طبیعی‌ترین صدای ضبط و پخش شده چیست؟
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، «شب موسیقی» در بیست و یکمین نشست خود، شامگاه یکشنبه با موضوع «پخش در موسیقی ایران» به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت. رضا مهدوی در این برنامه میزبان بابک چمن‌آرا و رامین صدیقی، از تهیه‌کنندگان و فعالان موسیقی بود.
چمن‌آرا در مورد تداوم استفاده از گرامافون از گذشته تا امروز گفت: صفحه گرامافون طبیعی‌ترین صدایی است که بشر توانسته ضبط و پخش کند. این گوشنواز و طبیعی بودنش برای مصرف‌کننده باعث طولانی‌تر شدن عمر استفاده از گرامافون نسبت به دیگر وسایل شده است.
صدیقی در تکمیل صحبت‌های چمن‌آرا گفت: تفاوت صدای گرامافون با دیگر ابزار پخش مثل چای دم‌کشیده با چای کیسه‌ای است، اما در عین حال پیشرفت وسایل ضبط و پخش باعث از بین رفتن محدودیت‌ها برای ساخت آثار شده است.
راز موفقیت یک اثر در دل آن نهفته است
چمن‌آرا در مورد فرآیند تولید توضیح داد: راجع به قطعات با کلام که سفارشی نیستند، ابتدا ترانه سروده می‌شود و بر اساس آهنگی که در ذهن ترانه‌سرا است پیشنهادی به آهنگساز داده می‌شود و بعد آهنگساز آن را پرورش می‌دهد و بر اساس صدای خواننده قطعه ساخته می‌شود، اما شیوه‌های مختلف دیگری نیز وجود دارند. سلیقه تهیه‌کننده و مخاطب در ساخت قطعات بسیار تأثیرگذار هستند. خیلی وقت‌ها قطعه‌ای گل می‌کند و تهیه‌کنندگان و ناشران و دیگر عوامل همان را با تغییراتی تکرار می‌کنند و به این نکته توجه ندارند که آن چیزی که باعث موفقیت آن قطعه شده است، تنها آن چیزی که شنیده می شود نیست بلکه آن چیزی است که در دل اثر نهفته است.
چمن‌آرا روند پخش مویرگی یا سوپرمارکتی آثار را که برای جلوگیری از کپی شدن آنها بود را از عوامل بسته شدن فروشگاه‌های موسیقی و کم شدن پخش‌کنندگان تخصصی موسیقی عنوان کرد.
تهیه‌کننده‌ها باید خود را به‌روز کنند
صدیقی در همین مورد اظهار کرد: ما باید همگام با تغییر و تحولات پیش برویم. خیلی قبل‌تر از ما در دنیا فروشگاه‌های پخش موسیقی با شکست مواجه شده‌اند و این به معنای شکست موسیقی نیست. گسترش کنسرت‌ها اتفاق بسیار خوبی است چون اساس موسیقی یک رویداد جمعی است. پویایی جامعه با خاطرات مشترک به وجود می‌آید. تهیه‌کننده‌ها باید خود را به روز کنند.
خودِ ما موسیقی را بی‌هویت کرده‌ایم
صدیقی در مورد موسیقی لاله‌زاری گفت: نمی شود واقعیت وجود این نوع موسیقی را انکار کرد و وجود آن نه چیز خوبی است و نه بد. ما باید زاویه نگاهمان را تغییر بدهیم و به تفکرهای مختلف اجازه بروز و ظهور بدهیم ، مردم را صغیر فرض نکنیم و بگذاریم انتخاب کنند. کارهای مصرفی کوتاه مدت و آثار فاخر در کنار هم معنا پیدا می‌کنند و هدف‌گذاری‌‌های متفاوتی دارند. ما دائم در حال حرف زدن در مورد مصائب دنیای دیجیتال هستیم اما فراموش کرده‌ایم که خودمان به دست خودمان به سنگین شدن کفه ترازو به سمتی که دوست نداریم کمک می‌کنیم.
وقتی از صنعت توزیع مویرگی یا سوپرمارکتی حرف می‌زنیم، خودمان قبل از اینکه کالایمان را ارزان کرده باشیم، شأن محتوایش را ارزان کردیم. این ماییم که داریم موسیقی را بی‌هویت می‌کنیم و بعد توقع داریم مردم موسیقی به اصطلاح فاخر گوش کنند.
مردم چیزی که خودشان دوست دارند را گوش می‌دهند نه آثار مجوزدار را
چمن‌آرا در مورد مجوز گفت: هر آدمی روزی چند ساعت موسیقی گوش می‌دهد. از این زمان چه مقدارش آن چیزی است که وزارت ارشاد به آن مجوز داده است؟ مردم چیزی که خودشان دوست دارند را گوش می‌دهند.
صدیقی سرعت بخشیدن به تولید و پخش آثار و عدم نیاز به ساخت آلبوم را از مواهب دیجیتال شدن نام برد و در مورد معایب آن گفت: دیجیتال گوش را کاهل می‌کند، ما داریم موسیقی را با کیفیت پایینی به گوش مردم می رسانیم.
در پایان چمن‌آرا در مورد قانون کپی رایت گفت: ما مشکل نداشتن فرهنگ یا نشناختن این قانون را داریم. اگر در طول تحصیل بچه‌ها توجیه شوند که چگونه از هنر استفاده کنند، شاید بتوان از طریق آنها وارد خانواده‌ها شد.
«شب موسیقی» یکی از برنامه‌های «شب‌های هنر» است که به تهیه‌کنندگی حبیب‌الله ذوالفقاری، پیرامون مسائل موسیقی، یکشنبه شب‌ها ساعت 23 به طور زنده، از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.
انتهای پیام/4072/4101/
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/