دانشگاه با جدیت در بحث ارتباط باصنعت توان حل مشکلات را دارد
به گزارش خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با توجه به فعالیت اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در دانشگاه‌های خارج از کشور گفتگویی با رضا سهرابی دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه فرای برلین به عنوان مسئول صنفی اتحادیه انجمن‌های اسلامی اروپا داشته‌ایم؛ که در بخش اول به چگونگی همکاری علمی آلمان و ایران، برنامه های انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا، چالش‌های ایرانیان مقیم خارج از کشور و... به صورت مفصل پرداخته شد که بخش دوم این گفتگو را در زیرمی‌خوانید:
آنا: به نظر شما وظیفه جامعه دانشگاهی، دانشجویان، اساتید به‌لحاظ این که در جنگ اقتصادی و جنگ رسانه‌ای قرار داریم چیست؟
سهرابی: تقویت بحث اقتصادی که امروزه مطرح و مورد توجه مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است و دانشگاه باید با ورود جدی درحوزه ارتباط با صنعت رابطه بین دانشجو و صنعت را محکم‌تر کند. این دو در کنار هم قطعا توانایی خودکفایی در بخشی از مسائل اقتصادی را دارند کما اینکه در بحث نانو ایران پیشرفت چشم‌گیری داشته و جز اولین کشورهای برتر جهان است. در مسائل دیگر هم باید این را در نظر گرفت که ظرفیت جوانان میلیونی می‌تواند بسیاری از مشکلات را حل کند.
ما فقر رسانه‌ای و اطلاعاتی داریم، برای رهایی از مشکلات نیازمندیم تا دانشجویان و اساتید با ورود به این واقعیت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه را برای رفع از این مشکلات حاضر همراهی کنند. در حواشی اتفاقات چند سال اخیر شاهد بودیم که برخی رسانه‌ها تماما اخبار کذب و بی‌پایه و دروغ را به نوعی ماهرانه منتشر و منعکس می‌کنند که مردم عادی اغلب گرفتار باور این توهمات می‌شوند. باید برای مقابله با این جنگ در خط مقدم قرار بگیریم که این امر مستلزم اعتماد به جوانان نسل جدید در بخش‌های رسانه‌ای، اجتماعی و سیاسی است. لازم است امکانات، ابزارها و شرایط لازم برای جوانان محیا باشد تا بتوانند مسئولیتی را که بر عهده می‌گیرند، به خوبی انجام بدهند. اگر این موضوع به تاخیر بیافتد به نفغع دشمن است، ما چاره‌ای جز اعتماد به جوانان نداریم.
اگر در بخش‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نتوانیم مشارکت جوانان تحصیل کرده و دلسوز را جذب کنیم خروجی آن به نفع دشمنان ایران و نظام جمهوری اسلامی خواهد بود. ظرفیت‌های بی‌شماری از لحاظ منابع انسانی در جامعه وجود دارد و ما جزء کشورهایی هستیم که هنوز جمعیت جوانی داریم که حتما می‌توانند در راستای منافع مردم و جامعه حرکت کنند، باید حواسمان به این موضوع باشد تا بتوانیم از همه ظرفیت‌های موجود برای رفع سریع موانع استفاده کنیم.
آنا: تفاوت بین رابطه دانشگاه و صنعت اروپائیان و ایران چیست؟
سهرابی: در بحث رابطه دانشگاه با صنعت قطعا اقدامات موثری به انجام رسیده است، برخی از دانشگاه‌ها در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، اتاق صنعت دارند که باید این موارد هرچه بیشتر عملیاتی‌تر شود. پارک‌های علم و فناوری، بحث استارت‌آپ‌ها، بنیاد نخبگان و... از اقدامات موثری برای تقویت ارتباط با صنعت و دانشگاه است. ابتدا باید به این مسئله اذعان کرد به خاطر جمعیت و سرمایه انسانی که ما داریم این کارها محدود و ناکافی است. در کشوری همانند آلمان پروژه‌های مقطع دکتری، عموماً بیرون از دانشگاه در ارگان‌ها، شرکت‌ها و ... انجام می‌شود که بخش صنعت جامعه را کاملاً درگیر می‌کند، این‌گونه نیست که تنها مربوط به خود دانشگاه باشد، صنعت کاملا درگیر این پروژه‌ها است.
در بخش صنعت ما باید به دانشگاه پروژه داده و با ارائه ایده‌های نو به دانشگاه، تئوریزه و فرمول‌های لازم برای علمی کردن آن‌ها را از دانشگاه مطالبه کند. اینکه فقط به صادر کردن بخشنامه اکتفا کرده یا فردی را در دانشگاه به عنوان مسئول ارتباط با صنعت قرار بدهیم که اصلاً تخصص و دغدغه ای در این زمینه ندارد. این مسئله باید به همه گروه‌های آموزشی دانشگاه‌ها، به‌خصوص بحث‌های مهندسی و علوم اجتماعی ورود کند.
در بحث نظامی، هسته‌ای و علم نانو کارهای مهمی در کشور صورت گرفته است و علت ترور چهار دانشمند هسته‌ای ایران نیز همین بود. شهدای هسته‌ای توانسته بودند علم دانشگاه را به فناوری و تکنولوژی لازم تبدیل کنند که دشمنان نظلام جمهوری اسلامی ایران به خاطر این که اجازه ندهند ایران به این امر مهم دست پیدا کرده و خودکفا شود با طرح و برنامهریزی ترور جوانان دانشمند ایرانی را برنامهریزی کردند. جوانان آتش به اختیار ایران اسلامی به دستور رهبر معظم انقلاب همچنان برای حفظ استقلال خود تلاش خواهند کرد، نه تنها در بعد نظامی که خیلی حیاتی است در سایر بخش‌ها اعم از علوم طبیعی، انسانی، مهندسی و... باید همانند شهید تهرانی مقدم و شهید احمدی روشن عمل کنیم.
ارتباط با صنعت مهم‌ترین مشکل دانشگاه‌های ما است که نتوانسته‌اند در این مورد اقدامات لازم و شایسته‌ای را به انجام برسانند. در کشورهای اروپایی علاوه بر این که راه انتقال دانش به صنعت هموار است، خیلی از اساتید در بیرون دانشگاه کارهای صنعتی و تحقیقاتی خودشان را ادامه می‌دهند. باید به این فکر کنیم که چگونه این رابطه در بین دانشگاه و صنعت توانسته است به صورت درست شکل بگیرد و در بخش صنعت و اقتصاد کمک شایانی برای استقلال و تقویت کشورهای صنعتی باشد. به یک‌سری از رشته‌های فنی باید چهره واقعی‌تری بدهیم. دانشگاه‌ها نباید تنها به امورات تئوری اکتفا کنند باید کارهای تحقیقاتی را در پیش گرفته و برای عملیاتی کردن آن‌ها در بخش‌های مختلف هرچه دقیق‌تر و بیشتر بکوشند.
نباید در دانشگاه‌ها صرفاً علم تدریس شود نیاز امروز ما این است که کارگروه‌ها، بخش‌های تحقیقاتی و عملیاتی بیشتر و مسائل فنی و حرفه‌ای تقویت شود چرا که در این بخش از ظرفیت‌های زیادی داریم و باید به دانشجوها و جوانان اعتماد کنیم تا شاهد نقش آفرینی این نسل باشیم.
برتری دانشگاه‌های ایرانی به‌جز ظرفیت دانشجویی و میانگین سنی جوان جامعه، نسبت به دانشگاه‌های اروپایی چیست؟
سهرابی: در چند مورد می‌توان این مسئله را بررسی کرد. در بخش مسائل فرهنگی و اجتماعی به خاطر اعتقادات شرایط خیلی بهتر و انسانی‌تر است. در جوامع کشورهای خارجی روابط بین استاد و دانشجو از باب فرهنگی مشکلات زیادی دارد. در کشورما دو فرهنگ والای ایرانی و اسلامی در کنار هم توانسته است هویت مستحکمی بسازد. در جوامع غربی و اروپایی بحث هویت مشکلات زیادی دارد، تحکیم خانواده در آن جوامع ضربه‌های سنگینی به خود دیده ولی در ایران به عنوان یک نهاد خیلی مهم در جامعه به شمار می‌آید.
این روال باید به همین شیوه ادامه‌دار باشد و کم و کاست آن برای رفع ناهمواری‌ها، فرهنگ سازی شود و دانشگاه‌ها باید به اهمیت خانواده‌ها بیشتر از این بها بدهند. در بحث مذهبی در آلمان افرادی را می‌بینیم که به هیچ مرام و مسلکی معتقد نیستند و در جامعه‌ای مثل دانشگاه فعالیت‌ها یا انجام پروژه‌ها بیشتر به خاطر نفع شخصی است اما در کشوری مثل ایران مشارکت اجتماعی که بیشتر از اسلام گرفته شده در نفع جامعه و عموم تاثیرگذار است.
در ایران چیزی داریم به نام «امت واحده» یعنی موضوعی که جنبه فردی ندارد و نفع جمع را در نظر می‌گیرد و این در دانشگاه‌های ایران خیلی مورد اهمیت قرار گرفته است. نگاه ما نگاه فردگرا نیست ولی در دانشگاه‌های غربی نظیر کشور آلمان چیزی که ما تجربه کردیم، نگاه فردی در مسائل علمی و اقتصادی خیلی بروز داشته و بحث‌های مشارکت اجتماعی، ایثار، ترکیبی از این دو هویت ایرانی و اسلامی دارد که توانسته است ما را یک فرد متعهد به نفع عمومی به بار بیاورد و این مهم است که شما به یک سرنوشت مشترک در جامعه متعهد باشید.
آنا: تفاوت فاحش جامعه ایرانی با جامعه دولت‌های غربی و اروپایی در چیست؟
سهرابی: این موضوع به نظرم خیلی دقیق و فنی است در این شکی نیست که جوامع غربی فردگرا هستند و جامعه‌ای مثل ایران یک جامعه جمع‌گرا است. اینکه چرا در بخشی از مسائل خروجی آن بر عکس عمل می‌کند در این میان سیاست‌گذاری‌ها، دولت و قوانین سیاسی دخیل هستند. مالیات را در نظر بگیرید که در ایران اغلب افراد از مالیات فرار می‌کنند در حالی که مالیات به صورت مستقیم در رفع مشکلات جامعه تاثیرگذار است، باید به این توجه کرد که چرا و چگونه در جامعه ایرانی که جمع‌گرا است و درونش ایثار دارد این گونه مشکلات بروز پیدا کرده است.
در همین سیل اخیر مردم با این همه مشکلات اقتصادی باز هم با ایثار و فداکاری به هم‌نوعان خود کمک کردند و این نشان از جمع‌گرایی در جامعه ایران اسلامی را نشان می‌دهد. مردم باید مطلع باشند که مشکل امثال آمریکا با سیستم سیاسی ایران نیست بلکه آن‌ها با کل ایران و ایرانی مشکل دارند، استقلال، منابع طبیعی و جمعیت جوانش خار بزرگی در چشم کشورهایی چون انگلیس، آمریکا و متحدانش است.
آنا: با توجه به تبیین بیانیه گام دوم انقلاب توسط مقام معظم رهبری، وظیفه جوانان برای دوام و ادامه مسیر انقلاب چیست؟
سهرابی: همان‌طور که مقام معظم رهبری با تبیین بیانیه گام دوم انقلاب، جوانان را شاکله اصلی گام دوم انقلاب می‌دانند و شاکله تغییرات آینده ایران دست جوانان است. نباید قوانین ما در حوزه بانکی، اقتصادی، کشاورزی و... متعلق به 40 تا 50 سال قبل باشد و بخواهیم توسط آن قوانین نیازهای امروز را جوابگو باشیم. بروز بودن قوانین می‌تواند پله ترقی باشد. همین مؤسسات مالی و اعتراضاتی که در این مورد اخیرا به وجود آمد، باعث شد دشمنان ایران و رسانه‌های معاند از این قضایا سوءاستفاده کنند و آنچه هدف اصلی خود قرار داده‌اند را به مردم القا کردند.
این که کسی به واسطه رابطه وام چند میلیاردی بگیرد، راهش این است که سیاست‌گذاری‌ها و نظام بانکی اصلاح شود چراکه این موضوعات به طور مستقیم بر روان جامعه تأثیرگذار است. این که چرا گرانی‌های یک‌شبه اتفاق می‌افتد؛ بحث مدیریت، کنترل و نظارت در امورات اقتصادی بسیار مهم است. نظارت در جامعه و بحث تعزیرات باید خیلی بیشتر تأثیر گذار و ملموس‌تر باشد که مردم بدانند، سیاست‌گذار علاوه بر حضور، نظارت کافی هم دارد.
در بیشتر بخش‌ها باید به این مسائل دقت کرده و مشکل را آسیب‌شناسی کنیم، به راحتی می‌توانیم در بحث اقتصادی مستقل‌تر عمل کرده و فسادهای موجود را بزداییم. نباید اجازه بدهیم کسی یا گروهی از خارج کشور اظهار نظر کند و با اعتماد به جوانان قطعا شاهد شکوفایی و رفع مشکلات خواهیم بود. مشکلات ما با اعمال سیاست‌گذاری‌هایی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی متناسب حل شدنی است. در بحث رسانه؛ صدا و سیما لازم به تقویت است و برنامه‌های آن باید بیشتر در مباحث روز تولید شود در غیر این صورت نباید انتظار داشته باشیم جوانان از شبکه های دیگر استفاده نکنند. چه دلیلی دارد جوان ایرانی شبکه معاندی را دنبال کند که معلوم نیست از هزینه‌های آن از کجا تأمین می‌شود.
در امر رسانه باید بیشتر کار کنیم و ظرفیت جوانان را در سیاست‌گذاری‌های به‌خصوص اقتصادی به کار بگیریم، به عنوان یک جوان دانشگاهی یقین دارم که اگر از لحاظ فردی، علمی و دانش به نقطه مطلوبی برسم، می‌توانم تاثیرگذاری بیشتری در جامعه داشته باشیم. کسی که هیچ تخصص و شایستگی ندارد از مزیت‌های مالی برخوردار می‌شود، این مسئله تأثیر اجتماعی زیادی دارد و ناامیدی را به جامعه تزریق می‌کند. باید بررسی شود، چه فرآیند و چه قانونی وجود داشته است که در بخش مالی و نظام بانکی توانسته این اجازه را به فرد بدهد تا از امتیازات این چنینی بهره‌مند شوند (البته امروزه خوشبختانه شاهد دادگاهی شدن این قبیل افراد سودجو هستیم.) این راه‌ها روز به روز باید تنگ‌تر شود تا امکان گردش مالی و اقتصادی توأم با فساد برای افراد سودجو وجود نداشته باشد.
آنا: بحث حجاب در دانشگاه‌های خارج از کشور چگونه است؟
سهرابی: در کشور اتریش در حدود یک ماه قبل داشتن حجاب در مدارس ابتدایی ممنوع شد، که ظلم آشکاری در حق مسلمانان جهان است. این موضوع ربطی به ایران ندارد بلکه هدف اصلی این اقدامات تضعیف اسلام است. با وجود این محدودیت‌ها در کشورهای خارجی مردم مسلمان چه شیعه و چه سنی اذیت شده و محدودیت‌های زیادی برایشان اعمال می‌شود. برای مثال در آلمان خانمی که حجاب داشته باشد نمی‌تواند معلم باشد و این خود به معنای نقض کامل آزادی است.
یکی دیگر از مشکلاتی که در بخش فرهنگی جامعه ما با آن مواجه است درک نکردن درست از جامعه غربی است که در این بحث نقش رسانه کاملاً باید پررنگ باشد چراکه نتوانستیم غرب را آن‌گونه که باید بشناسیم. جامعه غرب جامعه‌ای آزاد نیست بلکه در خیلی بخش‌ها و حوزه‌ها فیلتر وجود دارد. در همین بحث حجاب، اگر به ادعای خودشان آزادی وجود دارد چرا باید یک فرد مسلمان نتواند حجاب داشته باشد؟ این نقض کامل صحبت‌هایی است که رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی امروز از آن دم می‌زنند. به‌عنوان دانشجویی که می‌خواهیم تأثیرگذار بوده و تعهدمان را به جامعه ایران و اسلام عملی کنیم این است که باید سره را از ناسره تشخیص بدهیم.
کسی که در ایران هویت پیداکرده و به عبارتی جامعه برای تکامل آن هزینه داده است بعد از مدتی ایران را ترک می‌کند و با همکاری شبکه‌های معاند خارج از کشور علیه ایران می‌تازد کاملاً معلوم است به فکر فریب مردم است. در ایران هر مشکلی که وجود باشد باید با در نظر گرفتن معیارهای داخلی حل‌وفصل شود اگر غیرازاین عمل شود قطعاً مردم و جامعه با شکست روبه‌رو خواهند شد. با توجه به تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه مردم ایران در بحث دانشجویان خارج از کشور، ارز دانشجویی را باید جدی بگیریم. این کمکی اندکی است برای دانشجویان که بتوانند زندگی‌شان را در کشور غریب اداره کنند.
بخشی از جوانان مابعد از فارغ‌التحصیلی در خارج از کشور هیچ مسئولیتی نسبت به ایران ندارند. درصورتی‌که در ایران تحصیل داشته‌اند، میلیون‌ها تومان ارزش مادی برایشان هزینه شده است. افرادی که در این جامعه درس‌خوانده‌اند، از منابع و امکانات استفاده کرده‌اند، باید حتماً در یک‌بخشی در این جامعه تأثیرگذار باشند و این هزینه‌هایی که در طول سال‌ها زندگی در ایران برای رفاه و آموزش آن‌ها صرف شده است را به‌صورت معنوی، مادی و ... بپردازند. دانشجویی که در خارج کشور تحصیل‌کرده و به کشور بازمی‌گردد به این معنا است که آموخته‌ها و دانش خود را به جامعه منتقل می‌کند که یکی از اهداف فعالیت‌های انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا پرداختن به این موضوع است.
انتهای پیام/4107/4108/
انتهای پیام/