«لاوراتوار» مفهوم «عشق» را به تصویر می‌کشد/ از جیب خودمان برای ساخت پول گذاشتیم
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، محمد کارت را بیشتر با مستندهایش می‌شناسند. مستندهایی که در جشنواره‌های مختلف داخلی موفق بوده‌اند؛ اما در جشنواره یازدهم سینماحقیقت او به شکل متفاوتی از گذشته حضور پیدا کرده، این‌بار به عنوان تهیه‌کننده و بازیگر در مستند «لاوراتوار» در کنار آبان عسگری؛ همسرش به بازی پرداخته و به علی همراز کارگردان این مستند اجازه داده تا بخش‌هایی از زندگی خصوصیشان را بر پرده بیاورد تا مفهومی به نام «عشق» را به تصویر بکشند.
دوست دارم فضای جدیدتری را تجربه کنم
کارت در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا درباره این که چرا تصمیم گرفته است وارد دنیای تهیه‌کنندگی شود، گفت: من بیشتر مستندهای خودم را تهیه‌کنندگی هم کرده‌ام؛ اما بعد از «آوانتاژ» و چند سالی که در حال ساخت فیلم‌های اجتماعی هستم به نظرم رسید که دوست دارم فضای جدیدتری را تجربه کنم. علی همراز با فضای فرمی که مطرح کرد به من این احساس را داد که این فیلم می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد و من هم عاشق ساخت چنین فیلم‌هایی هستم.
نهادهای حکایت‌کننده طرح «لاوراتوار» را درک نمی‌کردند
او ادامه داد: علی همراز درباره فضای فرمی این فیلم بسیار تحقیق کرده بود؛ اما در نهایت به این نتیجه رسیدیم که اگر قرار باشد طرح این فیلم را به موسسات و نهادهای مختلف سینمایی برای حمایت بدهیم، آن را درک نخواهند کرد. چون این فرم در ایران ناشناخته است و بهتر است که خودمان برای ساختش پول بگذاریم. همه آمدند و در ساخت «لاوراتوار» کمک کردند از محمد حدادی، جواد رزاقی‌زاده، آرش قاسمی، حمیدرضا فطوره‌چیان تا آنکیدو دارش که همگی هنرمندان شناخته شده‌ای در حوزه خودشان هستند.
تهیه‌کنندگی برایم جذاب است
کارت با بیان این که «لاوراتوار» ترکیبی از گروهی است که در چند سال گذشته عوامل آن به شکل‌های مختلف جایزه گرفته‌اند گفت: این تجربه باعث می‌شد که تهیه‌کنندگی بسیار برایم جذاب باشد. چون گروهی که همه اعضای آن کارهایشان را بلد هستند با جان و دل آمدند و کار کردند. من و علی همراز فقط تلاش کردیم این فضا را حمایت کنیم تا فیلم به جشنواره رسید. در نهایت «لاوراتوار» به صورت کار تیمی انجام شده که همه ما دوستش داریم.
«لاوراتوار» از سینمای هایبرید و استودیویی پیروی کرده است
او درباره چگونگی ساخت این مستند و فضای فرمی آن توضیح داد: این مستند به لحاظ فرمی سعی می‌کند که قالب مرسوم سینمای مستند ایران یعنی فرم اجتماعی، پرتره یا حیات وحش را بشکند. در این فیلم با هدایت علی همراز تلاش کردیم تا در فرم بداعتی داشته باشیم که از سینمای هایبرید و استودیویی پیروی کنیم. سینمایی که در حال حاضر در سینمای جهان بسیار مهم و جریان‌ساز است. اما در تولیدات سالانه خودمان کمتر دیده‌ایم که از این قالب استفاده کنند.
مفهومی به نام «عشق» را در موضوعی به نام «رابطه»
کارت با اشاره به این که به شکل کاملا آزمایشگاهی و تجربی به سراغ ساخت این فیلم رفته‌اند، گفت: بستر اصلی، مستند است اما تلفیقی از هنرهای مختلف هم در «لاوراتوار» به کار رفته از تصاویر آرشیوی، مصاحبه تا ایجاد رابطه دیالکتیک بین پرفورمنس و امر واقع. در نهایت «لاوراتوار» مستندی تجربی است که مفهومی به نام «عشق» را در موضوعی به نام «رابطه» به تصویر می‌کشد.
«لاوراتوار» بخشی از زندگی شخصی من است
او درباره حضور خود و همسرش برای بازی در این مستند توضیح داد: هر دو ما بازیگر هستیم و این مستند براساس زندگی شخصی ما شکل گرفته است. در واقع بخشی از زندگی شخصی خودمان را در استودیو بازی کردیم اما فیلم فقط درباره زندگی ما نیست. سعی کردیم تا اتفاقاتی را به تصویر بکشیم که قابل تعمیم برای زوج‌های مختلف و کسانی که رابطه را تجربه کرده‌اند باشد. به نوعی که آنها هم بتوانند با ما همذات‌پنداری کنند. شکل اجرایی کار برایمان بسیار چالش برانگیز بود. من و آبان عسگری به عنوان پرفورمر این کار را انجام دادیم.
همه بزرگان سینما «لاوراتوار» را تایید کردند
کارت با اشاره به این که «لاوراتوار» را در مراحل ساخت به گروهی با سلایق متفاوت نشان داده است، گفت: در جمع‌های کوچکی که از آدم‌های کاملا بی‌ربط حضور داشتند تا آدم‌های باربط سینما، فیلم را نشان دادیم و خوشبختانه آنها دوستش داشتند و با آن ارتباط برقرار کردند. یکی از مهم‌ترین نکات فیلم این است که گنگ و نامفهوم نیست. برخلاف فیلم های تجربی دیگر که کلاژی از تصاویر نامفهومی هستند که ما آنها را به راحتی نمی‌فهمیم. این فیلم تحقیق داشته و سعی شده که خط و ربط ماجرا برای تماشاگر کاملا مشخص باشد. تلاش کردیم تا فیلم گنگ نسازیم.
انتهای پیام/