه بوده؟

چرا ما کار نمی‌کنیم؟ چرا جدیت نداریم؟ نبی اکرم(ص) وقتی برمی‌خاست، آب وضو و مسواک و سجاده کوچکش را آماده می کرد. برای همین که بیدار شده، سجده می‌کرد. ممکن است در همین خواب بمیری عزیز من!

تنظیم: ایمان جابری

انتهای پیام/4076/