منظور از استفاده نوآوری باز در کسب و کار چیست؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، این مدل نه تنها به توسعه ایده‌ها کمک می‌کند بلکه ایده‌های نوآورانه مجاز بیشتری برای استفاده خارج از شرکت‌ها خلق می‌شود. مدیران جهت رهبری نوآورانه با چنین رویکردی شرکت را مؤثرتر و با کارایی بهتر جلوه می‌دهند.

نوآوری باز در اصل الگو یا مدلیست که تاکید می‌کند اگر شرکت‌ها می‌خواهند رشد و توسعه داشته باشند باید از ایده‌های خارجی همانند ایده‌های داخلی استفاده کنند و مسیر‌های ورود به بازار، چه داخلی و چه خارجی را نیز در پیش بگیرند.

در سال‌های اخیر مدل کسب‌وکار نوآوری بسته با چالش‌های محیطی متعددی رو به رو شده است. این چالش‌ها شامل افزایش دانش کارکنان و میزان تحرک بسیار بالای آنها، پیدایش سرمایه گذاری جسورانه خصوصی، کوتاه شدن چرخه عمر تکنولوژی‌ها و افزایش هزینه‌های R&D است.
 

با توجه به چالش‌های مذکور رقابت با مدل کسب‌وکار‌های نوآوری بسته بسیار مشکل است. به این ترتیب ایده نوآوری باز در پاسخ به چنین چالش‌هایی مطرح شد.

نوآوری باز در واقع مفهومی است که در اکوسیستم نوآوری در بازار‌های کنونی مطرح شده است. شرکت‌ها جهت نوآوری بسته از افراد باهوش و خبره در یک حوزه بهره می‌گیرند، اما در نوآوری باز این تفکر وجود دارد که همه افراد خبره و باهوش برای ما کار نمی‌کنند و در شرکت ما وجود ندارند. 

یکی از عناصر اصلی نوآوری باز در شرکت‌ها مدل کسب و کار است چراکه مدل کسب و کار است که تعیین می‌کند چه چیزی به خارج از شرکت راه یابد و چه چیزی به داخل هدایت شود؛ بنابراین اینکه یک شرکت چه ایده‌ها یا فناوری‌هایی را برای تبادل انتخاب می‌کند نشات گرفته از مدل کسب و کاری ست که از آن پیروی می‌کند. 

به عبارت دیگر نوآوری سازمانی در یک کسب و کار فرایندی است که کارآفرین با بکارگیری خلاقیت، فرصت‌های کارآفرینی را شکار می‌کند. به این ترتیب فرصت‌های جدیدی به بازار آورده و در سراسر آن پخش می‌کند. نوآوری می‌تواند با توسعه محصول جدید، خدمات جدید و فرایند‌های جدید بر بازار اثر گذارد. همچنین از طریق دانش، مهارت‌های فناوری و تفکر خالقی، مزیت رقابتی ایجاد کند. 

نوآوری باز به طور دقیق به شکاف بین دانشگاه و صنعت می‌پردازد. نوآوری باز نسبت به نوآوری عمومی روش بسیار گسترده تر، با همکاری بیشتر و غیر متمرکزتر است. از آنجایی که دانش کاربردی امروز از پراکندگی بیشتر و گستردگی بیشتری برخوردار است، شرکت‌ها بدور از میزان گستردگی، توانایی و ظرفیت می‌توانند شخصا دست به نوآوری‌های کاربردی بزنند.

شرکت‌هایی که به توسعه و رشد خود اهتمام می‌ورزند می‌توانند با به کارگیری نوآوری باز و با بهره گیری از افراد خبره و مدیریت تکنولوژی با رویکرد استراتژی‌های توسعه صنعتی در سریع‌ترین زمان ممکن و با روش‌های اصولی و ابتکاری در بازار هدایت شوند؛ بنابراین شرکت‌ها باید به دنبال افراد یا تیم‌های باهوش و خبره در حوزه کاری خود در خارج از سازمان یا شرکت باشند، اما در نوآوری بسته این تفکر وجود دارد که برای بهره بردن از تحقیق و توسعه و نوآوری باید آن را در درون سازمان خود خلق کرده، توسعه داده و عرضه کنند.