کارگردان یعنی شخصی که برای اجرای خود ایدئولوژی خاص و منحصر دارد

به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی رادیو گفت‌وگو، برنامه «پرده آخر» با موضوع بررسی آثار اقتباسی و آداپته‌ سازی در نمایشنامه نویسی برای نمایش های ایرانی و با حضور کاوه مهدوی (نمایشنامه نویس و بازیگر) و شهرام مسعودی (نمایشنامه نویس و کارگردان) و سیروس همتی (نمایشنامه نویس، بازیگر و کارگردان تئاتر) روی آنتن رفت.

کاوه مهدوی در برنامه «پرده آخر» با اشاره به تغییرات معنای کارگردانی در تئاتر، گفت: امروزه کارگردان فقط مدیر و گرداننده تئاتر نیست، در حال حاضر کارگردان یعنی شخصی که برای اجرای خود یک ایدئولوژی خاص و منحصر دارد.

وی با بیان این که هر نمایشنامه ای باید از فیلتر یک نفر رد شود، ادامه داد: نمایشنامه باید از فیلتر کارگردان عبور کند تا با این کار کارگردان کار بتواند نمایشنامه را با شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود هماهنگ کند و با این شرایط است که اجرا مورد پسند مخاطب قرار می گیرد.

این نمایشنامه نویس ایرانی با اشاره اشاره به نمایشنامه حساب پرداخت نمی شوند، گفت: این نمایشنامه اولین تجربه غربی برای من بود، از زمانی که برای اولین بار متن این نمایش را خواندم، متوجه فضای کمیک و طنز آن شده و تصمیم گرفتم که نمایش باید واقع گرایانه روی صحنه برود.

وی همچنین در ادامه افزود: در اثر مبدا خرده هایی از فرهنگ ایرانی وجود داشت، به طوری که به کاری آداپته سازی نمایش کمک می کرد.

در بخش دیگر این برنامه سیروس همتی با اشاره به خصوصیات تئاتر ملی، گفت: وقتی از تئاتر ملی حرف می زنیم، همواره می توانیم با دست بازتری به اجرا فکر کنیم، و هر بخش از تئاتر را با سبکی که مورد پسند است روی صحنه ببریم.

وی با ارائه توضیحاتی درباره درام و دراماتوژیست، گفت: دراماتوژیست کسی است که تمام گونه های درام را به خوبی می شناسد، دراماتوژیست وظیفه دارد تا یک متن سخت را با همکاری کارگردان به مخاطب ارائه دهد.

این کارگردان ایرانی با بیان این که یک دراماتوژ باید فرهنگ را به خوبی بشناسد، افزود: یکی از دلایل وجود دراماتوژ در تئاتر عدم حضور مترجم متن است، که این شخص کار و فضای ذهنی مترجم را در نمایش پیاده سازی می کند.

وی همچنین در ادامه اضافه کرد: بخش وجودی دراماتوژ بیشتر به این خاطر است که مترجم یک نمایشنامه از فضای تئاتر اطلاع نداشته و فقط متن حاضر را به معدل فارسی برگردانده است.

شهرام مسعودی در برنامه «پرده آخر» از شبکه رادیویی گفت و گو با اشاره به فضای جهانی یک نمایشنامه، گفت: بنده نمایشنامه هایی که از دید و گستره جهانی برخوردار باشد را بیشتر می پسندم و در کارهای خویش همواره این موضوع را ملاک قرار داده ام.

وی با اشاره به نمایشنامه پهنه دریا، گفت: این نمایشنامه در خصوص سه شخصیتی است که هر کدام از آن ها نماینده قشر خاصی از جامعه خود هستند، این شخصیت ها در موقعیت هایی از نمایش ناچار می شوند که یکی از کاراکتر ها را کشته و آن را بخورد.

این کارگردان تئاتر همچنین در خصوص این نمایشنامه اضافه کرد: این نمایشنامه را اگر بخواهیم با نگاه ایرانی اجرا کنیم، می بینیم که بیشتر بخش های آن با فضای ایران هماهنگ و یکسان نیست، و اعمال این نمایشنامه با فرهنگ ایرانی در تناقض است.

وی در خصوص اجرا این نمایشنامه در ایران خاطر نشان کرد: ما برای اجرای این نمایش در ایران مجبور شدیم تا خرده داستان های این نمایشنامه را دستکاری کرده و شاخ و برگ های دیگری به طول قصه اضافه کنیم.

شهرام مسعودی با بیان اینکه تئاتر در یک کلمه یعنی پویایی، ادامه داد: نگاه من به تئاتر از ابتدا با بی پروایی همراه بوده است.

صوت برنامه «پرده آخر» با اجرای علی جعفری از وبگاه شبکه رادیویی گفت و گو قابل دریافت است، همچنین لازم به ذکر است که این برنامه هر جمعه ساعت 16 تا 17 از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن می رود.