ایران با لغو معافیتهای هستهای به غنی‌سازی 20 درصدی اورانیوم ترغیب می‌شود/برجام یک گام تا فروپاشی!
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، روزنامه الاخبار چاپ لبنان در گزارشی نوشت: مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا هفته گذشته در بیانیه‌ای اعلام کرد واشنگتن معافیتهای تحریمی پروژه‌های اتمی ایران مرتبط با توافق هستهای را تمدید نخواهد کرد. این اقدام گام دیگری در راستای قطع ارتباط آمریکایی‌ها با توافقی بین‌المللی است که در سال 2015 امضا شد.
طبق این گزارش، بعد از اقدام دولت آمریکا تحلیل‌های زیادی انجام شد و همه آن‌ها بر این محور تأکید کردند جمهوری اسلامی ایران در برابر گامی که واشنگتن برداشته و «در وقتی مناسب» توصیف کرده است، اقدام متقابل انجام خواهد داد؛ به‌ویژه اینکه میان اروپا و آمریکا روابط گسترده‌ای وجود دارد و زمان لغو تحریم‌های تسلیحاتی نزدیک است.
بیشتر بخوانید:
اقدام آمریکا در تحریم هستهای ایران نقض قطعنامه ۲۲۳۱ است
الاخبار می‌نویسد: ایرانی‌ها چنین تصمیماتی را بر کشورشان بی‌تأثیر می‌دانند و بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران در واکنش به تصمیم اخیر آمریکا گفت که آمریکا تلاش می‌کند با اقداماتش فشار بر ایران را افزایش دهد، اما در عمل اتفاقی نمی‌افتد و اعلام این تصمیم چیزی بیش از یک «سر و صدای رسانه‌ای» نیست. با وجود این، چندین موضوع مهم وجود درد که می‌تواند در تعیین سرنوشت این دوئل مؤثر باشد؛ نخست، اینکه تصمیم آمریکا نیروگاه تحقیقاتی اراک را شامل می‌شود که با آب سنگین کار می‌کند و ماده پلوتونیوم تولیدی آن می‌تواند بنا به ادعای واشنگتن در ساخت بمب‌های اتمی به کار رود. این در حالی است که تهران تأکید کرده از این نیروگاه برای تحقیق و توسعه و تولید ایزوتوپ‌های پزشکی و صنعتی استفاده می‌کند.
نیروگاه هستهای اراک
این گزارش می‌افزاید: نیروگاه اراک از بزرگ‌ترین تأسیسات هستهای ایران است که مدت‌ها به محلی برای ماراتن میان محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و جان کری، وزیر امور خارجه وقت آمریکا تبدیل و به‌دلیل اهمیتش به چالشی فرا روی دو طرف برای بستن توافق هستهای بدل شده بود.
ایران آماده ازسرگیری فعالیت‌های هستهای است
این روزنامه لبنانی می‌افزاید: موضوع بعد این است که آمریکایی‌ها نگران استفاده ایران از رآکتور آب سنگین (اراک) برای اهداف نظامی بودند و تلاش کردند تا در چارچوب توافق هستهای بر روی مهندسی آن کار کنند. از همین رو آمریکا و چین مأمور شده بودند تا برای اطمینان از صحت عملکرد ایران در چارچوب توافق هستهای بر آن نظارت داشته باشند تا مطمئن شوند ایران قصدی برای استفاده نظامی و ساخت سلاح ندارد.
الاخبار نوشت: بعد از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در آمریکا، این کشور از توافق هستهای خارج شد تا برخی بندهای توافق‌شده در آن اجرایی شود. بنابراین آمریکایی‌ها تصمیم جدیدی گرفتند و آن این است که در صورت ازسرگیری فعالیت‌های گذشته رآکتور آب سنگین اراک، بار دیگر محدودیت‌ها و تحریم‌هایی علیه ایران اعمال شود. طبعاً ایران اعلام کرد آماده ازسرگیری فعالیت‌های تأسیسات هستهای خود به مانند سابق یا تکمیل کردن تصمیمات جدید بر مبنای توان داخلی است و آمریکا نیز سخن از تحریم‌های جدید به میان آورد. این روند همکاری‌های هستهای میان ایران و گروه 1+4 را با پیچیدگی مواجه کرده است.
به‌نوشته الاخبار، آمریکا در حالی به افزایش تحریم‌ها روی آورده که برجام این امکان را برای رآکتور تهران فراهم کرده تا در چارچوب این توافق بین‌المللی به تولید اورانیوم غنی‌شده با خلوص پایین و غلظت کمتر از چهار درصد اقدام کند؛ میزانی که می‌تواند در تولید سوخت رآکتورهای هستهای استفاده شود. ایران تا قبل از توافق هستهای اورانیوم غنی شده 20 درصد تولید می‌کرد که بعد از برجام روند تولید آن را متوقف کرده بود تا به توافقی که با طرف‌های خارجی بسته بود، پایبند باشد.
تصمیم آمریکایی‌ها در افزایش تحریم‌ها می‌تواند تهران را به غنی‌سازی مجدد اورانیوم تا حد 20 درصد ترغیب کند و این گزینه عملیاتی به معنای فروپاشی توافق هستهای است.
در گزارش این روزنامه لبنانی آمده است: آمریکا برای به نابودی کشاندن توافق هستهای از تحریک اروپایی‌ها دریغ نمی‌کند، از سویی بر آن‌ها برای توقف کانال مبادلات مالی خود با ایران فشار می‌آورد و از سوی دیگر مسکو، پکن و لندن را برای توقف همکاری‌ها در زمینه نیروگاه اراک تحت فشار قرار می‌دهد.
الاخبار در پایان گزارش نوشت: تصمیم آمریکا تلاشی برای درگیری با ایران و تحریک اروپا برای هم‌پیمانی با خود در راستای تقابل است. از این رو، واشنگتن به‌شدت در تلاش است تا مانع از دستیابی ایران به تسلیحات جدید شود. در مقابل ایرانی‌ها دست‌بسته نخواهند ماند، دست‌کم تا آخرین لحظه می‌جنگند و شاید همچون گذشته گام‌های اجرای تعهدات هستهای خود را تا پس از لغو تحریم تسلیحاتی به تعویق بیندازند.
انتهای پیام/4106/4033/
انتهای پیام/