مسئولین به فکر اشتغال نخبگان قرآنی باشند/ حفظ قرآن آسان است

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مشکل اشتغال موضوعی است که امروزه دامن‌گیر بسیاری از جوانان کشور است و مقام معظم رهبری در چند سال اخیر تأکیدات  بسیاری در خصوص اشتغال جوانان داشته‌اند؛ از جمله در فرمایشی بیان داشتند: «وقتی اشتغال به قدر کافی وجود نداشته باشد، راه‌های صحیح باز نباشد، آن وقت جوانان ما متأسفانه متوسل می‌شوند به راه‌های غیرصحیح»؛ در این خصوص گفتگوی مفصلی داشتیم با یکی از نخبگان قرآنی، کارشناسی بیوتکنولوژی، نفر اول مسابقات حفظ قرآن نیروی زمینی سپاه، که دغدغه‌هایی را در خصوص معضل کار جوانان نخبه قرآنی مطرح کرده است. مشروح مصاحبه را در ادامه می‌خوانید: 

آنا: لطفاً خودتان را معرفی کنید.

بنی‌هاشمیان: سید احسان بنی‌هاشمیان متولد شهریور 1371 شهرستان رامسر مازندران هستم. از 7 سالگی و از زمانی‌که سواد یاد گرفتم، پدر و مادرم مرا به مجمع قرآن شهرستان رامسر بردند. با درس‌های استاد زرگریان، هنردوست و گلین‌‌‌مقدم به حفظ قرآن علاقه‌مند شدم و به لطف خداوند حفظم را از جزء سی‌ام قرآن کریم آغاز کردم.

دانشگاه آغاز تحول قرآنی

آنا: حفظ خود را از چه زمانی آغاز کردید؟

بنی‌هاشمیان: میزان محفوظاتم در سنین کودکی و نوجوانی، از 3 جزء بالاتر نرفت؛ اما دانشگاه شروع تحول قرآنی من شد. در دانشگاه رشته بیوتکنولوژی را جهت تحصیل انتخاب کردم. در کنار تحصیلات دانشگاهی، از ترم دوم دانشگاه شروع به حفظ قرآن کردم و تا پایان مقطع کارشناسی، حافظ 27 جزء قرآن کریم شدم.

آنا: شروع حفظتان در دوران دانشجویی چگونه بود؟ چه تلنگری باعث شد تا دوباره وارد عرصه حفظ  قرآن شوید؟

بنی‌هاشمیان: قبل از حفظ، روزهایم به‌صورت تکراری و بدون برنامه می‌گذشت. خیلی ناراحت بودم از این‌که وقت جوانی از دست برود و هیچ کار مثبتی انجام ندهم. بهترین راه و ماندگارترین کار در طول مدت دانشجویی‌ام را در حفظ قرآن دیدم؛ به همین دلیل، با استاد حفظ قرآن کودکی‌ام، استاد هنردوست، صحبت کردم و در مورد شروع حفظ از او مشورت گرفتم. در جواب به من گفت: حفظت را شروع نکن، ابتدا برنامه‌های روزانه خود را در کاغذی یادداشت کن؛ در روز چه کارهایی انجام می‌دهی و چقدر زمان برای این کارها می‌گذاری، چقدر از زمانت صرف برنامه‌های تلویزیونی می‌شود و چقدر وقت برای کلاس‌های دانشگاه می‌گذاری.

قبل از شروع حفظ قرآن زمان‌های زندگی‌ام را محاسبه کردم. نیمی از وقت زندگی را در خواب و یا بیهوده سپری می‌کردم. لذا در سن جوانی برای یک‌عمر زندگی خود برنامه‌ریزی کردم و زمان‌های اضافی و بیهوده روزانه خود را برای پیشرفت خود مورداستفاده قرار دادم. با خدا عهد بستم که حفظم را شروع کنم و لحظه‌ای هم از این امر مقدس غفلت نورزم؛ پای قولم با خدا ایستادم تا پایان دانشگاه با تلاش روزانه و با برنامه‌ریزی دقیق و به‌صورت آهسته در مدت سه سال و نیم حافظ 27 جزء قرآن کریم شدم.

حفظ قران آسان است

آنا: روزانه چقدر وقت صرف حفظ قرآن می‌کردید؟

بنی‌هاشمیان: حفظ قرآن بسیار آسان است. خودم روزانه حداکثر 1 ساعت برای حفظ قرآن وقت می‌گذاشتم و درنهایت 3 ساله حافظ قرآن شدم. حداکثر 1 ساعت در روز، زمانی است که هر دانشجویی به‌راحتی می‌تواند از آن برای حفظ قرآن استفاده کند اما متأسفانه خیلی از دانشجوها به سبب این‌که فکر می‌کنند حفظ قرآن کار سختی است و وقت بسیاری می‌طلبد، به‌هیچ‌وجه وارد این مقوله نمی‌شوند.

آنا: آیا در محیط دانشگاه هم قرآن حفظ می‌کردید؟

بنی‌هاشمیان: در دوران دانشجویی، بازه زمانی بین پایان یک کلاس تا شروع کلاس دیگر را برای مرور و حفظ قرآن مناسب دیدم؛ به همین دلیل به کتابخانه دانشگاه که محیط ساکت و آرامی بود می‌رفتم. در کتابخانه، تلاوت استاد پرهیزگار و استاد منشاوی را به‌عنوان الگوی حفظ و ترتیل قرآن گوش می‌دادم. حفظ قرآن باعث پیشرفت تحصیلی من شد. حافظ قرآن، حافظه بسیار قوی دارد و خداوند توفیقاتی به او عطا می‌کند.

استماع تلاوت می‌تواند مقدمه‌ای برای انس با قرآن باشد؛ به همین دلیل، در زمان تفریح، گاهی قرآن گوش می‌دادم که بسیار باعث آرامش من می‌شد.

کسب مقام در مسابقات قرآنی

آنا: چه وقت حفظتان را به پایان رساندید؟ آیا در مسابقات قرآنی رتبه‌ای کسب کردید؟

بنی‌هاشمیان: بعد از دانشگاه به سربازی رفتم. در زمان آموزشی سربازی، تلاوت قرآن داشتم و حفظ را ادامه ندادم اما با پایان دوره آموزشی و ادامه خدمت سربازی در سپاه، 3 جزء پایانی قرآن را در مدت کوتاهی حفظ کردم. پس‌ از آن در مسابقات قرآنی شرکت می‌کردم و مقام اول حفظ کل قرآن را در مسابقات کشوری نیروی زمینی سپاه کسب کردم و همچنین مقام اول مسابقات حفظ قرآن ورزش و جوانان استان مازندران را در کارنامه خود دارم.

مسئولان به فکر نخبگان قرآنی باشند

آنا: توصیه شما به مسئولان کشوری در خصوص توجه به نخبگان حافظ قرآن چیست؟

بنی‌هاشمیان: سؤال من این است که آیا مسئولان برای معضل اشتغال حافظان و نخبگان قرآنی در سطح اجتماع اهمیتی قائل هستند؟ در بسیاری از مراسمات، تلاوت و اجرای برنامه حفظ قرآن داشتم. بعضی از مسئولین آفرین می‌گفتند اما دغدغه‌ای در خصوص معضل کار و اشتغال نخبگان و حافظان قرآن نداشتند.

به حافظان قرآنی که در آزمون‌های ارزیابی و اعطای مدرک تخصصی حفظ پذیرفته شوند، درجات مختلفی اعطا می‌شود؛ درجه‌های حفظ 5 دسته هستند: در درجه اول، حافظ ممتاز قرآن، که علی‌رغم حفظ 30 جزء، آشنا به تفسیر و علوم قرآنی و دارای ۱۰ سال سابقه تدریس و تربیت حافظان قرآن کریم می‌باشد؛ درجه دوم، حافظ ممتاز قرآن، علی‌رغم حفظ 30 جزء، مسلط بر تلاوت ترتیل کل قرآن از حفظ و ترجمه آیات و مفردات قرآن است؛ درجه سوم، حافظ کل قرآن که علی‌رغم حفظ 30 جزء، مسلط بر تجوید و درک معنای آیات قرآن می‌باشد؛ درجه چهارم، حافظ ۲۰ جزء قرآن، که مسلط بر خواندن ۲۰ جزء پیوسته قرآن از حفظ، همراه با درک معنای آیات است و در نهایت درجه پنجم، حافظ مسلط بر خواندن ۱۰ جزء پیوسته قرآن از حفظ، همراه با درک معنای آیات که به‌عنوان «حافظ ۵ جزء قرآن» شناخته می‌شود.

اما متأسفانه ایراداتی در بحث ارزش مدرک حافظان قرآن دیده می‌شود، نخست اینکه مطابق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، دارندگان مدارک پنجگانه حفظ به عنوان نخبه در بنیاد ملی نخبگان محسوب نمی‌شوند.

در قانون، مدرک معتبر حفظ کل قرآن را برابر مدرک کارشناسی دانسته‌اند اما در عمل هیچ ارزشی برای کار یا استخدام ندارد و همچنین حافظان دارای مدرک دانشگاهی کارشناسی ارشد و دکترا تسهیلات چندانی دریافت نمی‌کنند و در‌واقع اعطای مدرک کارشناسی فایده‌ای به‌حالشان ندارد. 

در گذشته برای نقل‌و انتقال فرهنگیان حافظ قرآن دارای یکی از مدارک پنجگانه حفظ، تسهیلات و امتیازاتی وجود داشت اما این امتیازات برداشته شده است.

همچنین در همه ارگان‌ها این مدرک جهت استخدام کاربرد ندارد. بسیاری از نهادها آزمون ورودی خودشان را دارند و تنها در آموزش و پرورش تا حدودی این مدرک دارای ارزش است. 

لذا توصیه می‌شود مسئولین بیشتر به‌فکر نخبگان و حافظان قرآنی باشند و برای معضل اشتغال این قشر تدبیری بیندیشند.

نقش خانواده در تربیت فرزند قرآنی

آنا: در تربیت یک فرد قرآنی چه افرادی دخیل هستند؟

بنی‌هاشمیان: در تربیت یک دانش‌آموز قرآنی، هم خانواده و هم مسئولان مدرسه دخیل هستند. خانواده‌ها بیشتر به فکر تربیت قرآنی فرزندان باشند؛ در 4 سال اخیر که در دارالقرآن تدریس حفظ می‌کردم، این مشکل را به‌وضوح در بعضی خانواده‌ها دیدم که فرزند خود را در کلاس زبان و موسیقی با رغبت ثبت‌نام می‌کنند اما به کلاس‌های قرآنی اهمیت کمتری می‌دهند.

مسئولان مدرسه و همچنین آموزش‌وپرورش نیز باید برنامه‌های بیشتری جهت ترغیب دانش‌آموزان به حضور در کلاس‌های قرآنی اجرا کنند. مسابقات قرآنی مدارس بسیار مفید است اما تنها این مورد کافی نیست. دانش‌آموزان مستعد باید در مدارس شناسایی شوند. در بسیاری از مدارس مشاهده شده که معلم پرورشی حتی تاریخ مسابقات را به دانش‌آموزان مستعد خود اعلام نکرده‌  و یا دانش‌آموزان بدون آمادگی در مسابقات حضور یافته‌اند.

انتهای پیام/4107/خ