ازدواج در دوران دانشجویی باعث آرامش فکری می‌شود
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، بیست و دومین طرح ازدواج دانشجویی در جریان برگزاری است و ثبت‌نام این طرح تا پایان دی‌ماه ادامه دارد؛ مراسم ازدواج دانشجویی یا طرح ملی «همسفر تا بهشت» با محور و شعار ازدواج بهنگام، آگاهانه، آسان و پایدار توسط نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها برگزار می‌شود.
ازدواج دانشجویی و لزوم توسعه آن در دانشگاه‌ها منتقدان و موافقان خود را دارد؛ تعدادی از صاحب‌نظران معتقدند ازدواج‌هایی که در دوران شادابی جوانی در یک محیط شناخته‌شده فرهنگی و اجتماعی مثل دانشگاه شکل می‌گیرد، فرصت مناسبی برای همسرگزینی بر پایه معیارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. عده‌ای دیگر نیز وجود تعدادی از موانع و مشکلات را برای ازدواج در دوران دانشجویی مطرح می‌کنند.
برای بحث بیشتر در مورد ازدواج در دوران دانشجویی با حجت‌الاسلام عبدالرضا پورذهبی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی گفتگویی کردیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
آنا: آیا ازدواج در دوران دانشجویی صلاح است، چرا که برخی می‌گویند دانشجو امکانات و درآمد کافی ندارد؛ سایر موانع ازدواج دانشجویان چیست؟
پورذهبی: تجربه‌ای که ما داریم این است که دوران دانشجویی به‌لحاظ اینکه افراد از دبیرستان وارد دانشگاه می‌شوند و با جنس مخالف روبه‌رو می‌شوند، اگر بتوانند با شرایطی که توضیح خواهیم داد، وارد مقوله ازدواج شوند، ازدواج در این سنین برای خودشان مناسب است. ازدواج در دوران دانشجویی امنیت فکری و ذهنی می‌آورد و تجربه بنده هم می‌گوید افرادی که در دوران دانشجویی ازدواج می‌کنند، در امور درسی خود هم موفق‌تر هستند. در محیط‌های دانشجویی اگر ازدواج با تعقل و تفکر باشد، انسان نیز «کُفو» و هم‌تراز خود را بهتر می‌تواند پیدا کند. دو نفر که در یک کلاس هستند، یا همشهری هستند یا با یک فکر دارند پیش می‌روند و در یک سن و سال هم‌تراز هستند، در محیط دانشگاه، مثلاً در دانشگاه شهید بهشتی که حدوداً نسبت دختران و پسران با هم برابر است، تنوع انتخاب و گزینش همسر برای طرفین خیلی واضح‌تر و بهتر است تا اینکه انسان بدون هیچ گزینه‌ای وارد اجتماع شود؛ اما به‌هرحال دوران دانشجویی افراد دارای مشکلاتی هستند، بالاخره سن دانشجویان تا زمانی که دکتری می‌گیرند، حدوداً تا 30 سالگی به طول می‌کشد.
در مبحث ازدواج پیشنهاد من این است که سن جوانان از 24 و 25 سال بیشتر نرود خصوصاً آقایان اما در مورد خانم‌ها پیشنهاد ما خیلی زودتر است. موانعی که مطرح می‌شود عبارت‌اند از اینکه اولاً دانشجو مشغول درس بوده و بهتر است که به درسشان بپردازند و ازدواج مانع درس خواندن می‌شود. مانع دوم که یکی از موانع اساسی است با توجه به تجربه ما و مراجعاتی که به ما می‌شود، این است که پسرها سربازی نرفتند، بالاخره این دو سال دوری از خانواده و به‌ظاهر بیکاری است. مسئله سوم مسئله اشتغال شخص است درحالی‌که جایی استخدام نیست و دانشجو است چگونه می‌تواند خودش و هزینه زندگی را تأمین کند. با توجه به ده‌ها مورد مشاوره که داشتم عمدتاً روی این سه مطلب متمرکز است. مشکلات دیگری هم پیش روی ازدواج دانشجویان قرار دارد مثلاً دو طرف که همدیگر را می‌خواهند و خیلی هم «کُفویت» برقرار است ولی اهل شهرهای مختلف و نقاط مختلف هستند که این هم از موانعی است که در سطوح بعدی قرار می‌گیرد.
تجربه به ما ثابت کرده است این موانع قابل رفع هستند چون موارد مختلفی را می‌بینیم و همین الان هم هستند که در حین درس ازدواج می‌کنند و نوعاً به درسشان لطمه نمی‌زند. دوم اینکه به‌هرحال این دانشجویان در حین درس خواندن کار می‌کنند و جایی شاغل می‌شوند چون بالاخره در طول هفته یک یا دو روز مشغول درس و کلاس هستند و بقیه آن را به کار بیرون می‌پردازند و درآمدی برای خودشان دارند، البته کم و زیاد دارد، بعضی‌ها درآمد خیلی خوب و برخی درآمد متوسط دارند؛ بنابراین در حین درس دانشگاه، پیشنهاد ما این است و نه فقط برای دانشجویان بلکه برای همه که از سن ازدواج نباید زیاد عدول کرد هم از نظر طراوت در زندگی و به‌هرحال حوصله در زندگی و شرایطی که ممکن است پیش آید؛ اگر شرایط مادی را هم بخواهیم در نظر بگیریم، شرایط مادی قدری سخت‌تر می‌شود و هر کس زودتر اقدام به تشکیل خانواده می‌کند شاید توفیق بیشتری هم پیدا کند.
آنا: معمولاً آنهایی که خارج از محیط دانشجویی ازدواج می‌کنند، شرایط سختی برای ازدواج دارند و تشریفات ازدواج‌شان بیشتر است. آیا طرح ازدواج دانشجویی می‌تواند به کمتر شدن این تشریفات کمک کند؟
پورذهبی: اولاً اگر خانواده‌ها بخواهند در کل کشور رو به جلو حرکت کنیم باید در بحث تشریفات ازدواج از اسراف و تبذیر و این سالن‌گرفتن‌ها و خرج کردن‌ها و بریزوبپاش‌ها باید حتی‌المقدور دوری کنیم و این امر مربوط به کل جامعه است، فردی که می‌خواهد ازدواج کند این نگرانی را دارد که باید میلیون‌ها تومان فقط برای شب عروسی خرج کند. حالا برخی جواب می‌دهند که پول جمع می‌شود، مردم می‌آیند و هدایا می‌دهند، مخصوصاً الان که رسم خوبی شده که هدایا را به‌صورت پول نقد می‌دهند؛ اما دررابطه با دانشجوها که در تنگنای بیشتری هستند که نوعاً یا کاری ندارند یا کار مختصری دارند چون باید درس هم بخوانند، طرح ازدواج دانشجویی که توسط نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری پیاده می‌شود، می‌تواند کمک‌حال خانواده‌ها باشد. به‌این‌شکل که بعضی‌ها در دانشگاه یک مراسم مختصری می‌گیرند که الان نمونه‌هایش را داریم. نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها هم که یک مراسم کلی دارد، مراسمی در مشهد مقدس با حضور دانشجوها برگزار می‌شود و افراد با مراسم مختصر و مذهبی و آرامش خاص برای شروع زندگی بدون اینکه دغدغه سالن، میوه، شیرینی و سایر مخارج را داشته باشند.
آنا: تعدادی از افراد معتقدند طرح ازدواج دانشجویی اساس جشن و شادی ازدواج را زیر سوال می‌برد؛ آیا جشن ازدواج دانشجویی می‌تواند ساده باشد و با کمک دانشگاه می‌شود فرهنگ غلط ریخت‌وپاش را منسوخ کرد؟
پورذهبی:منسوخ کردن فرهنگ غلط ریخت‌وپاش در مراسم عروسی بستگی به اراده خانواده‌ها و اراده دانشگاه دارد. در گذشته قبل از اینکه نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری تصمیم بگیرد که این مراسم را در مشهد برگزار کند و در آنجا هزینه هم کند، جشن‌هایی در دانشگاه برگزار می‌شد که خود آن جشن‌ها بعضاً تبدیل به یک هنجارشکنی‌هایی می‌شد. گاهی شاهد اختلاط دختر و پسر و آوردن ارکستر در دانشگاه بودیم. به نظر می‌رسد که همانجا هم از بیت‌المال خرج سنگینی می‌شد و ضمن اینکه حالا آن حاشیه‌ها را دارد ولی به نظر من این کاری که توسط نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه انجام می‌شود و دانشجویان به مشهد مقدس اعزام می‌شوند، هم یک هدیه از طرف دانشگاه به آن‌ها داده می‌شود و هم یک هدیه از طرف نهاد رهبری به آن‌ها داده می‌شود، از طرفی نیز سه روز در مشهد مقدس اقامت دارند و مراسمی در آنجا برای زوج‌ها در نظر گرفته‌شده، به نظر می‌رسد که طرفین و حتی کشور از این مسئله سود می‌برد که نه اسراف شده و نه تبذیر می‌شود و اتفاقاً مراسم مفصلی هم در نظر گرفته می‌شود. به نظر من این اتفاقی که الآن در مشهد مقدس می‌افتد به‌عنوان جشن ازدواج دانشجویی در تراز نظام جمهوری اسلامی قرار دارد و از هرگونه اسراف و تبذیری هم به دور است، از هرگونه گناهی هم به دور است، حالا شاید بشود آن را یک‌مقدار تعدیل کرد ولی به‌نظر من نباید بر سر الفاظ کلنجار رفت که کلمه «جشن» می‌شود بر این کار صدق کند یا خیر.
انتهای پیام/4115/ 4107/پ
انتهای پیام/