فسیل‌های جالب و تماشایی که تاکنون کشف شده‌اند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در حالی که رفتن به موزه برای برخی کسل کننده به نظر می‌رسد، ایده دیدن استخوان و فسیل از دوران دایناسور‌ها یک داستان کاملا متفاوت است؛ و توجه داشته باشید فقط استخوان‌های دایناسور نیست - بلکه در واقع فسیل انواع مختلف گونه‌هایی است که "نه، به لطف" نظم طبیعی چیز‌ها گفتند و تصمیم گرفتند سال‌ها خود را به گونه‌ای حفظ کنند که امروزه افرادی که به آن‌ها نگاه می‌کنند بگویند واو "عالی است! "

حدس زده می‌شود که فسیل بیش از ۶۰۰۰ فرد مختلف انسانی قبلاً پیدا شده و همچنان هر روز یافت می‌شود؛ بنابراین، می‌توانید تصور کنید که تعداد مختلفی از قطعات فسیلی از گونه‌های مختلف دیگر، منقرض شده یا تکرار تکاملی قبلی وجود دارد.

ما جالبترین و بدترین فسیل‌های کشف شده توسط انسان را جمع آوری کرده‌ایم و یک لیست آموزشی زیبا و منظم برای مطالعه شما تهیه کرده ایم.

شماره ۱- اندازه کاملاً خیره کننده پای این آرژانتینوسوروس (انسانی برای مقیاس)

آرژانتینوسوروس تیره‌ای از دایناسور‌های ساوروپود هومونگ است که قبلاً در دوره کرتاسه پسین (۶۶-۱۰۰ میلیون سال پیش) در آرژانتین امروزی زندگی می‌کردند.

مشخصه آن‌ها با اندازه عجیب و غریب آن‌ها، تخمین زده می‌شود که دارای پا‌های عقبی به بلندی ۱۵ فوت (۴.۵ متر)، طول تنه ۲۳ فوت (۷ متر) و طول کلی بدن ۹۸ فوت (۳۰ متر) هستند. وزن تقریبی آن‌ها حدود ۶۰ تا ۱۰۰ تن است.

در متن، ۹۸ فوت، طول آن‌ها، تقریباً نیمی از ارتفاع برج پیزا یا دو برابر بلندتر از تابلوی هالیوود است؛ و وزن - ده تا شانزده برابر بیشتر از فیل متوسط!

شماره ۲- این فسیل موجود در بورئالوپلتا که در معدن شن و ماسه نفتی Suncor Energy یافت شده و بهترین فسیل دایناسور از نظر اندازه‌ی حفظ شده است.

Borealopelta، به معنی سپر شمالی در لاتین، تیره آنکیلوسور‌ها (دایناسور‌های گیاهخوار) از دوره کرتاسه سفلی (۱۰۰–۱۴۵ میلیون سال پیش) است که قبلاً در منطقه آلبرتا امروزی کانادا زندگی می‌کردند. این فسیل در معدن هزاره کشف شد، یک معدن شن و ماسه نفتی در نزدیکی فورت مک مورای، آلبرتا، که متعلق به شرکت انرژی یکپارچه Suncor Energy است.

این نمونه خاص در میان بهترین فسیل‌های دایناسور‌هایی که اندازه آن‌ها تاکنون پیدا شده است، در نظر گرفته شده است. این فسیل موفق به حفظ تعداد زیادی ردیف از صفحات زره پوش کوچک و همچنین غلاف‌های کراتینه، پوسته پوشاننده و آخرین وعده غذایی موجود در معده شده است.

شماره ۳ - مومیایی Edmontosaurus یا AMNH ۵۰۶۰

وقتی برای اولین بار به آن نگاه می‌کنید، احتمالاً فکر می‌کنید "این چه موجودی است؟ " خوانندگان عزیز، این فسیل فوق العاده بخوبی حفظ شده یک دایناسور است که نه تنها بسیاری از استخوان‌های آن سالم است، بلکه دارای پوست سالم است.

چرا این مهم است؟ همه آنچه بشریت از پوست دایناسور‌ها می‌دانست بر اساس قطعات کوچکی بود که در اینجا و آنجا پیدا شده بود، بنابراین یافتن نمونه‌ای به همان اندازه سالم این نمونه مساوی با احساس دیرینه شناسی است.

این مومیایی خاص دایناسور در سال ۱۹۰۸ توسط جمع کننده فسیل چارلز استرنبرگ و پسرانش کشف و کاوش شد. برای یک دایناسور که بین ۶۶ و ۶۸ میلیون سال پیش به طور طبیعی مومیایی شده بود، دیدن پوست، دست، تاندون‌ها، سوراخ‌های بینی، محتویات معده و تعدادی دیگر از اعضای بدن او که بسیار سالم مانده بود جالب است .

شماره ۴ این فسیل عظیم لاک پشت ۸ میلیون ساله که به اندازه یک ماشین - همچنین گونه‌ای از لاک پشت‌ها مثل تانک جنگی بودند!

آرژانتینوسوروس تیره‌ای از دایناسور‌های ساوروپود هومونگ است که قبلاً در دوره کرتاسه پسین (۶۶-۱۰۰ میلیون سال پیش) در آرژانتین امروزی زندگی می‌کردند.

شماره ۵- Crinoids فسیل شده که در نهایت الهام بخش هیولا در فیلم ترسناک "Alien" شد

این یکی در واقع منقرض نشده است، زیرا هنوز تعدادی از گونه‌های کرینویید (که بیشتر به آن‌ها نیلوفر‌های دریایی گفته می‌شود، نوعی حیوان دریایی) هنوز در اقیانوس‌های ما یافت می‌شود، اما مطمئناً فسیل‌های وحشتناک این نمونه‌ها نیز وجود دارد.

مواردی که در بالا نشان داده شده، کرینوئید‌های فسیل شده از دوره کربونیفر (حدود ۳۰۰-۳۶۰ میلیون سال پیش) هستند. واقعیت جالب: این الهامی بود برای فیلم Alien ونه تنها در بیگانه بلکه مرد عنکبوتی برای بازوی دکتر اوکتاویوس!

شماره ۶ مرد آلتامورا، فسیلی که از قدیمی‌ترین بقایای یافت شده از یک انسان نئاندرتال با حداقل ۱۲۸۰۰۰ سال عمر در نظر گرفته می‌شود

انسان آلتامورا نام فسیل مردی مربوط به دوران نئاندرتال از دوران پلیستوسن است که ۲۷ سال پیش، در میان استالاگمیت‌های یک غار در آلتامورا، ایتالیا کشف شد.

محققان می‌گویند این فسیل به طور قابل ملاحظه‌ای برای دسته‌ای از استخوان‌ها که قدمت آن ۱۲۸۰۰۰ تا ۱۸۷۰۰۰ سال پیش است به خوبی حفظ شده است. این ماده در استالاگمیت‌ها جاسازی شده و در یک لایه ضخیم کلسیت، ماده معدنی که استخوان‌ها را حفظ می‌کند، پوشانده شده است و در واقع در محل دست نخورده باقی مانده است تا از آسیب دیدن فسیل به دلیل موقعیت نامطمئن آن جلوگیری کند.

واقعیت جالب: بقایای اسکلت در یک گودال که به یک تونل ۱۹۷ فوت (۶۰ متر) منتهی می‌شود یافت می‌شود، این بدان معنی است که شرایط برای حفظ اسکلت عالی است، اما برای مرد آلتامورا، که به این نقطه دور افتاده بود، خیلی عالی نیست، گیر کرده بود، و به احتمال زیاد به دلیل جراحات وارده، گرسنگی و کمبود آب، مرگ آهسته‌ای داشت.

شماره ۷ این دندان مسحورکننده اپال شده یک دایناسور موجود در لایتنینگ ریج استرالیا (حدود ۱۱۰ میلیون سال قبل)

این دندان مسحورکننده اپال شده یک دایناسور موجود در لایتنینگ ریج استرالیا (حدود ۱۱۰ میلیون سال قبل)

ناشناخته است که این دندان از کدام دایناسور خاص بجا مانده است، اما با گذشت سال‌ها، او موفق شده است که به روش‌های مسحور کننده‌ای اوپال شود. (مثل شیشه رنگی) از میان دایناسور‌های مختلفی که در این منطقه زندگی می‌کرده اند می‌توان به دایناسورهای غول پیکر گردن بلند، رپتور‌های ۱.۵ متری به نام جانوران صاعقه (Fulgurotherium) و قارچ‌های ۶ متری لاشه خوار Rapator ornitholestoides و بسیاری دیگر که استفاده می‌شود اشاره کرد.

شماره ۸ دره نهنگ‌ها، محل زندگی صد‌ها فسیل از اولین اشکال نهنگ‌ها و کاملاً سالم

باستان شناسان خوش شانس هستند که یک نمونه فسیل کامل پیدا کنند، اما یافتن صد‌ها فسیل کامل در یک مکان اوج خوش شانسی باستان شناسی است. وارد دره Whale یا Wadi Al-Hitan، یک سایت دیرینه شناسی در حدود ۹۳ مایلی (۱۵۰ کیلومتری) جنوب غربی قاهره، مصر شوید که در سال ۲۰۰۵ به دلیل صد‌ها فسیل از برخی از اشکال اولیه نهنگ به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شد - archaeoceti، یک زیر مجموعه نهنگ که اکنون منقرض شده است.

اکنون گفته می‌شود که فسیل‌های یافت شده در این سمت قدیمی‌ترین آن‌ها نیستند (از حدود ۴۰ تا ۴۱ میلیون سال پیش)، اما در واقع تراکم زیاد آن‌ها در منطقه و سطح حفاظت آن‌ها است که آن را مسحورکننده می‌کند. این سایت به ویژه برای ارائه بینش کلیدی در مورد چگونگی تکامل نهنگ‌ها در طول سال‌ها بسیار ارزشمند است.

علاوه بر فسیل‌های نهنگ عظیم الجثه، کوسه‌ها، تمساح‌ها، ماهی‌های اره‌ای، لاک پشت‌ها و... نیز وجود دارد که به دانشمندان در بازسازی محیط اطراف و شرایط اکولوژیکی آن زمان کمک می‌کند.

شماره ۹ فسیل ۲۴۸ میلیون ساله Chaohusaurus در حال زایمان

تولد یک روند خطرناک است، زیرا بسیاری از مسائل ممکن است اشتباه پیش بروند، اما برای این Chaohusaurus، همه چیز حتی بدتر به پایان رسید. این فسیل ۲۴۸ میلیون ساله در جنوب چین در سال ۲۰۱۱ پیدا شده است.

مادر حداقل سه فرزند داشت: یکی در زیر بدن مادر پیدا شد، سومی هنوز درون بدن او بود و منتظر به دنیا آمدن، و دومی، در نیمه راه کانال تولد قرار داشت. منظره‌ای کاملاً منحصر به فرد برای دیدن به شکل فسیلی!

متأسفانه، فقط این قسمت خاص از مادر پیدا شد، زیرا تیم در سال ۲۰۱۱ سنگ را جمع آوری کرد و وقتی این را فهمیدند، یک سال بعد، برای بازیابی بقیه بدن خیلی دیر بود. با این حال، نمونه‌های دیگر برای پر کردن خلاء موجود در مورد گونه‌ها به طور کلی بازیابی شدند.

شماره ۱۰ - این نرم تنان منقرض شده - آمونیت‌ها، که در طی فرآیند فسیل شدن خود به رنگین کمان تبدیل شدند

آمونیت‌ها حیوانات نرم تن دریایی بودند که به گفته محققان، در جریان معروف انقراض کرتاسه-پالئوژن (K-Pg) یا در آن زمان ۶۶ میلیون سال پیش هنگام برخورد ستاره دنباله دار با زمین، منقرض شدند و باعث از بین رفتن سه چهارم حیات در سیاره زمین شد.

این خاص در طول فسیل سازی خود کمی مسیر دیگری را طی کرد و شروع به رنگین کمانی کرد - به جای ماجرای معمول خاکستری قهوه‌ای شاد، رنگ‌های روشن و زنده ایجاد کرد. نمونه سمت چپ در ماداگاسکار کشف شد، در حالی که نمونه سمت راست، نمونه‌ای حتی درخشان‌تر، در آلبرتا کانادا یافت شد.

شماره ۱۱ یک خزنده نه یک سر، بلکه با دو سر از دوران کرتاسه در چین

با توجه به اینکه ناهنجاری و اشتباهات ژنتیکی کاملاً نادر است و با توجه به اینکه فسیل‌ها به خودی خود نادر هستند، احتمالاً این دو نمی‌توانند در این مرحله باشند، درست است؟

اشتباه. دانشمندان موفق به یافتن فسیلی از خزندگان بسیار نادر شده اند که به طور معمول یک سر دارد، اما در عوض این فسیل دارای دو سر است. موزه دیرینه شناسی شنژن نمونه‌ای از این خزنده کوچک گردن بلند دارد که در ابتدا در Yixian، استان لیائونینگ، شمال شرقی چین فسیل شده یافت.

طول آن تقریباً ۲.۷۵ اینچ (۷ سانتی متر) است و از هر نظر شبیه اسکلت‌های جنینی یا ناقص شکل جنین یا احتمالاً نوزادی است که از این خزندگان منقرض شده دارد، به جز این که این دو سر و گردن به همان نسبت متناسب دارد، و تأیید شد که آن‌ها واقعاً به یک خزنده تعلق دارند. قدمت آن به دوران کرتاسه برمی گردد - یک دوره زمانی که ۶۵–۱۴۵ میلیون سال پیش اتفاق افتاده است. منابع مختلف تاریخ‌های مختلف متفاوتی را ارائه می‌دهند که بیشتر آن‌ها عمدتا بر زمان ۱۲۰ تا ۱۲۵ میلیون سال پیش تمرکز دارند.

شماره ۱۲ - فسیلی از مار ماقبل تاریخ ۶۸ میلیون ساله که در اطراف تخم‌ها و یک بچه دایناسور پیچ خورده و آماده خوردن است

درست مثل متحجر شدن در میانه نبرد، فسیل شدن در اواسط وعده غذایی نیز چیزی است که یک خاکسپاری سریع آن را به اندازه کافی حفظ کرده تا محققان بتوانند آن را پیدا کنند و مطالعه کنند.

ساناژه یک تیره از مار‌های ماتسوئید کرتاسه متأخر از غرب هند امروزی است. همانطور که حدس زده اید، این گونه منقرض شده است. در عوض، در اینجا یک فسیل مار گفته شده ۶۸ میلیون ساله را مشاهده می‌کنید که قصد داشت یک تیتانوسور را ببلعد، اما در نهایت به همراه تمام تخم‌ها در لانه دایناسور در زیر زمین دفن شد.

این نه تنها یک کشف منحصر به فرد است، البته به اندازه برخی دیگر از این لیست به خوبی حفظ نشده است، بلکه ادعا می‌شود اولین شواهد مار‌ها در حال خوردن دایناسور‌ها است. این مار‌ها به اندازه کافی دهان بزرگی برای بلعیدن حیوانات بزرگ نداشتند، بنابراین مجبور می‌شدند به طعمه‌های کوچکتر بچسبند، و به نظر می‌رسد جوجه‌های کوچک دایناسور اندازه مناسبی داشته اند.

شماره ۱۳ - Velociraptor و Protoceratops فسیل شده وسط جنگ

مانند گرفتن عکس سلفی - همه را به تعجب وا می‌دارد، چگونه دو موجود ماقبل تاریخ می‌توانند در اواسط نبرد متحجر شوند؟ خوب، با توجه به جزئیات بسیار کوچک، اما بسیار حیاتی - عنصر غافلگیری از طرف طبیعت - امکان پذیر است.

در تصویر، یک Velociraptor، یک دایناسور ۶ فوت (۲ متر) بلند، ۱۸۰ پوند (۸۰ کیلوگرم) و یک Protoceratops، یک دایناسور گیاهخوار ۵.۹ فوت (۱.۸ متر) طولانی را مشاهده می‌کنید که با آن مبارزه می‌کند بیرون ناگهان طوفان شن سنگینی نزدیک می‌شود و آن‌ها را زنده به گور می‌کند، زیرا آن‌ها بیش از حد مشغول زورآزمایی با یکدیگر هستند؛ و سپس، تقریباً ۸۰ میلیون سال بعد، گروهی از دانشمندان لهستانی و مغولی آن‌ها را در قسمت جنوبی صحرای گوبی، مغولستان جنوبی و شمال چین امروزی پیدا کردند.

شماره ۱۴- این فسیل ۴۷ میلیون ساله از دو لاک پشت

آیا تاکنون حدس زده اید که روزی شاهد فسیل دو لاک پشت در وسط جفت گیری آن‌ها در فصل جفت گیری باشید؟

در سال ۱۹۸۷، محققان با یک فسیل غیرمعمول ۴۷ میلیون ساله در گودال فسیل مسل، آلمان برخورد کردند. به نظر می‌رسد، این جفت لاک پشت‌ها در وسط عمل جفت گیری خود در وسط دریاچه بودند که کمی بیش از حد عمیق غوطه ور شدند - درست در جایی که آب‌های سمی وجود داشت - و مردند.

معلوم شد که بشریت تاکنون حدود ۳۰ فسیل از حیوانات جفتگیری کشف کرده است، بنابراین فسیل‌های جفت گیری چندان نادر نیستند. اما همه آن‌ها حشرات بودند. این یکی، اما اولین مهره داران باستانی، Allaeochelys crassesculpta بود که در اواسط عمل فسیل شد.

شماره ۱۵ - این برداشت پوست فسیل شده از هادروسور به نام "داکوتا"

این فسیل با نام مستعار ایالتی که در آن یافت شده است - در داکوتای شمالی - قدمت این فسیل Edmontosaurus annectens حدود ۶۷ میلیون سال است که قدمت آن به دوران ماستریختی دوره کرتاسه برمی گردد. محققان بر این باورند که قبلاً به نمونه‌ای تعلق داشت که حدود ۳۵ فوت (۱۲ متر) طول و حدود ۳۵ تن وزن داشت.

این فسیل قطعه پوستی خاص غیرمعمول و از نظر علمی ارزشمند قلمداد می‌شود - نه تنها به دلیل اینکه استخوان‌ها در مورد فسیل‌ها بسیار معمول‌تر هستند - بلکه به دلیل بافت نرم نمونه که شامل پوست و عضله است. این یک نگاه اجمالی نادر به گونه‌ها داشت و مطالعات اولیه نشان داد که آن‌ها دم سنگین تری دارند و در واقع سریعتر از آنچه تصور می‌شد دویدند.

شماره ۱۶- این درخت فسیلی ایستاده که در کنار صخره قرار دارد

نوا اسکوشیا، کانادا یک سازه زمین شناسی بسیار منحصر به فرد به نام سازند Joggins را در خود جای داده است. این مکان دارای تعدادی فسیل است که مربوط به دوره کربونیفر است و قدمت آن به ۲۹۸–۳۵۸ میلیون سال قبل باز می‌گردد.

زمین شناسان این مکان را به دلیل اشباع گیاهان فسیل شده و یکی از بهترین جنگل‌های ذغال سنگ که برای ما شناخته شده است، مکان قابل توجهی می‌دانند. به طور خاص، این درختان lycopsids نامیده می‌شوند، درختانی تقریباً ۹۸ فوت (۳۰ متری) با تنه‌های ضخیم حدود ۳.۳ فوت (۱ متر). این درختان عملاً منقرض شده اند و فقط به شکل نسبی دور - به عنوان خزه چماقی وجود دارند.

آنچه در مورد آن‌ها بیشتر جذاب است این است که آن‌ها در یک حالت قائم به فسیل تبدیل شده اند. برخی می‌گویند که این با نظریه‌های مرسوم زمین شناسی مغایرت دارد که ادعا می‌کنند لایه‌هایی که در آن‌ها چیز‌ها فسیل می‌شوند در واقع طی میلیون‌ها سال روی هم ریخته شده است. با این حال، این باعث می‌شود که بسیاری ادعا کنند که این فسیل‌های درختان که عمدتا دست نخورده هستند، خیلی سریع دفن شدند و یک لایه عظیم ایجاد کردند.

شماره ۱۷- اولین اسکلت کامل T-Rex جهان با قدمت ۶۷ میلیون سال

یکی از جدیدترین موارد اضافه شده - و مناسب‌ترین موارد، فقط یکی از مشهورترین دایناسور‌ها در تمام تاریخ بشر است - در سال ۲۰۰۶ پیدا شد، اما اخیراً برای عموم آشکار شد، یک تی رکس با تمام استخوانهایش کاملا سالم. این تیرانوسوروس رکس در رسوبات کنار یک Triceratops دفن شد.

دانشمندان بر این باورند که این دو در زمان مرگ درگیر شده اند. از این رو این فسیل لقب دایناسور‌های دوئلینگ را داد. نمونه جذاب ۱۰۰٪ استخوان‌های خود را دارد، همه در موقعیت طبیعی خود هستند، که به دلیل رسوبات در طی میلیون‌ها سال کاملاً خوب نگه داشته شده اند. همراه با Tricerotops، این فسیل‌ها به عنوان مهمترین اکتشافات دیرینه شناسی زمان ما توصیف شده است.

شماره ۱۸-لئوناردو، Brachylophosaurus "مارمولک تاج کوتاه" کاملاً سالم و مومیایی شده از ۷۷ میلیون سال پیش

در میان انواع مختلف "-Saurus"، یک Brachylophosaurus نیز وجود دارد، عضوی با اندازه متوسط ​​از خانواده دایناسور‌های Hadrosaurid، که بیشتر به دلیل ظاهر صفحات استخوان در پوزه‌های خود شناخته می‌شود.

در ژوئیه سال ۲۰۰۰، نمونه‌ای از Brachylophosaurus، که دنیا آن را لئوناردو می‌شناختند، کشف شد. با کمال تعجب همه، این اسکلت کاملاً مفصلی و حتی تا حدی مومیایی داشت و اکنون یکی از دیدنی‌ترین یافته‌های دایناسور‌های تاریخ شناخته شده است.

واقعیت جالب: علیرغم اینکه هیچ رکورد رسمی در این مورد در وب سایت رکورد‌های جهانی گینس وجود ندارد، طبق موزه کودکان ایندیاناپولیس، گفته می‌شود که لئوناردو براکیلوفوزوروس حتی در کتاب رکورد‌های جهانی گینس نیز به عنوان بهترین دایناسور حفظ شده ثبت شده است.

منبع: سیارک

انتهای پیام/