قضای روزه بر چه کسانی واجب است؟

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در ادامه مباحث بیان احکام روزه امروز به موضوع قضای روزه از نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌پردازیم.

کسی که یک یا چند روز بیهوش و در حال اغماء بوده و روزه‌ واجب از او فوت شده، لازم نیست قضای روزه‌ آن روزها را بجا آورد.

زن باید ایامی را که به خاطر عادت ماهیانه و یا زایمان روزه نگرفته پس از ماه رمضان قضا کند.

کسی که به‌واسطه پیری نمی‌تواند روزه بگیرد یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست. ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهد.

زن باردار اگر براثر روزه، خوف ضرر بر جنین داشته باشد و خوف وی هم دارای منشأ عقلایی باشد، افطار بر او واجب است و همچنین زنی که در دوران شیردهی است، اگر به دلیل کم یا خشک شدن شیر براثر روزه، خوف ضرر بر طفل خود داشته باشد، روزه را افطار کند و در هر دو صورت برای هر روزی باید یک مد طعام - تقریباً ۷۵۰ گرم گندم یا نان و مانند آن - به فقیر بدهد و قضای روزه را هم بعداً بجا آورد.

زن باردار و شیرده اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید روزه‌هایی را که نگرفته است، قضا نماید و در صورت استمرار ضرر تا ماه رمضان سال بعد، قضا از وی ساقط است و فقط فدیه (یک مد طعام) بر او واجب است.

اگر مکلّف از گفته پزشک یقین پیدا کند که روزه برای او ضرر دارد و یا از گفته وی یا منشأ عقلایی دیگری برای او خوف از ضرر حاصل شود، روزه گرفتن برای او واجب نیست، بلکه جایز هم نیست و بعد از پایان مریضی باید قضای آن را بجا آورد.

کسی که به خاطر بیماری روزه ماه رمضان را نگرفته، اگر بیماری‌اش تا ماه رمضان آینده ادامه یافت، قضای رمضانِ گذشته از او ساقط می‌شود و باید برای هر روز یک (مدّ) طعام بدهد.

اگر در ماه رمضان به سبب عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و با این حال قضای روزه‌ خود را بجا نیاورد تا ماه رمضان آینده فرا برسد، باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک (مدّ) طعام بدهد.

اگر قضای روزه‌ رمضان را چند سال به تأخیر بیندازد باید قضا را بگیرد و به خاطر تأخیر از سال اول کفاره (یک مدّ طعام) بدهد، ولی به خاطر تأخیر سال‌های بعد چیزی بر او واجب نمی‌شود. کسی که باید برای هر روز یک مدّ طعام بدهد می‌تواند کفاره چند روز را به یک فقیر بدهد.

انتهای پیام/4072/4090/