مبانی جبهه مقاومت طرحی مناسب برای برنامه‌سازی در شبکه‌های برون‌مرزی ایران است
ابوالفضل ظهره‌وند دیپلمات با سابقه کشور و تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل در گفتگو با گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران را به‌عنوان مرکز مقاومت منطقه و جهان که با جبهه وسیعی از متحدین امریکا مواجهه هستند، توصیف کرد و گفت: رسانه‌های غربی در مقابل ایران ازجمله در حوزه نبرد و جنگ رسانه‌ای، آرایش وسیعی گرفته‌اند. در یک چنین کارزار سختی قطعاً فشار کار روی رسانه‌های داخلی ما و به‌ویژه بخش برون‌مرزی بیشتر است. نفس ایستادگی، اطلاع‌رسانی و خنثی‌سازی فشارهای متنوع و متعدد این آرایش رسانه‌ای ناظر بر کارآمدی دستگاه‌ها یا ارگان‌های رسانه‌ای ما در بخش برون‌مرزی است.
ضرورت آسیب‌پذیر کردن طرف مقابل در حوزه رسانه
وی در همین رابطه افزود: نکته بعدی این است که هر چه زمان می‌گذرد در عرصه رسانه قطع به‌یقین تجربه و پختگی بیشتری پیدا می‌کنیم و آسیب‌پذیر کردن طرف مقابلمان را هم باید در دستور کار داشته باشیم. درمجموع با همه تبلیغاتی که علیه ایران ازجمله علیه رسانه‌های برون‌مرزی تا الان اعمال کرده‌اند، شبکه‌های برون‌مرزی ما نظیر پرس تی‌وی، العالم و .... کارنامه قابل‌قبول و موفقی دارند. عصبانیتی که انگلیسی‌ها چندین بار علیه پرس تی‌وی نشان دادند و حتی اقداماتی که در راستای محدود کردن اکانت پرس تی‌وی بریتانیا از خود نشان داده‌اند، نشانه همین خشم است.
سفیر سابق ایران در ایتالیا در پاسخ به این سؤال که شبکه‌های برون‌مرزی چقدر توانسته‌اند به‌عنوان زبان مردم ایران با دنیا حرف بزنند و ارتباط برقرار کنند، گفت: به عقیده من، عملکرد شبکه‌های برون‌مرزی قابل‌ستایش است، البته کار فرهنگی، ویژگی و ظرافت زیادی دارد؛ نمی‌توان گفت پرس تی‌وی می‌توانسته بهتر باشد و نبوده، همین‌که الان هست، بهترین است. گاهی واکنش‌های ناشی از عصبانیت غربی‌ها را می‌بینیم، این موضوع نشان می‌دهد که پرس تی‌وی موفق بوده اما در این حد کفایت نمی‌کند، ما باید نوآوری همیشه داشته باشیم، چراکه کار رسانه‌ای اساساً با تنوع همراه است، ذائقه مصرف‌کننده را باید دائماً رصد کنیم، مخاطب را نباید بگذاریم راحت از دست برود. حتی باید بدانیم که مخاطبان واقعی ما چه درصدی هستند و معمولاً با چه برنامه‌هایی سازگاری دارند.
رسانه‌های برون‌مرزی ما حکم جبهه را دارند و با رسانه‌ها و کانال‌های داخلی فرق دارند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با تأکید بر فاکتورهایی که شبکه‌های برون‌مرزی برای حضور در عرصه‌های بین‌الملل باید رعایت کنند، گفت: ما با توجه به وسعت جبهه رسانه مقابل باید ضمن ارتقای کیفی کارکنان و برنامه نویسان، روی نقاط ضعف طرف مقابل هم شناسایی و تمرکز داشته باشیم. یعنی از پراکنده‌کاری اجتناب کنیم، باید با نظرسنجی و آنالیزی که از محیط داخلی آن‌ها انجام می‌دهیم، اهدافی را که روی ما متمرکز شدند، بشناسیم. آن زمان می‌توانیم اولویت‌هایمان را تشخیص دهیم. این به تنظیم‌کنندگی نوع برخورد رسانه‌ای ما با محیط بیرون برمی‌گردد، باید ببینیم روی چه نقاطی از آن‌ها بیشتر متمرکز هستند، در حوزه فرهنگ، بخش‌های سیاسی یا هم سویی آن‌ها با سیاست‌های تحریمی بیرونی است. ما هم باید به تمهیداتی متوسل شویم که هم پاسخ مناسب دهیم و هم اینکه در واقع آن‌ها را خنثی کنیم.
پاسخ به هجمه رسانه‌ای دشمن به سطح باور ما به استانداردهای مقاومت بازمی‌گردد
وی درباره اینکه رسانه‌های برون‌مرزی چقدر توانسته‌اند، استانداردهای رسانه‌ای را در این شبکه‌ها رعایت کنند، گفت: ما باید استانداردهای خاص خودمان را داشته باشیم و این استاندارد خاص به نظر من به میزان آگاهی و در واقع باور کسانی که در رسانه کار می‌کنند، به آرمان‌های انقلاب و به مزیت‌های نسبی که ما در حوزه فرهنگ و جنگ رسانه‌ای داریم، برمی‌گردد.
ما باید افرادی را داشته باشیم که قادر باشند به دلیل اتکا به مبانی ایدئولوژیک و مبانی اعتقادی‌مان سیاست‌های ابتکاری و نه انفعالی داشته باشند.
یعنی ما باید تهاجم آن‌ها را با تهاجم پاسخ دهیم، این تهاجم به سمت طرف مقابل، به میزان باور ما به مسیر و استانداردهای مقاومت برمی‌گردد.
سفیر سابق ایران در افغانستان در پایان گفت: استاندارد کیفی کارمان باید برگرفته از باور ما به اهداف مقاومت، تاکتیک‌ها و راهبردهای مقاومت باشد تا طرف مقابل، چراکه رویکرد، منابع و تکنولوژی ما با آن‌ها متفاوت است. آن‌ها جبهه وسیعی دارند و ازاین‌رو باید متمرکز شویم و همین منابع محدود خودمان را با بهترین وضع استفاده کنیم. واقعیت این است که اگر ما متکی به باور ایمانی و راه و آرمان‌های امام و محور مقاومت باشیم، قطع به‌یقین زبان برتری نسبت به آن‌ها خواهیم داشت و اگر در زمین آن‌ها بخواهیم بازی کنیم، قطعاً بازی را به آن‌ها چه از جنبه تکنولوژیکی، چه از جنبه کیفی و کمی واگذار کرده‌ایم؛ نکته دیگر هم این است که ما باید افکار عمومی آن‌ها را نسبت به کانون‌های تصمیم‌گیری و قدرت آن‌ها بیشتر مورد توجه قرار دهیم.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/