با تاریخچه بستنی در ایران بیشتر آشنا بشیم
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، بستنی‌های جدید، خوش آب و رنگ هستند و از هر گوشه شهر مانند قارچ سردر می‌آورد. همچنین خوشمزه هستند و با تمام وجود می‌توانید طعم مدرن بودن را زیر دندانتان احساس کنید.
در گذشته بستنی اکبر مشتی حوالی خیابان ری بود و پاتوق جوان‌های دیروز که اوقات خود را با بستنی‌های خوشمزه و خنک اکبر مشتی می‌گذراندند.
کم کم بستنی از حالت سنتی تبدیل به بستنی‌های مدرن و پاستوریزه شد که امروز بچه‌های دهه ۶۰ با آن‌ها خاطره‌های زیادی دارند و هنوز هم در مغازه‌های سوپرمارکت، اثری از آن‌ها را می‌بینیم.
بستنی توپی، کیم، آدمکی، آلاسکا و جدیدترین آن‌ها هم سالار و مگنوم بودند که هنوز هم طرفدار دارد و از نظر قیمت و دردسترس بودنشان باعث شده هنوز فراموش نشوند و طعمشان را همه دوست داشته باشند. بستنی‌های امروزی البته حکایت تازه‌ای دارند.
بستنی‌هایی که رنگ و لعاب آن‌ها هر عابری را به سمت خود می‌کشد و مشتری‌ها در انتخاب طعم‌های متنوع دچار تردید می‌شوند که کدام طعم و مزه آن را تجربه کنند. اسم‌های خارجی، طعم‌های تازه و متنوع آن‌ها باعث می‌شود چشممان را بر روی قیمت بالای آن‌ها ببندیم و به خودمان بگویم «به یک بار تجربه و چشیدن می‌ارزد».
بستنی‌های جدید، خوش آب و رنگ هستند و از هر گوشه شهر مانند قارچ سردر می‌آورد. همچنین خوشمزه هستند و با تمام وجود می‌توانید طعم مدرن بودن را زیر دندانتان احساس کنید. بستنی خوشمزه و خنکی است که در این روز‌های داغ تابستان می‌تواند بهترین پیشنهادی باشد که از طرف کمتر کسی بابت پیشنهادتان پاسخ منفی خواهید شنید.
اکبرمشتی
اکبر مشتی برای اینکه بتواند مشتری‌های خود را حفظ کند نیاز ندارد تا مغازه خود را بزرگ‌تر کند یا فکری به حال ویترین بی رنگ و لعاب خود در میدان تجریش با آن همه مغازه و پاساژ‌های پر رنگ و لعاب کند.
اکبر مشتی مشتری‌های خود را در این چند دهه که از عمرش می‌گذرد حفظ کرده و می‌داند که مردم حاضر هستند ساعت‌ها در صف بمانند، بستنی خود را بگیرند و ببرند هر گوشه شهر که می‌شود با جان و دل بخوردند و نگران نباشند که چرا در یک محیط شیک قاشق بستنی را در دهانشان نمی‌گذارند.
بستنی اکبر مشتی سال هاست به عنوان یک برند شناخته می‌شود. پسرخوانده اکبرآقا برای اینکه به مشتری‌های خود نشان دهد به جایی آمده اند که صاحبش سازنده اولین بستنی در ایران بوده تمام عکس‌های خودش با اکبر مشتی و گزارش‌ها و مصاحبه‌هایی که در روزنامه‌ها در سال‌های متمادی از آن‌ها شده را به در و دیوار مغازه چسبانده تا مشتری‌ها با چشم خود آنچه که باید بدانند را ببیند.
البته در زمان ناصرالدین شاه اولین کسی که بستنی را در ایران ساخت کسی بود به اسم ممدریش که بستنی سنتی را با خامه و شیر تولید کرد و اکبرمشتی چند سال بعد به او پیوست و با او همراهی کرد و در کنار استادش مغازه آب منگل را راه انداخت.
اما در حال حاضر اکثر مردم اکبرمشتی را بیشتر از ممدریش می‌شناسند و به او عنوان اولین سازنده بستنی ایرانی را می‌دهند.
شاید به این خاطر باشد که اکبرمشتی برای به دست آوردن چنین شهرتی کم زحمت نکشیده. در آن زمان نه برقی بود و نه یخچالی و نه جایی که بتواند از آنجا برای تهیه بستنی اش یخ تهیه کند. برای همین مجبور بود تا کوه‌های شمال تهران برود و یخ طبیعی با خود بیاورد.
شاید جالب است که بدانید بستنی‌های اکبر مشتی به کشور‌های دیگر هم رفته است، چون گفته شده بستنی‌های او آنقدر در بین رجال و سیاسیون طرفدار پیدا کرده که فخرالدوله مادر دکتر امینی نخست وزیر وقت، او را با خودش به فرانسه برد تا رجال فرانسه را با بستنی اکبرمشتی مهمان کند.
آنقدر اکبرآقا شهرت داشت که وقتی از دنیا رفت علاوه بر روزنامه‌های ایران که فوت او را اعلام کرد روزنامه‌های کشور‌های دیگر مثل عراق و پاکستان هم خبر فوت اکبرمشتی را چاپ کردند.
مردم بستنی اکبر مشتی را دوست دارند و حاضرند در هر نقطه از تهران که هستند سری به میدان تجریش بزنند، چون می‌دانند که اکبرمشتی هیچ جای تهران شعبه ندارد و طعم قدیمی و خوشمزه بستنی‌های اکبر مشتی را برای بار‌ها و بار‌ها تجربه کنند…
بستنی‌های خارجی
بستنی‌های خارجی و وارداتی که طرفدار‌های زیادی هم دارند با نام‌ها و طعم‌های عجیب خود خیلی زود مشتری‌هایی را به سمت خود کشاند.
بسکین رابینز برای اولین بار از کالیفرنیای آمریکا به ایران وارد شد. شعبه‌های مختلف بسکین رابینز هم در سراسر کشور زده شد، اما در مدت زمان کوتاهی تمام آن‌ها جمع و تعطیل شدند.
یکی از شایعاتی که به خاطر بسته شدن این شعبه‌ها گفته می‌شد این بود که می‌گفتند داخل بستنی‌های وارداتی محتوایات مشروبات الکی دیده شده و برای همین دیگر اجازه فروش داده نمی‌شود
البته این‌ها تماما حرف‌هایی است که هیچ وقت در هیچ رسانه‌ای رسما اعلام نشده و تنها شایعات بین مردم بود. شاید این دلیل منطقی‌تر است که به خاطر نبود رابطه بین ایران و آمریکا و نبود شرایط واردات؛ اکثر شعبه‌های بسکین رابینز تعطیل شد. بسکین رابینز در آغاز کار خودرا با ۳۱ طعم آغاز کرد و امروز به ۷۰ طعم مختلف می‌رسد.
از آنجایی که هنر نزد ایرانیان است و بس و از آنجایی که امکان وارد کردن بستنی بسکین رابینز وجود ندارد برای همین ایرانی‌ها دست به کار شدند و با هنر ذاتی خود اقدام به ساختن بستنی داخلی بسکین رابینز کرده اند.
همین بستنی‌های رنگی که از یخچال‌های شیشه‌ای چشمک می‌زنند و رنگ و طعمشان حسابی هوش و حواس را از عابران می‌برد.
فروشنده بسکین رابینز می‌گوید: «سه بار در سال کارشناس‌های بستنی از کشور‌های مختلف مثل ایتالیا و کانادا به ایران می‌آیند تا کیفیت بستنی‌های ما را بسنجند.
این کارشناس‌ها به محض خوردن بستنی‌های میوه‌ای که تقلیدی از بستنی‌های بسکین رابینز است متوجه می‌شوند که تنها ۶ درصد از کل بستنی را مواد اولیه تشکیل داده و باقی بستنی یخ است.
این کارشناسان مواد اولیه را ۳۳ درصد تخمین زده اند. برای همین تفاوت در طعم و مزه بستنی را به راحتی می‌توان فهمید. بسکین رابینز دیگر قرار نیست شعبه‌های دیگری در ایران داشته باشد. بلکه یکی از برنامه‌های آینده این برند در ایران این است که محصولاتش را به صورت صنعتی در سوپرمارکت‌ها با همان طعم و کیفیت به فروش برساند.»
آیس پک
نمی‌توان انکار کرد که آمدن آیس پک و شعبه‌های مختلف آن در سطح کشورسرو صدا به پا نکرد و مردم را مشتاق نکرد تا حتما یک بار هم شده بستنی را با نی‌های بزرگی که تا به آن روز کمتر دیده می‌شد بخوردند و طعم‌های مختلف میوه و اسمارتیز را به همراه بستنی تجربه کنند.
آیس پک شاید طعم خاصی را به عنوان یک بستنی تازه به ایرانی‌ها معرفی نکرد، اما شروع کننده موج تازه‌ای برای علاقمندان به بستنی بود. آیس پک فقط نامش خارجی است و اختراع آن توسط یک ایرانی خوش فکر و خلاق بوده.
بابک بختیاری چند سال پیش به خاطر نیاز فوری اش به پول با کمک خلاقیت بالایی که داشت دست به اختراع بستنی به سبک تازه‌ای زد که طعم‌های زیادی دارد و شعبه‌های آن نه تنها در تهران که در شهرستان‌ها و حتی خارج از کشور روز به روز اضافه شد.
بابک بختیاری در سن ۳۴ سالگی صاحب ۱۲۰ شعبه آیس پک (قورباغه افسرده) است که این برند را هم علاوه بر ایران در مالزی، هند، کویت و دیگر کشور‌ها نیز معرفی کرده است.
بستنی‌های پاستوریزه
کارخانه‌های بستنی سازی برای اینکه در این ماراتون از سایر بستنی‌های متنوع دیگر عقب نمانند و مشتری‌های خود را به خاطر طعم ساده و یکنواختش از دست ندهند بیکار ننشسته و تلاش کردند با ایده‌های مختلف پای ثابت‌های بستنی‌های پاستویزه را حفظ کنند.
بستنی‌های پاستوریزه روز به روز پیشرفت کردند و کارخانه‌های مختلف سعی کردند خلاقیتشان را شکوفا کنند.
بستنی‌های سالار، نسکافه، حصیری، توپی، لیوانی، قیفی و انوع دیگر بستنی‌های سوپرمارکتی تلاش کرده اند در این بازار رقابت با آوردن طعم‌های مختلف، به بستنی‌های خود؛ مردم را برای خرید بستنی هایشان ترغیب کنند که البته تقریبا موفق هم عمل کرده اند.
موفقیت آن‌ها را از این نکته می‌توان متوجه شد که بسکین رابنیز نیز از همین راه می‌خواهد وارد سبد خرید خانواده‌های بستنی دوست شود.
منبع:تالب
انتهای پیام/
انتهای پیام/