پسماند هسته‌ای ذخیره سازی می‌شوند
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از IE، کار ساخت و ساز این مخزن سوخت مصرف شده در «سودرویکن» در مجاورت نیروگاه هسته‌ای «فورسمارک» در حال انجام است.
این مخزن که در عمق ۵۰۰ متری بستر جامد زمین قرار می‌گیرد، دومین مخزن از نوع خود در جهان خواهد بود. این دفن عمیق در صخره‌های پایدار، جداسازی طولانی مدت و ایمنی زباله‌های بسیار پرتوزا را تضمین می‌کند. این مخزن در بستری با عمر ۱.۹ میلیارد ساله قرار خواهد گرفت.
در وب سایت شرکت مدیریت سوخت و پسماند هسته‌ای سوئد (SKB) آمده است تقریبا ۱۲ هزار تن سوخت هسته‌ای مصرف شده در این مخزن ذخیره می‌شود.
صنعت هسته‌ای مدت هاست که با چالش دفع ایمن زباله‌های خود دست و پنجه نرم می‌کند. پسماند‌های هسته‌ای به دلیل خاصیت رادیواکتیویته طولانی مدت خود که اغلب هزاران سال دوام می‌آورند، بدنام هستند. به همین دلیل و به خاطر خطرات ذاتی مختلف مانند آسیب به سلامت انسان و آلودگی خاک، آب و هوا، باید این پسماند ایمن نگهداری شوند.
انجمن جهانی هسته‌ای تخمین می‌زند تقریبا ۳۰۰ هزار تن سوخت هسته‌ای مصرف شده در سراسر جهان باید به طور مناسبی دفع شود. با این حال، بیشتر سوخت مصرف شده در حال حاضر در استخر‌های ذخیره موقت در نزدیکی راکتور‌ها قرار دارند که خطرات بلندمدت بالقوه‌ای را به همراه می‌آورند.
با توجه به استقبال از انرژی هسته‌ای برای تولید برق و گذار انرژی، پیش بینی می‌شود مشکل دفع زباله‌های هسته‌ای بدتر شود. در واقع، بسیاری از کشور‌ها به ویژه در اروپا در حال برنامه ریزی برای ساخت راکتور‌های هسته‌ای جدید هستند.
در حال حاضر، فنلاند، کشور پیشرو در توسعه یک مخزن زمین شناسی دائمی و عمیق برای زباله‌های هسته‌ای سطح بالا است که گفته می‌شود عملیات اجرایی خود را تا سال ۲۰۲۶ آغاز کند. اکنون، سوئد نیز مسئولیت دفع ایمن پسماند هسته‌ای خود را بر عهده گرفته است.
مخزن فورسمارک دارای شبکه‌ای به طول ۶۰ کیلومتر از تونل‌ها خواهد بود که در اعماق سنگ بستر باستانی قرار می‌گیرند. پسماند هسته‌ای در داخل کپسول‌های مسی پنج متری قرار می‌گیرد که برای مقاومت در برابر خوردگی طراحی شده‌اند. سپس قبل از دفن نهایی، این کپسول‌ها با بسته بندی در خاک رس، محکم‌تر می‌شوند.
این مخزن می‌تواند بیش از شش هزار بشکه مسی پر از سوخت هسته‌ای مصرف شده را در خود جای دهد.
پیش بینی می‌شود این مخزن در اواخر دهه ۲۰۳۰ آمده دریافت زباله‌های هسته‌ای شده و ساخت و ساز و مهر و موم آن در حدود سال ۲۰۸۰ به پایان برسد.
ماهیت طولانی مدت این پروژه ناشی از پیچیدگی زیاد و ایمنی دقیق مورد نیاز برای ذخیره سازی زباله‌های هسته‌ای است. همانطور که در وب سایت این شرکت ذکر شده، این پروژه شامل استخراج حدود ۲.۳ میلیون متر مکعب سنگ در یک دوره طولانی است.
ماشین‌های مخصوصی طراحی شده تا بشکه‌های پسماند هسته‌ای را در مخزن قرار دهد. این ماشین‌ها برای افزایش ایمنی و دقت از راه دور کنترل می‌شوند.
این مخزن به صورت مرحله‌ای ساخته خواهد شد؛ در حالی که بشکه‌های سوخت مصرف شده در تونل‌های تکمیل شده قرار می‌گیرند، تونل‌های جدید به طور همزمان حفاری می‌شوند.
انتظار می‌رود این روند حدود ۴۰ سال ادامه یابد تا زمانی که تمام سوخت هسته‌ای مصرف شده به طور ایمن ذخیره شود. پس از این، کل مخزن به طور دائم مهر و موم خواهد شد.
نگرانی‌های زیست محیطی
اگرچه از این پروژه به عنوان گامی مهم در جهت مدیریت مسئولانه زباله‌های هسته‌ای استقبال می‌شود، اما اجرای آن با مخالفت‌هایی نیز رو‌به‌رو شده است. گروه‌های زیست محیطی با اشاره به خطرات احتمالی آلودگی آب‌های زیرزمینی، نگرانی‌هایی را در مورد ایمنی طولانی مدت این مخزن مطرح می‌کنند.
یک سازمان غیردولتی (NGO) سوئدی، در دادگاه برای ارزیابی‌های ایمنی اضافی برای مخزن فورسمارک درخواست تجدید نظر کرده است.
علاوه بر این، تحقیقات موسسه سلطنتی فناوری، مشکلات احتمالی ناشی از خوردگی بشکه‌های مسی را مطرح می‌کند که می‌تواند نگرانی‌هایی را در مورد احتمال نشت مواد رادیواکتیو به آب‌های زیرزمینی ایجاد کند.
هزینه اجرای پروژه مخزن فورسمارک حدود ۱.۰۸ میلیارد دلاربرآورد شده است.
انتهای پیام/