«پسرکشی» یک آسیب‌شناسی اجتماعی است/ از کم‌دیالوگ‌بودن نقش نگران نیستم
به‌گزارش خبرنگار سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، فیلم سینمایی «پسرکشی»، به کارگردانی محمدهادی کریمی و تهیه‌کنندگی صادق یاری از ابتدای هفته جاری اکران آنلاین خود را آغاز کرده است.
«پسرکشی» داستانی معمایی با درون‌مایه‌های روان‌شناسی اجتماعی را روایت می‌کند. داستانی که در سال‌های دهه چهل رخ داده، اما پیامدهای آن تاکنون ادامه دارد. محمدهادی کریمی که پیش از این فیلم‌های «امشب شب مهتابه»، «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» و «کمدی انسانی» را ساخته در ششمین تجربه کارگردانی خود به یک باور غلط که زندگی یک خانواده را برای چند دهه تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، پرداخته است.
در این فیلم ژاله صامتی، آرمان درویش، بهاره کیان‌افشار، نسیم ادبی، صحرا اسداللهی، فرخ نعمتی، گلوریا هاردی، زینب قادری، لیلا اوتادی، لیلا زارع، شهناز نصرتی و سهیل قاصدی به ایفای نقش پرداخته‌اند.
صحرا اسداللهی یکی از بازیگران این فیلم است. در کارنامه کاری این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بازی در فیلم‌هایی همچون «فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی و «دریاچه ماهی» و سریال‌های «شرایط خاص»، «دل‌دار»، «ازیادها رفته» و «بچه‌مهندس» و نمایش‌هایی مانند «دراماتورژ» و «فانفار» دیده میشود. اسداللهی تجربه ساخت فیلم مستند را نیز دارد. فیلم مستند «تست دوربین» او جایزه بهترین مستند از جشنواره WIND آمریکا و برترین فیلم خارجی زبان جشنواره یونان و مستند منتخب جشنواره بین‌المللی فیلم ستاره سیاه آفریقا را از آن خود کرد.
در فیلم «پسرکشی»، در سال‌های پایانی دهه چهل مردی که از همسر اول خود دو فرزند دختر دارد و برای داشتن فرزند پسر، به تحریک مادرش همسر دیگری اختیار می‌کند. اما این ازدواج چالش‌ها و اتفاقاتی را در پی دارد. صحرا اسداللهی در این فیلم نقش زن دوم این مرد را بازی می‌کند.
اولین تجربه همکاری با محمد هادی کریمی
اسداللهی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره حضور خود در فیلم «پسرکشی» گفت:فیلمبرداری این اثر تابستان سال ۹۸ انجام شد. عوامل و گروه سازنده «پسرکشی» بسیار خوب و حرفه‌ای بودند. واقعاً برای من مهم است که کاری را انجام بدهم که حالم در زمان انجام آن خوب باشد. «پسرکشی» واقعاً این‌گونه بود؛ هم کارگردانی خوب و باسوادی مثل آقای کریمی پشت دوربین آن بود که همیشه کارها و فیلمنامه‌هایش دغدغه‌های اجتماعی و تاریخی دارد و هم آقای صادق یاری به عنوان تهیه‌کننده، کاربلد و متبحر بودند و جا دارد از ایشان هم تشکر کنم. آدم‌هایی مثل آقای کریمی و یاری در سینما خیلی کم پیدا می‌شوند.
هیچ وقت از کوتاه‌بودن نقش نگران نمی‌شوم
اسداللهی در پاسخ به این پرسش که آیا هنگام پذیرش بازی در این فیلم از کوتاه بودن نقش خود نگران نبوده نیز گفت: به هیچ وجه. در «پسرکشی» من واقعاً یک «نقش» را به عهده داشتم و یک حضور صرف نبود. این زن با این که حضور کوتاهی در فیلم دارد، اما پیامد همین حضور کوتاه در سراسر فیلم احساس میشود.به نظر من نقش بسیار مهمی بود.
وی عنوان کرد: درباره کم‌دیالوگ‌بودن نقش هم ابداً نگران نبودم. اتفاقاً فهرست فیلم‌های موردعلاقه من آثار کم دیالوگی هستند که اصالت در آنها بیشتر به تصویر و قاب‌بندی است.
بازیگر فیلم «پسرکشی» افزود: سینما از نظر من یعنی تصویر. اخیراً در جشنواره تئاتر یاس به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران حضور داشتم. یکی از آثاری که امتیاز بالایی به آن دادم، کاملاً مبتنی بر تصویر بود و دیالوگ‌های کمی داشت. حتی من به کارگردان آن اثر هم گفتم که اگر در بخش دوم فیلم دیالوگ نمی‌گذاشت بسیار بهتر بود.
اسداللهی عنوان کرد: از نگاه من دیالوگ در فیلم باید به حکم ضرورت باشد. حتی اگر انتخاب با من بود، همان چند جمله را هم نمی‌گفتم اما سلیقه آقای کریمی بود. این که دیالوگ‌های نقشی که به عهده گرفتم چقدر است برایم اهمیت ندارد. شاید برای برخی بازیگران این یک معیار مهم باشد من به آنها احترام می‌گذارم اما برای خودم هیچ وقت مهم نبوده است.
اتفاقات «پسرکشی» را بارها دیده و شنیده‌ایم
وی با اشاره به این‌که کریمی در مقام کارگردان فیلم پسرکشی در این اثر خودبه‌خود لایه‌های روان‌شناختی و معمایی را با درون‌مایه‌های تاریخی ترکیب کرده است، افزود: شخصیتی که من ایفاگر نقش آن بودم چه در زمان‌های گذشته و چه حتی در دوره فعلی، در جامعه مابه‌ازای واقعی دارد.البته که در گذشته این موضوع به ویژه در روستاها پررنگ‌تر بوده؛ این‌که ازدواج با یک زن صرفاً با این نیت باشد که برای مرد فرزند پسر بیاورد موضوع عجیبی نبوده است.این اتفاقت را بارها دیده و شنیده‌ایم.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اظهار کرد: همین که این شخصیت در فیلم اسم ندارد، نشان می‌دهد که این گونه اتفاقات در ادوار مختلف تاریخی قابل‌تکرار است. زنی است که فقط آمده است که نیازهای یک مرد را برآورده کند، پسری به دنیا بیاورد و برود، دیگر برای آن مرد یا اطرافیانش چه اهمیتی دارد که اسمش چیست؟
اسداللهی تصریح کرد: به همین دلیل می‌توانیم بگوییم که «پسرکشی» یک آسیب شناسی اجتماعی در بستر تاریخ است. همواره اتفاقاتی به این شکل و شمایل رخ داده است. همیشه زنانی بوده‌اند که با ذوق و شوق و هزاران آرزو وارد یک زندگی می‌شوند، اما شرایط آن گونه نبوده است که توقع داشتند. اصلاً به دنبال عقاید فمینیستی نیستم. اما به هرحال این یک واقعیت تاریخی درحال تکرار است.
چرا باید «پسرکشی» را ببینیم؟
وی درباره ضرورت دیدن این فیلم و خطاب به علاقه‌مندان سینما گفت: به نظر من «پسرکشی» را باید ببینیم چون مشابه زندگی بسیاری از اطرافیان ماست. در هر دوره‌ای مشابه این رویدادها را با شدت و ضعف دیده و شنیده‌ام. فیلم زیرلایه‌های شخصیتی دارد که تماشای آن را لذت‌بخش می‌کند.
اسداللهی افزود: ترجیح من مثل سایر عوامل این بود که «پسرکشی» را در پرده عریض سینما ببینم و قطعاً اکران عمومی خیلی بهتر بود. قرار بود در اکران نوروز99 هم باشد که متأسفانه با تعطیلی سینماها، امکان‌پذیر نشد. به هرحال این هم دوره‌ای از تاریخ است که باید سپری شود و ما هم ناگزیر هستیم که خود را با این شرایط وفق دهیم و به قوانینی ناشی از آن احترام بگذاریم.
انتهای پیام/4104/پ
انتهای پیام/