پایان امید واهی/ دومینو خروج احزاب اصلاحطلب از شورای هماهنگی اصلاحات آغاز شد
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری آنا، چندی پیش محمدرضا تاجیک از تئوریسین‌های مطرح اصلاحطلب در روزنامه اعتماد نوشته بود که جریان اصلاح‌طلبی واقعاً نیازمند یک تعطیلی تاریخی است. او گفته بود که آنها باید کت قدرت را دربیاورند و ببینند آیا همه جا آسمان همین رنگ اصلاح‌طلبی است یا خیر؟
اصلاح‌طلبان ماهیت سیاسی خود را بعد از فتنه سال ۸۸ دوباره بازسازی کردند و در سال ۹۲ با یک چهره جدید به نام حسن روحانی و هدایت هاشمی رفسنجانی وارد عرصه انتخابات شدند.
حمایت آنها از دولت در بخش‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و سیاست خارجی ادامه داشت. نمونه بارز این حمایت در برجام و مذاکرات هسته‌ای بروز و ظهور داشت. آنها حمایت از دولت حسن روحانی را تا انتخابات سال ۹۶ با شدت زیاد ادامه دادند و در انتخابات ریاست جمهوری از هیچ تلاشی برای پیروزی روحانی دریغ نکردند.
حالا بعد از مشکلات اقتصادی فراوان پیش آمده بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 اصلاح‌طلبان به فکر جدایی و عبور از دولت حسن روحانی افتاده‌اند. عبوری که با مشکلات پیش‌آمده اقتصادی و تورم افسارگسیخته و نابودی برجام توسط آمریکا بی‌ارتباط نیست. اما مهم‌ترین نکته جدایی اصلاحات از دولت این است که مردم این تغییر تاکتیک را باور نمی‌کنند.
جریان اصلاحات در سال 92، 94 و 96 کرسی انتخابات ریاست جمهوری، مجلس و برخی از شوراهای شهر را به دست آورد، اما عدم توانایی در مدیریت و تحقق وعده‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان و دولت سبب شد بی‌اعتمادی عجیبی به این جریان در بدنه رأی‌دهندگان به آنها به‌وجود بیاید. این ناامیدی به حدی بود که سرلیست جریان اصلاحات در انتخابات مجلس یازدهم در تهران تنها 70 هزار رأی آورد. این در صورتی است که عارف در انتخابات مجلس دهم به‌عنوان نفر اول لیست امید در حدود یک میلیون و 600 هزار رأی کسب کرده بود. این نشان می‌دهد در طول چهار سال فراکسیون امید مجلس دهم و اصلاح‌طلبان حامی آن چه ریزش رأی عجیبی داشته‌اند!
مخاطب اصلی جریان اصلاحات در چند سال اخیر طبق متوسط شهری است. طبقه‌ای نوظهور در دهه‌های اخیر که علاوه بر درخواست رفاهی بالا داشتن برخی آزادی‌های فردی و عمومی را هم مطالبه می‌کنند. البته در چند سال گذشته با توجه به وضعیت وخیم اقتصادی ناشی از مدیریت دولت وابسته به اصلاحات این طبقه هم بیشتر در وضعیت دشوار اقتصادی قرار گرفته‌اند و روز به روز اعتماد آنها نسبت به جریان اصلاحطلب کم شده است.
بی‌اعتمادی تنها در میان مردم و طرفدار جریان اصلاحات نیست. سه سالی است که برخی از اعضای و احزاب اصلاحطلب به شدت از نحوه عملکرد شورای هماهنگی جبهه اصلاحات به ریاست عارف و هدایت‌های محمد خاتمی شکایت می‌کنند.
علیرضا علوی‌تبار از اصلاح‌طلبان شناخته‌شده چندی قبل گفته بود که باید جابجایی و یک مدل پاسخگویی به مردم در اصلاح‌طلبان به وجود بیاید. برخی از جریان‌های اصلاح طلب که بیشتر به سمت رادیکال شدن و خروج از قدرت تمرکز دارند شورای هماهنگی جبهه اصلاحات به ریاست محمدرضا عارف را مانع اصلی رسیدن به اهداف خود می‌دانند، از همین رو حملات سنگینی در یک سال اخیر به جبهه شورای هماهنگی جبهه اصلاحات صورت داده‌اند.
انتقادها بعد از شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات دوم اسفند سال گذشته شدت بیشتری یافته و البته از دو سال گذشته هم صحبت‌های مبنی بر ایجاد پارلمان اصلاحات به جای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مطرح شده بود، اما با توجه به نزدیک شدن به انتخابات مجلس این موضوع تحقق نیافت.
بخش اعظمی از احزاب اصلاحطلب معتقدند شورای هماهنگی جبهه اصلاحات به صورت انحصارگرایی اداره می‌شود و بعد از انتخابات مجلس هم موسوی‌لاری نایب رئیس شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از مقام خود استعفا داد و چندی پیش هم خبر استعفای محمدرضا عارف از ریاست این جبهه به منتشر شد، البته گفته می‌شود که عارف سال گذشته استعفا داده بود اما در سال ۹۹ رسانه‌ای شد.
به نظر می رسد بعد از چندین سال کار سیاسی و حمایت بی شائبه اصلاح‌طلبان از دولت حسن روحانی و پدید آمدن مشکلات عدیده اقتصادی این جبهه به یک نوع بی‌هویتی طبقاتی رسیده است، یعنی اینکه اکثر طبقاتی که از اصلاح طلبان حمایت کردند در انتخابات شرکت نکردند و دیگر امیدی به این گروه برای تحقق وعده‌هایشان ندارند.
شنیده شده بعضی از احزاب اصلاحطلب قصد خروج از شورای هماهنگی جبهه اصلاحات را دارند به همین موارد که حزب اراده ملت در بیانیه خطاب به اصلاح‌طلبان گفته که تمام امیدها به شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از بین رفته است.
حزب اراده ملت به ریاست احمد حکیمی‌پور در بیانیه‌ای با بیان اینکه ضعف مغازه اقتصادی اصلاح‌طلبان و مخدوش بودن موضوع این جریان در حوزه اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم نیز چالش عمده دیگر بوده افزود: امروز جامعه ما درگیر معضلات اقتصادی از جمله تحریم اقتصادی در لانه را توضیح رابطه بین شما فاصله طبقاتی است و از این رو اصلاح طلبان نتوانستند آن امید را به مردم بازگرداند.
این حزب افزوده که در ۵ سال اخیر موفق شدند پیشنهاد کرده که مکانیزم به نقد درون جریانی و آسیب‌شناسی در جریان اصلاحات به وجود بیاید اما هیچ مسئولیتی برای این موضوع پیشقدم نشده است و بعد از چندین سال این حزب ناچار است که از شورای هماهنگی جبهه اصلاحات خارج شود.
یکی از نکات مهم در بیانیه حزب اراده ملت این است که این حزب به انحصار طلبی در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات اعتراض شدید دارد که نشان می‌دهد بیشتر احزاب اصلاحطلب دل خوشی از کارهای شورا ندارند.
همچنین در سوی دیگر بخشی از جریان اصلاحات به ریاست عارف و پشتیبانی محمد خاتمی قصد دارند با کاندیدای اصلاحطلب وارد انتخابات ریاست جمهوری 1400 شوند. در آن سوی این جریان هم گروهی هستند که معتقدند اصلاحات باید از قدرت فاصله گرفته و دوباره اعتماد عمومی به خودش را بازسازی و نوسازی کند. تئوری اصلی این جریان در اختیار سعید حجاریان، تاجیک، علوی تبار و ... است. البته بخشی از کارگزارانی‌ها هم که نوعی نگاه عملگرایانه به کشور دارند، کل جریان اصلاحات را زیر سوال بردند و کرباسچی در سال گذشته گفته بود که خاتمی رهبر جریان اصلاحات نیست و باید این جریان به یک شورای رهبری سپرده شود.
هرچه که هست خروج، استعفا و تعطیلی شوراها و نهادهای تصمیم‌گیر اصلاح‌طلبان از ۲ اسفندماه سال ۹۸ که در ماراتن یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی ۳۰ کرسی تهران به رقیب سنتی یعنی اصولگرایان واگذار شد آغاز شده است.
گزارش از محمدعلی حسن‌نیا
انتهای پیام/4082/
انتهای پیام/