راز و رمز سه دهه فعالیت هنری و از اصالت نیفتادن آقای بازیگر چیست؟/ پیر نشو آقای حیایی!

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سید مرتضی حسینی ـ متولد 19 خرداد 1349 تهران که بازیگری را به صورت حرفه‌ای از 19 سالگی و حین گذراندن خدمت سربازی در مرکز هنرهای نمایشی عقیدتی - سیاسی نیروی هوایی آغاز کرد. در سال ۱۳۷۰ پس از بازی در یک تئاتر کودک به کارگردانی ثریا قاسمی، با حضور در فیلم «دو همسفر» اصغر هاشمی بازی در سینما را تجربه کرد.

دو سال بعد در فیلم پرفروش «دو روی سکه»، اثر محمد متوسلانی که ابوالفضل پورعرب را به‌عنوان نقش اول داشت، نقش یک سارق را ایفا کرد.

در همان سال بار دیگر همکاری با اصغر هاشمی را این بار در قاب تلویزیون و با سریال «آپارتمان» تجربه کرد. بازی در این سریال پربازیگر در نقش پسر جوان و نه‌چندان سربه‌راه یکی از ساکنان آپارتمانی پرماجرا او را به شهرت رساند.

آغاز درخشش با «براده‌های خورشید»

پس از بازی در سه فیلم پرتگاه، حامی و گارد ویژه به خاطر بازی در «براده‌های خورشید» محمدحسین حقیقی نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر (1375) شد.

او در سال 1374 در سریال «مهر خوبان» که از اولین مجموعه‌های تلویزیونی شبکه سه سیما محسوب می‌شد نیز بازی قابل‌قبولی از خود به نمایش گذاشت و نام خود را بیش از پیش برای بینندگان تلویزیون مطرح کرد.

سال‌های پایان دهه هفتاد برای حیایی که دیگر به یک چهره ‌شناخته‌شده در سینما و تلویزیون تبدیل شده بود، با حضور در دو سریال روزگار جوانی، همسایه‌ها و بازی در دو فیلم «دست‌های آلوده» و «سیب سرخ حوا» بود که این آخری اولین تجربه او در بازی به‌عنوان نقش اول مرد بود.

 دهه هشتاد و حضور پررنگ بر پرده نقره‌ای

دهه هشتاد برای حیایی آغاز پرواز و اوج‌گیری در ساحت بازیگری سینما بود او در سال های 1381 تا 1384 از پرکارترین بازیگران سینمای ایران بود و در فیلم‌هایی همچون «مزاحم»، «مانی و ندا»، «مونس»،«اثیری»، «عروس خوشقدم»، «بوی بهشت»، «مهمان مامان»، «کما»، «تب»، «شکلات»، «سرود تولد»، «زن زیادی»، «نقاب»، «شارلاتان» و «عروس فراری» ایفای نقش کرد. در این میان بازی او در فیلم‌هایی همچون مزاحم سیروس الوند، «عروس خوشقدم» و «نقاب» کاظم راست‌گفتار، «کما» به کارگردانی آرش معیریان مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.

به‌ویژه حضور او در نقش مکمل «عروس خوشقدم» که اولین تجربه بازی او در یک نقش کمدی بود، مورد توجه مخاطبان قرار گرفت؛ با این حال او همچنان از جشنواره و جوایز سینمای سهمی نداشت. حیایی در فیلم کمدی «اخراجی‌های1» توانایی‌های خود در نقش‌های طنز را نشان داد.

او در این اثر شمایل لات جنوب شهری را این بار در قالب دزدی خرده‌پا، سربه‌هوا و حاضرجواب به نام بیژن مرتضوی ارائه داد و یکی از جذابیت‌‍‌های فیلم پرفروش مسعود ده‌نمکی شد. حیایی بعدها در چند اثر دیگر هم این تیپ را با تغییراتی در شیوه اجرا پیاده کرد که البته به خاطر تیزهوشی و مهارت او به ورطه تکرار نیفتاد.

این بازیگر پرکار سینما و تلویزیون سرانجام به خاطر بازی در فیلم «شب» رسول صدرعاملی توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر دریافت کند.

حیایی در نیمه دوم دهه هشتاد هم از بازیگران پرکار سینما و تلویزیون بود اما به جز فیلم‌هایی همچون دایره زنگی، قلاده‌های طلا و سریال کلاه پهلوی، سایر فیلم‌های او واجد ارزش‌های سینمایی و هنری خاصی نبوده و ماندگار نشدند.

 بلوغ بازیگری آقای سوپراستار در «شعله‌ور» و «درخونگاه» 

در سال 1396 با ایفای نقش اول فیلم «شعله‌ور» به کارگردانی حمید نعمت‌الله بار دیگر نظر منتقدان را به خود جلب کرد. او برای این فیلم برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از سی و ششمین جشنواره فیلم فجر شد.

او در این فیلم که دارای مایه‌های روان‌شناختی و اجتماعی بود، نقش فرید را بازی می‌کرد. شخصیتی که در زندگی خانوادگی و کاری خود دچار شکست‌های متعددی شده و احساس می‌کند که در زندگی‌اش به هیچ چیز نرسیده اما او دیگران را بیشتر مقصر این وضعیت می‌داند و برای اثبات  خود به اطرافیان و از جمله پسر نوجوانش (که دارا حیایی پسر امین حیایی نقش آن را بازی می‌کرد) مسیر متفاوت و عجیبی را بر می‌گزیند.

حیایی یک سال بعد با حضور در فیلم «درخونگاه» سیاوش اسعدی باردیگر توانایی‌های خود به عنوان بازیگر نقش اول به رخ کشید.

داستان این فیلم در سال ۱۳۷۰ و در محله درخونگاه تهران می‌گذرد. امین حیایی در نقش «رضا میثاق» جوانی است که بعد از هشت سال کار سخت و طاقت‌فرسا در ژاپن به ایران بازگشته تا آرزوهای خود را برای داشتن زندگی بهتر برای خود و خانواده‌اش عملی کند اما شرایط به گونه‌ای نیست که او انتظار دارد.

شخصیت رضا، یک جوان تیپیک جنوب شهر تهران با همان علائق و رفتارهای آشنا برای مخاطبان است. او در بازگشت به خانه پا به دنیای متفاوتی گذاشته است وضعیتی که درنهایت تصویری یک‌جانبه و کاریکاتوری از این تغییرات ارائه می‌دهد.

حیایی برای این فیلم نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر شد.

 داور مهربان «عصر جدید»،چهره‌ای تازه از حیایی در آستانه 50 سالگی! 

حیایی همزمان با برگزاری جشنواره سی و هفتم فیلم فجر در زمستان 1397، به عنوان داور مسابقه تلویزیونی «عصر جدید» تجربه دیگری را در کارنامه هنر خود آغاز کرد. تجربه‌ای موفق که در فصل دوم عصر جدید نیز ادامه یافت. حیایی در این مسابقه استعدادیابی با تکیه بر طنز ذاتی، آمادگی جسمانی، تجربه سال‌ها بازیگری در سینما و تلویزیون و البته انرژی و شور و شوقی که در لحن و شیوه اجرای خود داشت توانست به یکی از داوران محبوب برنامه تبدیل شود. از سوی دیگر نگاه مثبت او به شرکت‌کنندگان و سخت‌گیری کمتر نسبت به سه داور دیگر به این محبوبیت نزد مخاطبان افزود.

امین حیایی امروز در حالی با عبور از 50 سالگی وارد دهه ششم زندگی خود می‌شود که از ستاره‌ای جوان و به اصلاح «تین‌ایجری» دهه هفتاد و بازیگری پرکار و سوپراستار در دهه هشتاد و نود به یک بازیگر توانمند و متبحر در ژانرهای مختلف سینمایی تبدیل شده است. با این حال گویا برای اغلب تماشاگران سینما و بینندگان تلویزیون امین حیای همچنان با همان چهره و قامت جوان و سرزنده شناخته می‌شود. شمایلی که چه در نقش‌های مثبت و یا منفی و یا چه در قالب شخصیت‌های جدی و طنز برای مخاطبان ماندگار داشته‌اند.

شاید به همین خاطر باور این که حیایی با عبور از دوران جوانی و میان‌سالی به یک بازیگر پیشکسوت تبدیل شده است سخت باشد. برای او که از بازیگران مردمی و بااخلاق سینمای ایران است آرزوی موفقیت و کامیابی داریم و امیدواریم فارغ از سن تقویمی، دلش همواره جوان و حضور بر پرده نقره‌ای سینما و قاب تلویزیون نیز همچنان پرشور و درخشان باشد.

انتهای پیام/4104/پ