امتحانات و دو گزاره ریتالین و تقلب

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ در آستانه فرارسیدن فصل امتحانات شاهد توجه بیشتر دانش‌‏آموزان و دانشجویان به کتابخانه‏‌‌های عمومی و قرائت‏‌خانه‏‌های موجود در آنها هستیم. مشتاقان کسب علم به‌دنبال فضایی برای مطالعه هستند، برخی در منازل خود، فضایی را به این مهم اختصاص داده‏‌اند.

فصل پراسترس امتحانات را اکثر ما تجربه کرده‌‏ایم و بسیاری از ما شاهد تجربه آن توسط فرزندان و برخی از اعضای خانواده هستیم. این یادداشت درصدد ارائه راهکارهایی برای مقابله با استرس این ایام نیست. همه ما تا اندازه‌‏ای معتقدیم که باید شرایط مطلوبی برای مطالعه فرزندان و اطرافیان شاغل به تحصیل خود فراهم آوریم.

برخی بر تغذیه درست در این ایام تأکید دارند و برخی اصرار دارند که فضای مطالعه واجد سلسله استانداردها باشد. عده‌‏ای تأکید بر روش‌‏های نوین مطالعه دارند. بیان این همه و موارد مشابه بسیار ستودنی است؛ اما این یادداشت فرض را بر این گرفته است که همگان بر این همه دانا هستند. قصد این نوشته تذکر دو نکته به عنوان حواشی فصل امتحانات است. درباره این حواشی هم همه ما اطلاعاتی داریم، غفلت‌‏هایی هم داریم. برخورد با این حاشیه الزاماً مربوط به آموزش و پرورش و مراکز آموزش عالی نیست، به‌یقین خانواده‌‏ها هم باید در این موارد نهایت دقت را به‌کار گیرند.

ریتالین، قرص شب امتحان یا ماده‌‏ای اعتیادآور

 شیوع برخی مواد مخدر در میان جوانان آزاردهنده است. ازجمله این موارد باید به مصرف قرص ریتالین اشاره کرد. بر اساس بررسی‌ها اثر و وابستگی مواد مخدر از نوع قرص در مقايسه با ساير اشكال مواد مخدر قوی‌تر است و اثرات ماندگارتری بر جای می‌گذارد. لابد شنیده‌‏اید که برخی از شاغلان به تحصیل شب امتحان از قرص ریتالین استفاده می‏‌کنند، بدون شک رؤسای آموزش و پرورش و مسئولان مراکز آموزش عالی در این زمینه اطلاع‌‏رسانی مکفی را انجام داده‌‏اند.

لابد برای جویندگان دانش، مباحث مربوط به آسیب‌‏شناسی مصرف این قرص مطرح شده است. در هر حال شیوع مصرف این قرص واقعیت است و حقیقت تلخ، افزایش مصرف این قرص در فصل امتحانات است. گرايش به ریتالین و استفاده از آن برای شب امتحان از باورهای غلط بين جوانان  است. انگار اینان به هر دلیل تمایلی برای دانستن درباره عواقب استفاده از ریتالین ندارند. 

تقلب، امری مشهور و به‌ظاهر نامحسوس

در میان اصل و فرع و متن و حاشیه برگزاری امتحانات نکته‌‏ای به نام تقلب با موضوع امتحان به نحو عجیبی عجین است. هر یک از ما در این باره باوری داریم. برخی سخت با آن مخالفیم، عده‌‏ای آن را نمک تحصیل می‏‌دانند. دانشجویان و دانش‌‏آموزانی هستند که سر نترسی دارند و با روش‌‏های مختلف موفق به تقلب می‏‌شوند. اینان بعضاً از سوی جمعی از دوستانشان به‌عنوان شبه‌قهرمان و یا حتی قهرمان شناخته می‏‌شوند. یکی از شیرین‏‌ترین خاطرات برخی برای طرح در جمع، بیان تقلب‏‌هایی است که به انحای مختلف در دوران تحصیل انجام داده‌‏اند.

 وقتی مچ دانش‌‏آموز یا دانشجویی در حین تقلب گرفته می‌‏شود، شروع به جَزع و فَزع کرده و هزار و یک بهانه بنی‏‌اسرائیلی برای کارش می‏‌آورد. در لیست بهانه‌‏های او مواردی مانند؛ ناتوانی در پاسخ دادن به سؤالات، نبود وقت کافی برای مطالعه، مطالعه‌نکردن دروس، اهمیت نداشتن خواندن دروس، تنبلی، خودزرنگ پنداری و بیماری یکی از اعضای خانواده و بسیاری مشکلات دیگر دیده می‏‌شود.

به باور برخی؛ سال‏‌های اخیر در میان جویندگان مدرک و علم گرایش به تقلب افزایش یافته است. شاید یکی از دلایل مهم این مهم در مدارس تحت فشار قرارگرفتن آنها برای افزایش درصد قبولی  باشد. شاید این مهم منجر به نظارت در سر جلسات امتحان با مسامحه کاری شود.

متاسفانه امروزه قبح تقلب در نظر خیلی از افراد جامعه کمرنگ شده است، این حقیقت تلخ می‌‏تواند برای مسئولان ذی‌ربط هشداردهنده باشد. فرزندان جامعه با تقلب‌کردن آسیب می‌‏بینند. تقلب می‏‌تواند این پیام را برای آنها داشته باشد که خطاهای دیگری را هم می‌توان چنین انجام داد و قوانین و مقررات دیگری را هم می‌توان چنین زیر پا گذاشت.

برخی مطالعات دلیل اصلی بروز تقلب را ناشی از دو عامل؛ فشارها و انتظاراتی که بر فرد شاغل به تحصیل برای کسب موفقیت وارد می‌‏شود و برآورد آنان از احتمال گیرافتادنشادن در جریان تقلب، می‌‏دانند. براى اينکه آنان مجبور به تقلب نشوند بايد به آنها فشار کمترى براى رسيدن به موفقيت تحصيلى وارد کرد.

*کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی کارمند روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر

انتهای پیام/4062/