کارنامه هنری و زندگینامه چنگیز جلیلوند +عکس

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، چنگیز جلیلوند، مدیر دوبلاژ و دوبلور باسابقه سینما و تلویزیون ایران  پیش از ظهر امروز به دلیل ابتدا به بیماری کرونا در 82 سالگی دار فانی را وداع گفت. این هنرمند فقید از روز پنجشنبه ۲۹ آبان به دلیل شرایط نامناسب ریوی در بیمارستان خاتم‌الانبیا(ص) بستری شده بود.

زنده‌یاد چنگیز جلیلوند ششم آبان‌ماه سال 1317 در شیراز به دنیا آمد. او خود در گفتگویی درباره آغاز فعالیت هنری خود گفته بود:  در سن هفت سالگی به خاطر شغل پدرم که مهندس اداره راه بود به تهران نقل‌مکان کردیم و در حوالی خیابان ری ساکن شدیم. دوران مدرسه و دبیرستان را در همان منطقه بودم، یادم هست ناصر ملک‌مطیعی هم در همان دبیرستان که من می‌رفتم، درس خوانده بود. از همان دوران دبیرستان به تئاتر علاقه داشتم و چند نمایش هم اجرا کردیم.

بعد‌ها توانستم به تئاتر «باربد» راه پیدا کنم. عاشق صحبت کردن بودم طوری که ساعت‌ها برای یک جمع یا همان دانش‌آموزان صحبت می‌کردم، برای همین دوست داشتم، دبیر شوم و در بین درس‌ها علاقه خاصی به تاریخ و جغرافیا داشتم و آرزو می‌کردم روزی دبیر تاریخ یا جغرافی بشوم، ولی قسمت، چیز دیگری بود.

جلیلوند فعالیت هنری‌اش را در سال 1336 و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد اما خیلی زود جذب صداپیشگی شد.

او کار دوبله را از سال ۱۳۳۸ آغاز و ایرانی‌ها خاطرات زیادی از او دارند. او گوینده بسیاری از نقش‌های به‌یادماندنی بازیگران ایرانی و خارجی بوده است. ضمن اینکه از سال ۱۳۴۱ مدیریت دوبلاژ را در کارنامه هنری‌اش دارد.

 او پیش از انقلاب از صداپیشگان فعال سینمای ایران بود و در فیلم‌های سینمایی ایرانی به‌جای بازیگران مشهور آن زمان صحبت کرد. همچنین در بسیاری از فیلم های خارجی  به جای بازیگراین همچون مارلون براندو،پل نیومن، برت لنکستر،ریچارد برتون، پیتر اوتول، کلینت ایستوود و دین مارتین  گویندگی کرد.

قابلیت صدای او چنان بود که می‌توانست در فیلم‌ها به جای نقش‌های متفاوت، صدا و لحن متناسب با آن را به وجود آورد. این موضوع، جایگاه ویژه‌ای در فن صداپیشگی به او داده بود. او در مصاحبه‌ای گفته بود هر کدام از بازیگرانی که به جای آنها صحبت کرده بود، جایگاه به‌خصوصی در حنجره‌اش دارند.

مرحوم جلیلوند پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد  و بیست سال خارج از ایران بود  اما در سال 1377 به ایران بازگشت و کار دوبله را از سر گرفت. او درباره علت مهاجرتش به خارج از کشور گفته است:  قبل از انقلاب دخترانم را برای ادامه تحصیل راهی انگلیس کردم و گاهی برای دیدار با آنها به انگلیس سفر می‌کردم. وقتی انقلاب شد رفت و آمد ما هم کمی مشکل شد و به همین دلیل دخترانم را نزد برادر همسرم به آمریکا فرستادم تا او مراقب آنها باشد. بعد از مدتی دیدم اگر بچه‌ها در آن محیط رشد کنند مشکل به وجود می‌آید و برای اینکه بچه‌ها به بیراهه کشیده نشوند و خانواده‌ام از هم پاشیده نشود، تمام شوق و ذوق و شهرتی که در عالم سینما و دوبله داشتم را به خاطر خوشبختی خانواده‌ام کنار گذاشتم و تصمیم گرفتم به آمریکا سفر کنم، وقتی که در آنجا ساکن شدم تمام تلاشم را کردم که بچه‌ها به یک جایی برسند چون خوشبختی خانواده‌ام در درجه اول اهمیت قرار داشت. الان هم خدا را شکر می‌‌کنم که بچه‌هایم به درجات بالای فرهنگی رسیده‌اند و دارای مدارک معتبری از دانشگاه‌های معتبر آمریکا هستند.

وی در میان دوبلورها به مرد حنجره طلایی معروف شد. از وی در مقاله‌ای معتبر در سال ۱۳۵۷ به عنوان یک دوبلور نمونه جهانی نام برده شد. او به جای بازیگران مشهور خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کرده ‌است.

وی در چند مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز بازی کرده‌ است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به فیلم‌های سینمایی «فیتیله و ماه پیشونی»، «قلاده‌های طلا» و «قصه عشق پدرم»  و سریال‌های «عبور از پاییز» و «معمای شاه» اشاره کرد.  مرحوم جلیلوند سابقه اجرای چند برنامه تلویزیونی از جمله «هزارداستان» را نیز دارد.

بازی در سریال «سلمان فارسی» به کارگردانی داود میرباقری از آخرین فعالیت‌های این دوبلور و بازیگر فقید بود.

 خبرگزاری آنا درگذشت این هنرمند پیشکسوت را به جامعه هنری و خانواده وی تسلیت می‌گوید.

انتهای پیام/4104/پ