مشارکت دانشجویان در جشنواره تئاتر فجر؛ تهدید یا فرصت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا ـ زهره سعیدی: چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به عنوان چراغ اول جشنوارههای فجر ، سوم بهمن ماه سال ۱۴۰۳ آغاز میشود، این جشنواره امسال به دبیری خیرالله تقیانی پور و با تغییراتی نسبت به دورههای گذشته همراه شده است.
از جمله این تغییرات که گفته میشود مشارکت بخشی از دانشجویان برای حضور در فعالیتهای اجرایی جشنواره است که طی یک فراخوان داده شده از سوی دبیرخانه جشنواره مطرح شده که پس از ثبت نام از دانشجویان تعداد بیست و پنج تا سی نفر دانشجو برای مشارکت انتخاب میشوند، صرف نظر از تعداد غربال شده اندک مورد انتخاب موارد دیگری نیز در این فراخوان برای دانشجویان مطرح است.
از جمله اینکه در همان فراخوان پس از ثبت نام مشخصات آورده شده: اینجانب با مشخصات فوقالذکر، اعلام آمادگی میکنم این همکاری، رایگان و از باب مسئولیتهای اجتماعی است؛ لذا موجب اشتغال، استخدام و بکارگیری نبوده و مشمول هیچ گونه دستمزد و حقوقی اعم از حق الزحمه، پاداش و بیمه نیست.
از زمان انتشار این فراخوان انتقادات زیادی نسبت به این بند مطرح شده از جمله اینکه؛ گویا دبیرخانه به دنبال جذب نیروی کار بدون حقوق برای خود بوده و تصمیم گرفته از بین دانشجویان این نیروی کار را فراهم کند. حتی برخی دانشجویان در فضای مجازی اعتراض کرده بودند که دانشجوی تئاتر پس از کلی خون دل خوردن برای اجرا و ارائه اثر حالا باید به شغل شریف عملگی در دبیرخانه تئاترفجر مشغول شود! جناب دبیر و مدیر نیاز نیست به فکر بیکاری دانشجویان تئاتر باشید. آنها در پیکهای موتوری، ساختمانهای نیمه کاره و مشاغلی ازاین دست مشغولند.
برخی هم مطرح کردند که دانشجویان تئاتر باید خودشان این فراخوان را بی پاسخ نگذارند.
صرف نظر اهدافی که از سوی مدیران برای چنین فراخوانی وجود دارد، نباید از حق بگذریم که همه جای دنیا دانشجویان در عرصههای مختلف شغلی شان کارورزی میکنند و شاید این را هم بتوان یک نوع کارورزی بدون حقوق درنظر داشت که دانشجویان در شرایط شغلی و کاری و به نوعی محیط قرار بگیرند.
در نهایت با توجه به میزان فارغ التحصیلان هر ساله دانشکدههای تئاتر در کشور و همینطور تهران و میزان دانشجویان تئاتر و لغوچند ساله جشنواره تئاتر دانشجویی، این تعداد در فراخوان عدد قابل توجهی نیست و البته به معنای اجرای آثار از سوی دانشجویان هم نیست بلکه مشارکت در فعالیت های اجرایی است، اما همین هم باید دید یک دانشجو کار بدون حقوق را عار میداند یا خیر، که اگر بداند قطعا این فراخوان برایش سنگین و ناراحت کننده میآید و به اهداف پشت صحنه آن منفی نگاه میکند و در غیر این صورت آن را یک فرصتی برای حضور در هر شکل و شمایلی در بزرگترین جشنواره کشور میتواند ببیند.
در حال حاضر فضای فعالیت برای دانشجویان اگر از سوی اساتیدشان در عرصه تئاتر فراهم نشود با این هزینه های مالی بالا برای اجراها ، دانشجویان تئاتر هیچ شانسی برای اجرا و فعالیت حقیقی در عرصه تئاتر ندارند و این چالشی است که باید بیشتر بدان پرداخته شود!
انتهای پیام/