چگونه بدغذایی کودکان را درمان کنیم؟

پروانه مهردادی، کارشناس ارشد تغذیه، در گفت‌و‌گو با خبرنگار سلامت خبرگزاری آنا درباره دلایل بدغذایی کودکان اظهار کرد: ریشه‌یابی علت بدغذایی کودکان، اولین گام برای حل این مشکل است. گاهی اوقات، بدغذایی کودک ناشی از اضطراب یا ناراحتی است و او با نخوردن غذا، احساسات منفی خود را بروز می‌دهد. در برخی موارد نیز کودک در محیط خانه میلی به غذا ندارد، اما در مکان‌هایی مانند خانه مادربزرگ یا بستگان به‌خوبی غذا می‌خورد که این مسئله می‌تواند به دلیل تفاوت فضای عاطفی و جو حاکم بر خانه باشد.

وی ادامه داد: رفتار والدین در زمان غذا خوردن کودکان نیز بسیار تاثیرگذار است. گاهی پدر و مادر با عجله می‌خواهند کودک سریع غذا بخورد یا او را با دیگران مقایسه می‌کنند و می‌گویند: «ببین فلان بچه چقدر خوب غذا می‌خورد، تو چرا نمی‌خوری؟» این سرزنش‌ها نه‌تنها کمکی نمی‌کند، بلکه باعث می‌شود کودک منزوی‌تر و بی‌اشتها شود. بنابراین، محیط غذا خوردن باید آرام، امن و شاد باشد تا کودک احساس راحتی کند.

این کارشناس ارشد تغذیه تاکید کرد: بدغذایی ممکن است ریشه جسمی نیز داشته باشد، بنابراین پیش از هر اقدامی، والدین باید کودک را نزد پزشک اطفال ببرند تا مشکلات احتمالی بررسی شود. اگر مشکل جسمی وجود نداشت، باید به ابعاد روحی و روانی مانند اضطراب توجه شود. پس از آن، می‌توان با شناخت سلیقه غذایی کودک، غذا‌هایی که به آن علاقه دارد را در برنامه غذایی قرار داد و به‌تدریج تنوع غذایی را افزایش داد.

مهردادی افزود: مشارکت کودک در فرآیند پخت غذا، یکی از راهکار‌های موثر برای افزایش میل او به غذاست. وقتی کودک خودش در آماده کردن غذا نقش داشته باشد، تمایل بیشتری به خوردن آن پیدا می‌کند. همچنین، باید غذا‌های جدید را به‌آرامی و تدریجی به برنامه غذایی اضافه کرد. به‌عنوان مثال، اگر کودکی بستنی دوست دارد، اما از خوردن هویج امتناع می‌کند، می‌توان پوره خنک و شیرین هویج را که بافتی شبیه بستنی دارد، به او داد و سپس به‌آرامی بافت و دمای آن را تغییر داد تا کودک به طعم‌های جدید عادت کند.

وی گفت: والدین باید صبور باشند و بدانند که گاهی لازم است یک غذا ۱۵ تا ۲۰ بار به کودک ارائه شود تا او آن را بپذیرد. همچنین، اعضای خانواده باید در حضور کودک همان غذا را بخورند تا او با تقلید از آنها به خوردن غذا تشویق شود. برای ترغیب کودک، بهتر است به‌جای پاداش‌های خوراکی، از جوایز غیرخوراکی یا سیستم امتیازدهی استفاده شود؛ به این شکل که کودک با خوردن غذا‌های جدید، امتیاز جمع کند و در نهایت، جایزه‌ای مثل یک اسباب‌بازی کوچک یا فعالیت مورد علاقه‌اش را دریافت کند.