صدای دانشگاه در گفتن مسائل اجتماعی بلند نیست

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسی‌های آزاداندیشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، رحیم محمدی در نشست بررسی آسیب‌های اجتماعی که عصر امروز در دفتر مطالعات و پژوهش‌های اجتماعی برگزار شد، گفت: پنج رویکرد در طرح مسائل و معضلات اجتماعی وجود دارد. رویکرد اول زبان متعارف یا رویکرد آگاهی است. رویکرد دیگر، رویکرد سیاسی و روش دولت‌ها در حل معضلات اجتماعی است. از این رویکرد با عنوان زبان سیاسی نیز یاد می‌شود. این رویکرد در حل معضلات اجتماعی مهم‌تر و تأثیرگذارتر است. ابزارهای زبان سیاسی معمولاً فراتر از ابزارهای دیگر در حل معضلات نقش دارد.

وی در ادامه با اشاره به زبان روزنامه‌نگاری در بیان معضلات اجتماعی اظهار کرد: در این رویکرد به معضلات و مشکلات اجتماعی که در زبان سیاسی و آگاهی متعارف مطرح نیست پرداخته می‌شود و ممکن است معضلاتی که چندان اهمیت ندارند با پرداختن روزنامه‌نگاران به آن دارای اهمیت در جامعه شوند. رویکرد چهارم به مسائل و معضلات اجتماعی، رویکرد روشنفکری و سیستم انتقادی جامعه است. این رویکرد شاید تأثیرگذار باشد اما گویا عصر روشنفکری به پایان رسیده است. رویکرد روشنفکری محدود به دانشگاه نیست.

این جامعه‌شناس بیان کرد: رویکرد پنجم به طرح مسائل و معضلات اجتماعی، رویکرد دانشگاه یا زبان علم است. اگر چیزی در دانشگاه مطرح شود، طرح مسئله است اما اگر در چهار رویکرد دیگر مطرح شود، آن موضوع، معضل یا مشکل اجتماعی نامیده می‌شود.

محمدی تصریح کرد: در جامعه ما بلندترین صدا چهار رویکرد نخست معضلات اجتماعی است اما دانشگاه و زبان علم جایگاه چندانی ندارد. در رویکرد دانشگاه یک فعالیت عقلانی و علمی در مورد پدیده‌های اجتماعی انجام می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: بهتر است در مورد پرسش‌مان در پدیده‌های اجتماعی بار دیگر سؤال کنیم. برای اینکه مسائل را حل کنیم می‌بایست یک بار دیگر مسائل طرح شده را مورد ارزیابی قرار دهیم. طرح مسئله از آگاهی و نظام دانایی آغاز می‌شود و در زبان علم نیز چیزی به عنوان معضل نداریم بلکه مسئله وجود دارد و برای پاسخ به مسئله می‌توان راهکارهایی پیدا کرد.

انتهای پیام/4107/4115/