كار اگر برای رضای خدا باشد، دیگر هیچ غمی نداریم

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، شهید عبدالحمید امیركاوه نجف‌آبادی، در نوزدهم اردیبهشت 1340 (مصادف با 23 ذی‌القعده 1380 قمری که به روایتی سالروز شهادت امام رضا (ع) است) در شهر نجف‌آباد اصفهان دیده به جهان گشود، تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در شهر نجف‌آباد سپری کرد، علی‌رغم موفقیت در حوزه درسی، در اخلاق، اخلاص و فداکاری نیز سرآمد بود و همیشه تأکید می‌کرد که كار اگر برای رضای خدا باشد، دیگر هیچ غمی نداریم.

دانشگاه تهران و انقلاب فرهنگی

در کنکور سال 1358 شرکت کرد و با رتبه ممتاز، در رشته فیزیک کاربردی در دانشکده علوم دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. در سال‌هایی که دانشگاه از اساتید غرب‌گرا و تفکرات مارکسیستی پر بود، عبدالحمید در دانشگاه علی‌رغم تلاش‌های علمی در جبهه فرهنگی فعالیت مستمر داشت؛ پس از صدور پیام امام خمینی (ره) در نوروز 1359 و تأکید امام بر تبدیل دانشگاه به محیطی سالم برای تدوین علوم عالی اسلامی و تصفیه‌ اساتید مرتبط با شرق و غرب، دانشگاه‌ها از اواسط خرداد 59 به‌صورت رسمی تعطیل شد، به همین سبب فعالیت‌های علمی عبدالحمید در دانشگاه تنها یک سال ادامه داشت.

سرنوشتی عجین با نام مولا علی

با آغاز جنگ تحمیلی، عبدالحمید عازم جبهه شد و در لشکر هشت زرهی نجف و گردان امام علی (علیه‌السلام) حضور مؤثر داشت. در مدت بیش از یک سال در جبهه‌های جنوب کشور جنگید و با رشادت و فداكاری‌های بسیار در راه خدا و برای احقاق حق جان‌فشانی کرد. با شروع عملیات بیت‌المقدس در روز 10 اردیبهشت 1361 با رمز یا علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام)، عبدالحمید وارد مأموریت خطیری شد، عملیاتی که سرانجام باعث آزادسازی خرمشهر می‌شد و قرار بود عبدالحمید هم در آن شرکت داشته باشد، کمتر از یک هفته از حضورش در جبهه خرمشهر نگذشته بود که شیرمرد خطه نجف‌آباد، در روز جمعه 17 اردیبهشت 1361، مصادف با سیزدهم رجب و روز مبارک میلاد مولای متقیان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه‌السلام) غریبانه آواز شهادت سر داد و به بهشت جاودان پر کشید.

مزار شهید عبدالحمید امیركاوه نجف‌آبادی طبق وصیت خودش که یک سال قبل از شهادتش نوشته بود در جنت‌الشهدای نجف‌آباد اصفهان واقع شده است.

وصیت‌نامه دانشجوی شهید عبدالحمید امیركاوه

وَمَنْ یخْرُجْ مِنْ بَیتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا

و هر کس در راه خدا هجرت کند، اقامتگاه‌های فراوان و فراخی معیشت خواهد یافت؛ و کسی که از خانه خود به‌قصد مهاجرت به‌سوی خدا و پیامبرش بیرون رود، سپس مرگ او را دریابد، مسلماً پاداشش بر خداست؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.

در راه اسلام و برپایی دین حق در جامعه جان هیچ مهم نیست. امام حسین(ع) و یارانش و بهترین اصحاب او و بهترین فرزندان و بهترین انسان‌های روی زمین به خاطر احیای دینِ حق از جان خود گذشتند. این یك مشخصه بارز اسلام است كه فرد را آن‌طور می‌سازد كه در راه هدفِ مقدسِ خود بهترین سرمایه عمر یعنی جان را خیلی آسان در راه او می‌دهد. كجایند مدعیان راه آزادی و خلق و استقلال و ... بروند و ببینند چطور جوان‌های عزیز در جبهه‌ها نبرد می‌كنند.

سخنی دارم با برادران خود و تمام كسانی‌كه در هر گوشه‌ای از این كشور مشغول به كار هستند و آن این است كه سعی كنید تا آنجا که ظرفیت داریم و توان داریم كارمان برای خدا باشد و مورد رضای او كه اگر كار به خاطر او باشد دیگر هیچ غمی نداریم.

ان‌شاءالله خدا همه ما را ببخشد و بیامرزد. همچنین من از پدر و مادرم می‌خواهم كه مرا حلال كنند و همه كسانی كه بر گردن من حقی دارند همگی مرا حلال كنند و اگر كشته شدم در جنتیه (جنت‌الشهدا) در كنار بقیه شهدا خاكم كنند.

انتهای پیام/ 4007/