هوانیروز شهدای بسیاری را تقدیم اسلام و نظام اسلامی کرده است

علی تیموری در گفتگو با خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا،‌ درباره حضور خود در دوران دفاع مقدس گفت:‌ خدا به من توفیق داد که توانستم بیش از 60 ماه در مأموریت‌های جنگی دفاع مقدس حضور داشته باشم. در بیشتر عملیات غرب کشور حضور داشتم و توفیق هم‌خدمتی و دوستی و مودت با امیر سپهبد صیاد شیرازی را داشتم. ارتباط با این شهید بزرگوار یکی از آن مؤلفه‌هایی بود که توانستم یک انسان کامل و خدایی را از نزدیک درک کنم.

وی ادامه داد: در دوران دفاع مقدس، هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی توانست خدمات بسیار مفیدی را در راستای اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ارائه کند و در راه دفاع از کیان این مرزوبوم و نظام مقدس جمهوری اسلامی شهدای بسیاری را هدیه کرده است. در میان شهدای هوانیروز دلاورمردانی وجود دارند که حتی نامشان را کسی نشنیده است. این دلاورمردان بر پرنده‌های آهنی خود به قلب دشمن می‌زدند و تا زمانی که اهداف خود را در دل دشمن نمی‌زدند به پایگاه خود باز نمی‌گشتند.

این خلبان و ایثارگر دوران دفاع مقدس بیان کرد: خلبانان هوانیروز همانند دیگر رزمندگان اسلام از حداکثر توان خود در جهت دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی مردانه جنگیدند. در پاره‌ای از موارد با توجه به شرایط و موقعیت مجبور بودیم بیش از ساعات استانداردی که برای پرواز تعیین شده است پرواز کنیم. بیش از هفت ساعت پرواز به‌وسیله بالگرد باعث برهم خوردن مکانیسم خون‌رسانی به قلب و مغز می‌شود و علاوه بر آن تمام عضلات خلبان دچار خواب‌آلودگی و بی‌حسی مفرط می‌شود. در یکی از همین روز‌های دفاع مقدس که ساعت پرواز برای من به ماکسیمم رسیده بود بر اساس مقتضیات منطقه مجبور به پرواز شدم.

تیموری ادامه داد: بعد از پرواز شدت فشار وارده به سیستم عصبی و خونی‌ام باعث شد که دیگر نتوانم شرایط را تحمل‌ کنم و از روی اجبار هدایت پرنده را برای لحظاتی به کمک خود دادم و مسیری را برایش مشخص کردم که در راستای کوه روبرو حرکت کند. بعد از چند دقیقه استراحت که حالم مساعد شد متوجه شدم پرنده در مسیری غیر از مسیر تعیین‌‌شده قرار گرفته است که به شکر خداوند توانستم در مسیر درست قرار بگیریم و به‌سلامت سرنشینان خود را در مقصد پیاده کنم.

وی اظهار کرد: در طول دفاع مقدس خلبانان هوانیروز حماسه‌های فراوانی را رقم زدند و آن‌قدر آوازه رشادت و مردانگی آن‌ها به هر سو طنین انداخت که از سوی صدام برای سر خلبانان هوانیروز جایزه تعیین‌ شده بود. در میان شهدای خلبان هوانیروز افرادی بودند که زمانی که با بالگرد کبرای خود به سمت تانک دشمن یورش می‌بردند تا زمانی که دود از آن تانک خارج نمی‌شد، دست‌بردار نبودند.

این خلبان دوران دفاع مقدس تأکید کرد: قصه رشادت خلبانان و کارکنان فنی هوانیروز در دوران دفاع مقدس و در عملیات بسیار حیاتی و مهم را که به‌صورت سری و فوق سری انجام می‌شد زمانی باید روایت کرد که برای نسل‌های دیگر به یادگار بماند و آیندگان بدانند که برای حفظ این آب‌وخاک و این مرزوبوم چه رشادت‌هایی صورت گرفته است.

تیموری یادآور شد: یکی از خاطراتی که همیشه با یادآوری آن حال خوبی پیدا می‌کنم جلسه‌ای بود که با چند نفر از خلبانان هوانیروز به‌اتفاق خانواده معظم شهدای هوانیروز به دیدار امام خمینی(ره) رفتیم. بعد از اینکه خانواده‌ها دیدار با حضرت امام کردند از ما خلبانان درخواست شد که به اتاق کناری منزل امام برویم و منتظر باشیم که ایشان تشریف بیاورند. نشسته بودیم که دیدم حضرت امام(ره) تشریف آوردند و همه ما به احترام حضرت امام ایستادیم. همه محو عظمت و اقتدار حضرت امام بودیم و از اینکه در این موقعیت قرار گرفتیم بسیار خوشحال بودیم.

وی تأکید کرد: زمانی که حضرت امام(ره) نشستند با یک نگاه به من فرمودند تو بیا در کنار من بنشین و من هم که این موضوع برایم بسیار مهم بود، خدمت امام رسیدم و در کنار ایشان نشستم. از آن روز تا الآن نیز دلیل توجه حضرت امام و اینکه از من خواستند در کنار ایشان بنشینم را نفهمیدم ولی تنها چیزی را که با دل و جان حس کردم و فراموش هم نمی‌توان کرد، لحظات ناب و ملکوتی بود که افتخار داشتم در کنار حضرت امام بنشینم. همچنین افتخار داشتم در خدمت حاج احمدآقا باشم و در زمان‌هایی که لازم بود حاج احمدآقا برای انجام امور مملکتی به قم مشرف شوند، ایشان را به قم می‌بردم و در استادیوم ورزشی قم به زمین می‌نشستم.

انتهای پیام/4072/4100/