صبوری حضرت زینب (س) از جنس صبر فعالانه بود/ تداوم روشنگری در میانه مصیبت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، پانزدهم ماه رجب مصادف است با سالگرد وفات پیام‌آور حماسه کربلا حضرت زینب کبری (س)؛ شخصیتی که نامش با صبر، استقامت و روشنگری گره خورده است؛ عظمت روح و اندیشه والای این بانوی بزرگوار همواره تداعی‌گر حماسه عاشورا و عظمت این واقعه تاریخ‌ساز است.

در همین ارتباط، حجت‌الاسلام مجید خداوردی در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا عنوان کرد: حضرت زینب (س) در بهترین خانواده‌ای که بشریت به چشم خود دیده به دنیا آمد و تربیت شد. خانه‌ای که منّور به نور معارف الهی بود. ایشان دختر حضرت امیرالمومنین علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و خواهر حسنین و عمه امام سجاد (ع) بودند. حضرت زینب (س) در پنجم جمادی الاول سال ششم هجری در مدینه متولد شد. بر اساس روایات وارده، نامگذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر گرامی اسلام (ص) رقم خورد. کنیه آن حضرت «ام‌الحسن» و «ام‌کلثوم» است. پنج ساله بود که پدربزرگش حضرت محمد (ص) از دنیا رفت و کمی بعد مادرش فاطمه (س) را از دست داد.

وی گفت: «عقیله بنی‌هاشم»، «عالمه غیرمعلَّمه»، «عارفه»، «موثّقه»، «فاضله»، «کامله»، «عابده آل علی»، «معصومه صغری»، «امینه اللّه»، «نائبه الزهرا»، «نائبه الحسین»، «عقیله النساء»، «شریکه الشهداء»، «بلیغه»، «فصیحه»، و «شریکه الحسین» از جمله القابی است که برای آن حضرت نقل شده است.

این کارشناس دینی افزود: تمام دوران زندگی آن حضرت از کودکی تا زمان رحلت، حکایتی سرشار از استقامت و استحکام است. نکته مهم اینجاست که این استقامت و استحکام همواره در مسیر بندگی خدا بود. ایشان حدوداً پنج ساله بودند که به فاصله اندکی پدربزرگ گرامی خود، حضرت محمد مصطفی (ص) و سپس مادرشان حضرت فاطمه زهرا (س) را از دست دادند. شرایط سخت و ظلمی که بر پدر بزرگواراشان حضرت علی (ع) وارد شد و در ادامه، خیانت‌هایی که در قبال برادر بزرگ حضرت زینب یعنی امام حسن مجتبی (ع) رقم خورد، مصیبت‌های دیگری بود که عقیله بنی هاشم تحمل کردند. در نهایت نیز باید به واقعه بزرگ کربلا اشاره کنیم که حجم و عمق این مصیبت با هیچ مصیبت دیگری قابل مقایسه نیست

خداوردی گفت: صبری که حضرت زینب (س) داشت، یک صبر فعالانه و مفید بود. برخی در برابر دشمن صبر و تدبیر دارند، اما این ایستادگی حالت منفعلانه دارد. به عبارت دیگر، نتایج ایجابی و قابل‌توجهی به همراه ندارد. اما صبر حضرت زینب (س) یک صبر فعالانه و پویا بود. ایشان این همه مصیبت دید، اما در برابر این سختی‌ها و در برابر اقدامات دشمن فعالانه عمل می‌کرد. حضرت زینب (س) در مقابل دشمنان با کرامات و روشنگری ایستاد و نگذاشت که هدف بزرگ حضرت سیدالشهدا (ع) فراموش شود. این همان مصداق جمله معروفی است که می‌گوید «کربلا در کربلا می‌ماند، اگر زینب نبود»

وی افزود: در عصر عاشورا، قاتلان سیه‌روی حضرت سیدالشهدا (ع) تمام تلاش خود را کردند که از اهل بیت آن حضرت کسی زنده نماند. آنها در ابتدا قصد به اسارت گرفتن زنان و کودکان اهل بیت را نداشتند و می‌خواستندکه واقعه کربلا بازمانده‌ای نداشته باشد. اینجاست که حضرت زینب (س) در میانه این مصیبت‌ها و در حالی که دو برادر، پسران و برادرزاده‌هایشان همگی به شهادت رسیده بودند، اما بر خودمسلط شدند و شرایط را مدیریت کردند. در همان وضعیت خدمت امام سجاد می‌رسند و می‌گویند که دشمن قصد آتش زدن خیمه‌ها را دارد. امام سجاد فرمودند که زنان و بچه‌ها در خیمه‌ها نمانده؛ بیرون بروند و پراکنده شوند. این کار باعث شد تا تقشه دژخیمان نقش برآب شود و زنان و کودکان در اردوگاه امام حسین (ع) زنده بمانند.

خداوردی افزود: وقتی هم که کاروان اسرا وارد کوفه و شام شد، خطبه‌های روشنگرانه این بانوی بزرگوار بنیاد کاخ یزیدیان را بر باد داد. ایشان جوانب گوناگون مسئله عاشورا و جنایتی که رقم خورد را برای مردم بی‌خبر این شهر تبیین کردند و به نوعی پرچمدار جهاد تبیین بودند تا این مسئله مهم فراموش نشود.

این کارشناس دینی عنوان کرد: در زمان عبور کاروان اسرا در کوچه‌های شام، زنی از اهالی این منطقه با دیدن این وضعیت سخت، دلش به رحم آمد و خواست به کودکان رنجدیده کاروان مقداری نان و خرما بدهد، اما حضرت زینب (س) این نان و خرما را قبول نکردند و فرمودند «اِنَ الصَدقه عَلینا حَرام» (صدقه گرفتن برای اهل بیت پیامبر (ص) حرام است). گفتن این موضوع باعث شد تا مرددم حساس بشوند و این پرسش مطرح شود که مگر شما که هستید؟ و اینجا بود که حضرت زینب با خطبه‌های آتشین خود گفتند که چه جنایاتی در حق خاندان پیامبر اکرم (ص) شده است.

خداوردی گفت: آن حضرت این نان و خرما و غذا را قبول نکردند، اما از آن طرف از زنان کوفه خواستند که برای دختران و زنان کاروان اسرا چادر و معجر بیاورید که نشان‌دهنده اهمیت عفاف و پوشیدگی در آموزه‌های دینی ما است.

وی گفت: اصلاً شما نمی‌توانید مصیبت حضرت زینب (س) را با هیچ مصیبتی مقایسه کنید. بزرگترین درسی که می‌توان از سیره حضرت زینب (س) گرفت، این باشد که باید در برابر طوفان حوادث و دشمنی بدخواهان صبر فعالانه داشت؛ یعنی علاوه بر ایستادگی در مقابل مصیبت‌ها، شما از هر مشکل و مصیبتی یک فرصت بسازید و از مسیر آن، پیگیر حق باشید. این صبر و استقامت باید فعالانه باشد یعنی در مقابل مسائل و مشکلات و مصیبت‌ها آرایش جنگی بگیرید. نباید ناامید شوید.