چرا کوررنگی بیشتر در مردان شایع است؟

به گزارش خبرگزاری آنا، کوررنگی (Color blindness) یکی از اختلالات شایع بینایی است که به عدم توانایی در تشخیص برخی رنگ‌ها یا تفاوت‌های بین رنگ‌ها اشاره دارد. شایع‌ترین نوع کوررنگی، کوررنگی رنگ‌های قرمز و سبز است. این بیماری ارثی است و در برخی افراد به صورت خفیف یا شدید بروز پیدا می‌‌کند. این اختلال بیشتر در مردان مشاهده می‌شود و دلیل اصلی آن به عوامل ژنتیکی مربوط می‌شود (هر چند عوامل محیطی می‌تواند بر شدت آن اثر بگذارد). 

{$sepehr_key_3852}

کوررنگی معمولاً به دلیل نقص در سلول‌های مخروطی (cone cells) شبکیه چشم ایجاد می‌شود. این سلول‌ها مسئول تشخیص رنگ‌ها هستند و در سه نوع مختلف (قرمز، سبز، آبی) وجود دارند که هر کدام به یک دسته از رنگ‌ها حساس هستند. نقص در یکی از این سلول‌ها می‌تواند منجر به نابینایی رنگ شود.

نابینایی رنگ بیشتر به صورت ارثی منتقل می‌شود و به طور خاص به کروموزوم X وابسته است. مردان تنها یک کروموزوم X دارند (XY)، در حالی که زنان دو کروموزوم X دارند (XX). این بدان معناست که اگر یک مرد دارای ژن معیوب (mutated gene) بر روی کروموزوم X باشد، به کوررنگی مبتلا خواهد شد. 

با این حال در مورد زنان، اگر یکی از کروموزوم‌های X آنها دارای ژن معیوب باشد، کروموزوم دیگر می‌تواند اثر آن را جبران کند. بنابراین، احتمال ابتلای زنان به کوررنگی کمتر است.

مطالعات نشان داده که تقریباً ۸ درصد از مردان و تنها ۰.۵ درصد از زنان به نوعی از کوررنگی مبتلا هستند. این آمار نشان‌دهنده تفاوت قابل توجهی در شیوع این اختلال بین دو جنس است. 

همچنین انواع مختلفی از کوررنگی وجود دارد، از جمله کوررنگی قرمز-سبز (red-green color blindness) و کوررنگی آبی-زرد (blue-yellow color blindness)، که هر کدام تحت تأثیر ژن‌های مختلف رخ می‌دهند.

عوامل محیطی نیز می‌تواند بر شدت کوررنگی تأثیر بگذارد، اما نقش اصلی در این اختلال به عوامل ژنتیکی برمی‌گردد. تحقیقات نشان می‌دهد که این اختلال نه تنها بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند بر روی انتخاب شغل و فعالیت‌های روزمره نیز تأثیرگذار باشد.