۲۶ آذر در دنیای علم چه خبر؟

رد چشم

۱۶ دسامبر ۱۹۳۵ میلادی برابر با 26 آذر ۱۳۱۴ خورشیدی، استفاده از رد چشم یا همان الگوی مویرگ‌ها در شبکیه چشم، در مقاله‌ای که در مجله تایم منتشر شده بود به‌عنوان روش علمی جدیدی برای شناسایی توصیف شد، زیرا الگوی چشم افراد به‌ همان‌ اندازه اثر انگشت منحصر‌به‌فرد است. دکتر کارلتون سایمون، روانپزشک و جرم‌شناس، به پیشنهاد دکتر ایزادور گلدشتاین، چشم‌پزشک بیمارستان ماونت سینای این موضوع را ترویج کرد. شبکیه چشم را می‌توان مستقیماً ازطریق مردمک با دوربین شبکیه زایس عکاسی کرد. دکتر سایمون معاون کمیسر پلیس شهر نیویورک بود که به‌همراه گلدشتاین مقاله‌ای درباره این روش جدید در مجله پزشکی ایالت نیویورک منتشر کرد.

اولین هزارپای واقعا هزارپایی

۱۶ دسامبر ۲۰۱۲ میلادی برابر با 26 آذر ۱۴۰۰ خورشیدی، پل ای. مارِک و همکارانش مقاله‌ای را در نسخه آنلاین در مجله تخصصی ساینتیفیک ریپورتز منتشر کردند که در آن از کشف اولین گونه هزارپا که همانند نام این جانور هزارپا دارد، گزارش شد. اگرچه هزارپا، به معنای ۱۰۰۰ پا نامیده می‌شود، اما هرگز گونه‌ای از این جانور با این تعداد پا پیدا نشده بود. گونه جدید که Eumillipes persephone نام دارد درواقع دارای هزارو۳۰۶ پا است. این حیوان کوچک دارای بدنی بسیار کشیده و نخ‌مانند به عرض ۰.۹۵ میلی‌متر و طول ۹۵.۷ میلی‌متر است و از ۳۳۰ بخش، یک سر مخروطی‌شکل با شاخک‌های بسیار زیاد و دهانی منقارمانند برای غذاخوردن تشکیل شده است. این جانور در عمق ۶۰متری زیر زمین در سوراخی که برای اکتشاف مواد معدنی در غرب استرالیا حفاری شده بود پیدا شد. این هزارپای هزارو۳۰۶ پایی فاقد چشم و رنگدانه است.

ریچارد برایت

۱۶ دسامبر ۱۸۵۸ میلادی برابر با 26 آذر  ۱۲۳۷ خورشیدی، ریچارد برایت، پزشک انگلیسی که با لقب «پدر نفرولوژی» هم شناخته می‌شود درگذشت. او اولین کسی بود که تظاهرات بالینی اختلال کلیوی معروف به بیماری برایت یا نفریت را توصیف کرد. علایق تحقیقاتی ریچارد برایت نه‌فقط بیماری‌های کلیوی که بیماری‌های ریوی، تب‌های مختلف، تومورهای شکمی، بیماری‌های قلبی، کبد، پانکراس و اثنی‌عشر را هم شامل می‌شد. او و توماس آدیسون به‌مدت بیست سال در گایز درباره «نظریه و عمل پزشکی» سخنرانی کردند و در سال ۱۸۳۹ جلد اول «عناصر تمرین پزشکی» را منتشر کردند.

هانس بوخنر

۱۶ دسامبر ۱۸۵۰ میلادی برابر با 26 آذر ۱۲۲۹ خورشیدی، هانس ارنست آگوست بوخنر، باکتری‌شناس آلمانی به‌دنیا آمد. بوخنر بین سال‌های ۱۸۸۶ تا ۱۸۹۰ درطول مطالعات ایمونولوژیک موفق شد گاما گلوبولین‌ها را کشف کند. گاما گلوبولین‌ها باکتری‌کُش‌های طبیعی‌‌اند که در خون حمل می‌شوند. او همچنین روش‌هایی برای مطالعه باکتری‌های بی‌هوازی ابداع کرد. سال ۱۸۹۱ بوخنر وجود پروتئین‌های آنتی‌باکتریایی را در سرم خون پیشنهاد کرد و آنها را «الکسین» نامید. سال ۱۸۹۳، او پیشنهاد کرد که پادزهر مستقیماً از خود سم تشکیل می‌شود. هانس با برادرش، ادوارد، در سال ۱۸۹۷ نشان داد که آب مخمر کاملا مرده می‌تواند شکر را تخمیر کند و دی‌اکسیدکربن و الکل تولید کند، دقیقاً همانطور‌که سلول‌های دست نخورده این کار را انجام می‌دهند. این توصیف فعالیت آنزیم را پیش‌بینی می‌کرد.