قصه ناشادِ طرحِ «شاد»/ طرح آموزشِ مجازی آموزش و پرورش که اشک اولیاء دانش‌آموزان را درآورد
به گزارش خبرنگار حوزه آموزش‌وپرورش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، شیوع ویروس کرونا در کشور با تمام مشکلاتی که ایجاد کرده، ایرادها و نواقص بسیاری از زیرساخت‌ها در بخش‌های مختلف را هم آشکار کرد. حوزه آموزش‌وپرورش هم از این قاعده مستثنا نبوده و ساختار سنتی آن در برابر حمله ناجوانمردانه کرونا به ما، غافلگیر شد و از پای درآمد.
کرونا ثابت کرد به آموزش مجازی فکر نکرده‌ایم
با وجود بلاخیز بودن جغرافیای کشور و تعطیل شدن بسیاری از روزهای سال‌های اخیر که به دلایل مختلف ازجمله آلودگی، سیل و زلزله مواجه است ، آموزش‌وپرورش هم نشان داده، قصد و اراده‌ای برای تقویت ساختارهای آموزش مجازی نداشته است به‌گونه‌ای که در سخت‌ترین شرایط آلودگی هوا و تعطیلی مدارس هم نتوانست کاری برای دانش‌آموزان کلان‌شهرها انجام دهد جز اینکه جلسات جبرانی را در روزهای تعطیل توصیه نماید که خود این امر به هزینه خانوارها منجر می‌شد.
کرونا سنگ محک سخت آموزش‌وپرورش
حالا کرونا آمده و به جان تمام ساختارهای معیوب و ناقص و ناکافی افتاده است و تا اینجا وزارت بهداشت و درمان، آن‌هم با ازخودگذشتگی مردم و پرستاران تا حدودی توانسته شرایط را مدیریت کند تا مسئله کرونا به بحران تبدیل نشود. تلاش آموزش‌وپرورش مثل غالب اقدامات قبلی به بخشنامه و دستورهای منطقه‌ای که به سرنوشت‌های معلومی نمی‌رسد منتهی شد.
شاد می‌آید؟ شاد نمی‌آید؟
بعد از مدت‌ها از آزمودن راه‌حل‌های مختلف و متنوع بالاخره و با کش و قوس‌های فراوان وزیر آموزش‌وپرورش با مسرت و از طریق حساب توئیتر خود از راه‌اندازی شبکه آموزش دانش‌آموز یا همان «شاد» خبر داد. تا اینجای ماجرا بارقه امیدی برای تغییر روشن شد اما این قضیه مثل خیلی از شیوه‌های قبلی اقدامات وزارت در برابر ازکارافتادن سیستم آموزشی با وجود نمای زیبا، درون پردرد و غصه‌ای داشت.
شاد برای اثرگذاری نیاز به چیزهایی دارد که دانش‌آموزان و معلمان ندارند
اصل ماجرا اینجاست که برنامه شاد یک برنامه بر پایه اینترنت است و سخت‌افزارهای ویژه‌ای مثل گوشی‌های هوشمند، تلفن جدید دارای سیستم‌عامل اندروید و یا لپ‌تاپ و یا رایانه است و این‌ها دقیقاً همان چیزهایی هستند که داشتن آن‌ها برای بسیاری از دانش‌آموزان مناطق محروم کشور و حتی والدینشان آرزویی دور از دسترس به‌حساب می‌آید.
قیمت روزافزون موبایل و تجهیزات سخت‌افزاری
با بسته شدن مرزها و کاهش ترددهای تجاری و شاید به دلایل متعدد دیگر ورود گوشی تلفن همراه به کشور کاهش یافت و در بازار همیشه ملتهب تلفن همراه و تجهیزات مرتبط که حالا ازقضا برای استفاده شاد موردنیاز است، افزایش قیمت ناگهانی و روزافزون را شاهد هستیم به‌گونه‌ای که در ساعات مختلف روز هم قیمت‌های متفاوتی از فروش این تجهیزات از بازار شنیده می‌شود. به این دلایل و این وضعیت بیفزایید افزایش قیمت دلار را که دمار از روزگار قیمت موبایل در آورده است.
آیا واقعاً این برنامه برای ایران طراحی شده است؟
وجود محرومیت در بین دانش‌آموزان بسیاری از نقاط دورافتاده و حتی حاشیه‌نشین نقاط مرکزی کشور، واقعیتی است که بارها مسئولان و مدیران دولتی و آموزش‌وپرورش به آن اذعان کرده‌اند و موضوعی نیست که بتوان آن را پنهان کرد و نادیده گرفت. حالا با دانستن این موضوع وقتی برنامه‌ای با این نیاز به سخت‌افزار گران‌قیمت تهیه می‌شود باید در مورد حساب‌شده و برنامه‌ریزی‌شده بودن اپلیکیشن شاد، به‌شدت تردید کرد.
«شاد»یِ آموزش‌وپرورش؛ شرمندگی والدین!
یک فروشنده موبایل و تجهیزات ارتباطی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا می‌گوید: من مالک فروشگاه تلفن همراه هستم که سه روزی است با اجازه ستاد مبارزه با کرونا مغازه خود را بازکرده‌ام و در این چند روز با صحنه‌هایی مواجه شده‌ام که واقعاً انسان را به گریه وا‌می‌دارد.
وی با تلخی می‌افزاید: پدرانی را دیده‌ام که با یک گوشی قدیمی اندروید با ورژن پایین به مغازه می‌آیند که به دلیل قدیمی بودن نسخه اندروید قادر به نصب شاد (اپلکیشن آموزش از راه دوره آموزش‌وپرورش) نیستند ورژن گوشی نیز قابل ارتقا نیست.
این فروشنده و تعمیرکار موبایل می‌گوید: همچنین والدینی را دیده‌ام که با یک گوشی خراب جهت تعمیر مراجعه می‌کنند ولی متأسفانه گوشی قابل‌استفاده نبوده و حتی در صورت تعمیر هم ، به خاطر قدیمی بودن نرم‌افزار سیستم‌عامل، گوشی ، قابلیت نصب برنامه شاد را ندارد و یا والدینی دیده‌ام که همراه فرزند خود جهت خرید ارزان‌ترین گوشی اندروید جهت استفاده از برنامه شاد مراجعه می‌کنند که پس از شنیدن قیمت‌ها شرمگین از فرزند خود مغازه را ترک می‌کنند.
حتی این فروشنده که مستقیماً با این مسئله روبرو بوده عمق دردناک ماجرا را درک کرده و می‌گوید: ای‌کاش وزارت آموزش‌وپرورش به جای واژه شاد از یک واژه دیگری برای اپلکیشن خود استفاده می‌نمود تا حداقل اسم واژه شاد معنی خود را برای خانواده‌ها از دست ندهد.
حالا که شاد به‌طور مطلوب کار نمی‌کند، معلمان باید توبیخ و تهدید شوند؟
تازگی‌ها کار به‌جایی رسیده بود که ناکارآمدی شاد را حداقل در یک استان به گردن معلمان و عدم نصب این نرم‌افزار از طرف آن‌ها انداختند بدون اینکه به این نکته اشاره کنند که نه اینترنت رایگان به همه معلمها رسیده و نه لپ‌تاپ، تبلت یا حداقل گوشی هوشمندی از طرف آموزش‌وپرورش در اختیار آن‌ها قرار گرفته است.
این آش تهدید معلمان آن‌قدر شور شد که حمایت میرزاده، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس متذکر شد: آموزش‌وپرورش در موضوع شبکه شاد باید انعطاف داشته باشد؛ اجبار کردن و تهدید معلمان که حتماً باید شاد را نصب کنند و در غیر این صورت پرونده به هیئت تخلفات اداری ارسال می‌شود در شأن آموزش‌وپرورش و معلمان نیست.
وی با اشاره به اینکه برخی معلمان و دانش‌آموزان برای نصب شاد گوشی ندارند، اظهار کرد: برخی هم ممکن است گوشی آن‌ها مدل‌پایین باشد که نیاز به ارتقا دارد از سوی دیگر مشکل اینترنت هم وجود دارد.
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس افزود: برخی خانواده‌ها اعتقاد ندارند که به فرزند خود گوشی بدهند و برخی دیگر سر کار هستند و دانش‌آموز باید منتظر بماند تا پدر و مادر از سرکار برگردند بنابراین نمی‌تواند در ساعات تعیین‌شده از آموزش‌ها استفاده کند همچنین برخی معلمان هم فرزند دانش‌آموز دارند که ممکن است در ساعات تدریس معلم، کلاس درس فرزندش برگزار شود.
وی ادامه داد: اگر آموزش‌وپرورش بر شبکه شاد اصرار دارد باید گوشی لازم را در اختیار معلمان قرار دهد که بازهم دانش‌آموزان مشکل‌دارند.
با «شاد» باشید وقتی‌که پول اینترنت هم نیست
عدم وجود زیرساخت مناسب اینترنت در بسیاری از نقاط کشور که آن‌هم به دلیل کم‌کاری وزارت ارتباطات در ایجاد شبکه ملی اطلاعات ایجادشده و حالا نبود زیرساخت سخت‌افزاری در دست کاربران که استفاده از آن را ناممکن ساخته نشان می‌دهد، مطالعه درستی در مورد امکان‌سنجی کاربرد این برنامه انجام نشده است.
از طرف دیگر هزینه گزاف اینترنت هرچند مشکل اصلی هم نیست و مشکلاتی مثل قطع و وصل‌های مداوم، انبوه کاربرانی که درآن‌واحد آنلاین شده و راه را بر دیگران می‌بندند و بسیاری ازاین‌دست مسائل که باید در فرصتی دیگر به آن پرداخت، نشان می‌دهد «شاد» تنها برای ارائه یک گزارش خوش‌نما ساخته‌شده و این اپ برای حل مشکل مسئله آموزش مجازی خام‌تر از این حرف‌هاست که بتوان آن‌طور که وزیر آموزش‌وپرورش به آن می‌بالد، به آن افتخار کرد.
تحصیل رایگان فراموش شده و دولت‌ها قانون اساسی را زیر پا گذاشته‌اند
اصل سی‌ام قانون اساسی می‌گوید: «دولت موظف است وسايل آموزش‌وپرورش رايگان را براي همه ملت تا پايان دوره متوسطه فراهم سازد وسايل تحصيلات عالي را تا سر حد خودكفایی كشور به‌طور رايگان گسترش دهد.»
در این اصل از قانون اساسی که حقوق حقه بلاتردید مردم را معین می‌سازد، نه خبری از مدارس با هزار نام مختلف پولی هست و نه در این مورد جدید اثری از هزینه گزاف آموزش مجازی در آن دیده می شود. باید در فرصتی دیگر به این بیندیشیم که مدافع قانون اساسی چه طور برخلاف قانون اساسی عمل کرده است و کدام مجلس می‌توانست یا می‌تواند از حقوق مردم دفاع کند؟
سید محمد مهدی میران زاده
انتهای پیام/4145/پ
انتهای پیام/