خواستگار اجاره‌ای خدمتی نوین در شبکه‌های اجتماعی/وقتی برای «کلاس» هرکاری می‌کنیم
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، مریم حضرتی؛ «اعزام خواستگار صوری برای دختران در قبال دریافت پول!»؛ این تیتر شاید برایتان ناآشنا باشد ولی جالب است بدانید این جمله اخیراً در شبکه‌های اجتماعی بالاترین بازدید را دارد.
به‌تازگی صفحاتی در فضای مجازی در حال فعالیت هستند که خدمتی غریب و بدیع ارائه می‌دهند؛ ارسال خواستگار صوری به تمام شهرهای ایران!
جالب است بدانیم این ایده خلاق که منجر به درآمدزایی و حتی کلاهبرداری شده است چگونه و به چه بهانه‌ای به ذهن ارائه‌دهندگان آن آمده است.
شاید شما هم بارها شنیده‌اید که فلان دختر چقدر خواستگار دارد یا اینکه بیشترین خواستگار برای دختر فلان خانم و بهمان خانم است! به همین خاطر کسانی که هرروز مترصد ابداع شیوه‌ای نوین از ارائه خدمات در شبکه‌های فضای مجازی هستند، از این ایده الهام گرفته و خدمات جدیدی را ارائه می‌دهند و با دریافت وجهی که متناسب با خانواده دختر و یا خوش‌تیپی خواستگار است، تنها برای اینکه برخی خانواده‌ها و دخترانی که برایشان داشتن خواستگار زیاد نوعی کلاس به حساب می‌آید به خواستگاری آنان آمده و البته که با پاسخ منفی دختر و یا خانواده دختر هم روبه‌رو می‌شوند!
بهانه «خواستگار اجاره‌ای» که با هزینه‌ای از 100 هزار تومان تا دریافت رقم‌های میلیونی انجام می‌شود نیز کسب آبرو و اعتبار بین اقوام و آشنایان بیان شده است. در واقع آقای داماد اجاره‌ای به عنوان یک خواستگار پا پیش می‌گذارد تا خانواده دختر بتوانند به دیگران اعلام کنند که دختر آن‌ها نیز خواستگار دارد و البته به خواستگارش جواب منفی هم می‌دهد!
فرهنگ باکلاس بودن دختر خانم به دلیل تعدد خواستگار بین دخترها و خانواده‌هایشان سال‌هاست که ایجاد شده است؛ اینکه چه کسی بیشترین خواستگار دارد به عنوان یک چشم و هم‌چشمی در بین برخی اقوام و خویشاوندان بروز کرده است در صورتی که در دنیای امروز به دلیل مشکلات اقتصادی و به دلیل عدم اشتغال آمار ازدواج روزبه‌روز کمتر می‌شود.
البته قسمت تلخ این داستان این است که صوری بودن خواستگاری برای پسرانی که نه شغلی دارند و نه هنری برای فعالیت اقتصادی می‌تواند درآمدزا هم باشد؛ پسرانی که به‌خاطر بیکاری برای دریافت پول حاضرند دست به هر کاری بزنند.
* درآمد میلیونی یک جوان علاف!/ ابراز علاقه در جریان یک ماجرای خواستگاری صوری
به طور کاملاً اتفاقی و از طریق یکی از اقوام دور با جوانی که تا حالا به گفته خودش چندین‌بار نقش خواستگار اجاره‌ای را بازی کرده است، آشنا شدم.
وی که نام مستعار خود را «امین» ذکر کرده بود، بدون اینکه بداند برای این گزارشم نیاز به گفتگو با یکی از خواستگاران اجاره‌ای را دارم در یک جمع دوستانه از این کار و بار خودش تعریف می‌کرد و در حالی که بادی به غبغب انداخته بود، ادعا کرد که تا کنون 8 بار نقش خواستگار را برای حفظ کلاس برخی از خانواده‌های دوستانش بازی کرده و البته مایه‌ای هم به جیب زده است.
وی با ذکر خاطره‌ای گفت: یک بار یکی از دوستانم به من گفت حاضری با دریافت 250 هزار تومان نقش یک خواستگار را برای خواهر نامزدم بازی کنی تا من بتوانم با دختر مورد علاقه‌ام ازدواج کنم؟ من هم جواب مثبت دادم و در حالی که از همین دوستم یک دست کُت و شلوار گرفته بودم به خواستگاری خواهر نامزد دوستم رفتم ولی همین که او را دیدم یک دل نه، صد دل عاشقش شدم.
امین ادامه داد: چون پدر نامزد دوستم می‌گفت تا زمانی که دختر بزرگترم ازدواج نکند دختر کوچک‌ترم را شوهر نمی‌دهم من هم مجبور شدم به خواستگاری دختر بزرگ‌تر بروم و وقتی که از مجلس خواستگاری بیرون آمدم پایم را در یک کفش کردم تا بتوانم با خواهر بزرگ‌تر ازدواج کنم ولی به دلیل نداشتن شغل مناسب و وجود فرهنگ غریبه بین خانواده ما و خانواده نامزد دوستم با وجود چند بار مراجعه به آن خانواده در آخر ناموفق بودم.
وی البته در خاتمه صحبت‌هایش به افراد آن جمع گفت اگر پیشنهاد مالی مناسبی به وی شود باز هم حاضر است نقش خواستگار اجاره‌ای را بازی کند!
*خواستگاری مجازی یعنی اشاعه فریب و دروغ
سيد محسن اصغری‌نكاح، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه باید از انتشار دغدغه‌های مردم در فضای مجازی و سوءاستفاده برخی افراد سودجو جلوگیری شود، این قبیل فعالیت‌ها را نه به نفع دختر ایرانی و دانست نه به نفع نهاد خانواده و جامعه و افزود: متأسفانه در دنیای آشفته فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی، بعید نیست برخی افراد سودجو از آن سوءاستفاده کنند که منجر به آسیب‌هایی در جامعه می‌شود.
وی بیان کرد: این روزها با چالش تجرد قطعی دختران و پسران، افزایش سن ازدواج و بحران ازدواج مواجه هستیم ولی چاره آن فرستادن خواستگار مجازی یا اجاره‌ای نیست.
این روانشناس با بیان اینکه خواستگاری مجازی یعنی اشاعه فریب و دروغ، اظهار کرد: اولین پیامد این اتفاق آسیب روی خود دختر است زیرا در کشوری که دارای فرهنگ غنی و ایرانی اسلامی است، این شیوه‌های آغشته به تقلب و فریب درست نیست و راهکاری علمی و حرفه‌ای همچون مشاوره برای حل چنین دغدغه‌هایی وجود دارد.
اصغری‌نكاح افزود: نمی‌توان با خواستگار مجازی مسئله را حل کرد، بلکه این اقدام مسئله را می‌پوشاند و چشم بر اصل مشکل بسته می‌شود که این کار هم به دختر و هم به خانواده دختر آسیب بیشتری می‌رساند.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به سایت‌های همسریابی اشاره کرد و ادامه داد: سایت‌هایی که اطلاعات کاربر و دختر را ثبت می‌کنند اگر در دست افرادی سودجو قرار بگیرد و همه آن اطلاعات منتشر یا حتی فروخته شود آیا آبروی دختر و خانواده را به خطر نخواهد انداخت؟ آسیب‌ها متعدد هستند و اگر خانواده‌ها اندکی عاقل باشند و دیدگاه منسجمی در فلسفه زندگی داشته باشند از این روش‌ها برای دخترانشان استفاده نمی‌کنند اما خانواده‌های سطحی‌نگر و ظاهربین اگر به صورت ناآگاهانه و از سر استیصال و درماندگی به این مسئله رو بیاورند بدانند که از چاه به چاله‌ای بزرگ افتاده‌اند که کنترل‌ناپذیر است.
این روانشناس افزود: باید آسیب‌شناسی از سوی سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره، انجمن مددکاری و امور خانواده نهاد ریاست جمهوری در بعد خانواده و از سوی مراجع قضائی، انتظامی، وزارت ارتباطات و متولیان رصد شبکه‌های مجازی از بعد نظارتی مورد توجه قرار گیرد تا با دفاع از کیان خانواده، چنین مسائلی به هنجار تبدیل نشود.
شاید در نگاه اول این اقدام یک نوع تفریح برای پسران و یا خودنمایی برای دختران و خانواده آنان باشد اما این خطر را دارد که موجب لوث شدن سنت خواستگاری که به عنوان یکی از رسوم کهن و پسندیده این مرز و بوم است، شود.
انتهای پیام/4046/پ
انتهای پیام/