معتــــــــــرض به دولــــــــــت؛ پــــــــــــای کـار انقــــــــــلاب

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری آنا، کلیدی‌ترین جمله مردم در راهپیمایی امروز پایتخت این بود «معترضیم اما...». هفته گذشته در پی افزایش قیمت بنزین ایران درگیر طوفان خطرناک فتنه‌ای دیگر شد؛ اما این فتنه با آشوب‌های دیگر تفاوت زیادی داشت. حرف حرفِ معیشت و اقتصاد بود، اما رنگ و لعابش به اقتصاد نمی‌خورد.

هفته گذشته افرادی به خیابان‌ها آمدند و مغازه‌های مردم را آتش زدند، بانک‌ها را ویران کردند و برخی از مردم را بیچاره کردند! اما بعضی از مردم هم معترض بودند؛ آن‌ها گله‌مندند که چرا دولت در وانفسای جنگ اقتصادی نظر آن‌ها را برای گران کردن بنزین جویا نشده است؛ مگر مردمی که ولی‌نعمت دولت هستند، نامحرمند؟

اما روز شنبه بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی از «حسینیه ارشاد ایران» بار دیگر به همه درس سیاست داد. امنیت کلیدواژه رهبری بود و این صحبت‌ها آبی شد بر آتش گرانی بنزین. البته رهبر انقلاب به مسئولان تذکری جدی دادند که نباید بنزین دستآویزی برای گرانی سایر کالاها شود.

فردا همه رسانه و روزنامه‌ها تیتر زدند که «فتنه خاموش شد». این بود که مردم رفتند و اوباش ماندند. حالا دوباره بعد از چند روز مردم پای میدان آمدند. پیر، جوان، زن و کودک از همه قشر و جناح پای کار زعیم انقلاب آمده‌اند. آن‌ها می‌گفتند ما به وضعیت اقتصاد، گرانی و افزایش قیمت‌ها معترض هستیم، اما آشوبگران را قبول نداریم.

کارگر، معلم، دانش‌آموز، دانشجو، کارمند، همه و همه انتقاد داشتند که وضع اقتصادی بد است؛ اما گفتند که دوست داریم امنیت داشته باشیم تا ایران مانند سوریه و عراق نشود. برخی دیگر هم تحلیل می‌کردند که آشوب‌های چند روز اخیر مانند لبنان و عراق، کار آمریکاست.

پلاکاردهای مردمی با دست‌نوشته‌هایی خانگی نظر خیلی را جلب می‌کند. پلاکاردهایی که نه رنگ درست‌وحسابی دارند و نه دستخط خوبی، اما صفا و سادگی‌شان وضعیت امروز کشور را نشان می‌دهد. هر کسی که در راهپیمایی امروز مردم تهران می‌فهمد خبرنگار هستیم، می‌گوید: گرانی و بیکاری زیاد است، اما دوست داریم آرام اعتراض کنیم تا جنگ به خانه‌هایمان شعله نکشد. شاید درست هم بگویند، هنوز ناله و گریه جوانی در کرج که تمام سرمایه‌اش توسط هیولای اغتشاش از بین رفت، به گوش می‌رسد که امنیت برای همه ما در اولویت است.

شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی راهپیمایی امروز مردم تهران را «حمایت از امنیت» نام نهاده، اما وقتی به درون مردم بروی، می‌بینی که واقعاً داشتن امنیت دغدغه اول آن‌هاست. یکی به خبرنگار ما می‌گوید کارگری می‌کند و فرزند دانشجو هم دارد ولی امنیت برایش اولویت است. مسیر راهپیمایی چهارگانه تهران به میدان انقلاب اسلامی منتهی می‌شود. چهارگوشه‌ این میدان مملو از جمعیتی است که می‌گوید معترضیم به دولت؛ اما نه به قیمت آشوب!

برخی از شعارها هم در این راهپیمایی جالب بود. مردم نوشته بودند؛ «نه روحانی نه لاریجانی از هر دو دلخوریم!» یا مردی دیگر شعاری در دست داشت که «هنوز معترضیم». انگار فریاد خشم آن‌ها به عملکرد دولت در افزایش قیمت بنزین هنوز سرد نشده بود. دولت دل مردم را با بنزین سوزانده است.

مردم دیگری که انگار از فتنه چند روز اخیر آسیب‌دیده بودند، خواستار محاکمه عاملان و اشد مجازات برای فتنه‌گران توسط قوه قضائیه هستند. جوانانی هم نوشتند که «به‌کدامین گناه باید بیکار باشیم؟» دخترانی هم شعار می‌دادند «در انتخابات بعد آگاهانه رأی دهیم».

سرلشکر سلامی هم با همان حرارت همیشگی بر سر استکبار فریاد می‌کشید که «اگر خط قرمزمان را رد کنید نابودتان می‌کنیم». او مصداق تند بودن با استکبار و آرامش با مردم است. روزی در دل مناطق زلزله‌زده گریه می‌کند و امروز با فریادهای بلند آمریکا را خطاب قرار می‌دهد.

خلاصه رنگ و لعاب شعارهای مردم در یک کلام کوچک خلاصه می‌شود: «معترضیم اما پای کار انقلابیم».

گزارش از محمدعلی حسن‌نیا 

انتهای پیام/4082/پ