ارتباط بین ذهنیت زبان زبان‌آموزان و تنظیمات بازخورد آنها چگونه است؟

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ شیما واقعی دانشجوی دکتری رشته آموزش زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد از رساله خود با عنوان «Exploring the Associations between Learners’ Language Mindsets and Their Feedback Preferences: A Study in the Iranian EFL Context» به‌صورت مجازی دفاع کرد.

فریبا رحیمی و سجاد شفیعی به‌عنوان استادان راهنما و مشاور در جلسه دفاع از این رساله حضور داشتند.

واقعی در تشریح چکیده پایان‌نامه خود با‌ عنوان «Exploring the Associations between Learners’ Language Mindsets and Their Feedback Preferences: A Study in the Iranian EFL Context» به خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: تحقیق پیش‌رو سعی در بررسی طرز تفکر زبان‌آموزان ایرانی در سطح متوسط و ترجیحات دریافت بازخورد آنها درباره نگارش به زبان انگلیسی بود.

وی اضافه کرد: این تحقیق به‌دنبال بررسی رابطه احتمالی بین طرز تفکر و ترجیحات بازخورد بود و یافتن اینکه آیا تفاوت معناداری بین زبان‌آموزان با طرز تفکر ثابت و زبان‌آموزان با طرز تفکر فزاینده درباره ترجیحات آنها در زمینه بازخورد وجود دارد یا خیر؟

دانش‌آموخته دکتری تخصصی رشته آموزش زبان انگلیسی عنوان کرد: به این منظور 150 زبان‌آموز سطح متوسط که داوطلب برای شرکت در این تحقیق بودند از چند آموزشگاه زبان در اصفهان انتخاب شدند و سطح بسندگی زبانی آنان به‌وسیله یک آزمون تعیین سطح اندازه‌گیری و پرسشنامه‌های طرز تفکر و ترجیحات بازخورد به زبان‌آموزان ارائه شد.

برتری سرنخ‌های تفکر در زبان‌آموزی

واقعی بیان کرد: در این آزمون فراوانی، میانگین، آزمون «تی‌تک» نمونه‌ای، مدلسازی معادلات ساختاری در PLS و آزمون مربع «خی دو» برای تحلیل داده‌ها به‌کار گرفته شد.

وی ادامه داد: نتایج تحقیق حاکی از این بود که برای سه خرده مقیاس پرسشنامه طرز تفکر (باورهای کلی درباره هوش زبانی، باورهای استعداد برای زبان دوم و باورهای حساسیت سنی برای زبان‌آموزی)، زبان‌آموزان (اگرچه به میزان غیرمعنادار) با آیتم‌های طرز تفکر ثابت ابراز مخالفت کردند، در حالی که موافقت خود را به میزان معناداری با آیتم‌های طرز تفکر فزاینده نشان دادند.

دانش‌آموخته دکتری تخصصی رشته آموزش زبان انگلیسی تشریح کرد: نتایج تحقیق نشان داد که تعامل استاد و زبان‌آموز، خوداصلاحی، اصلاح توسط همتایان و اصلاح از طریق فراهم آوردن سرنخ ازجمله بازخوردهایی بودند که زبان‌آموزان مایل به دریافت آنها هستند.

واقعی متذکر شد:‌ در میان این بازخوردها به ترتیب نزولی، زبان‌آموزان به‌طور معناداری طرفدار تعامل استاد و زبان‌آموز بودند در حالی که تمایل آنان برای اصلاح توسط همتایان، اصلاح از طریق فراهم آوردن سرنخ و خوداصلاحی به سطح معناداری نرسید.

تفاوت معنادار میان زبان‌آموزان با طرز تفکر ثابت و فزاینده

وی تبیین کرد: سرنخ‌های تفکر نیز به ترتیب زیر برتری یافتند: زبان اول/زبان دوم، کلمه و قاعده و این در حالی بود که هدف و تناسب مورد توجه زبان‌آموزان قرار نگرفت.

دانش‌آموخته دکتری تخصصی رشته آموزش زبان انگلیسی یادآور شد: علاوه بر این، نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری (برای بررسی رابطه بین طرز تفکر ثابت/فزاینده و ترجیحات بازخوردی) نشان داد که طرز تفکر ثابت به‌طور معناداری قادر به پیش‌بینی ترجیحات بازخورد زبان‌آموزان بود، در حالی که طرز تفکر فزاینده نتوانست پیش‌بینی‌کننده معناداری در این باره باشد.

واقعی گفت: در نهایت، تفاوت میان زبان‌آموزان با طرز تفکر ثابت و زبان‌آموزان با طرز تفکر فزاینده برای اصلاح و ابراز نظر توسط استاد، خوداصلاحی و تعامل استاد و زبان‌آموز به سطح معناداری رسید.

وی ادامه داد: درباره استراتژی‌های بازخورد، این دو گروه درباره درخواست برای توضیح از جانب استاد با هم تفاوت معنادار داشتند؛ اما تفاوت معناداری بین آنها در زمینه سرنخ‌های تفکر به چشم نخورد. اهمیت نتایج به‌دست آمده در پایان مورد بررسی قرار گرفت و کاربردهای آن در عرصه آموزش زبان برشمرده شد.

انتهای پیام/4078/4062/