زهره؛ سیارهای با آسمان زردرنگ
به گزارش خبرگزاری آنا، زهره دومین سیاره نزدیک به خورشید با آسمانی زردرنگ و جوی سنگین پوشیده از دیاکسید کربن، یکی از شگفتانگیزترین و چالشبرانگیزترین مکانها در منظومه شمسی است. این ویژگیها زهره را به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعه اثرات گرمایش جهانی و جوهای سیارهای تبدیل کرده است.
{$sepehr_key_3639}
زهره با اندازهای مشابه زمین اغلب به عنوان «خواهر دوقلوی زمین» شناخته میشود، اما شرایط سطحی آن بسیار متفاوت و حتی کُشنده است. این سیاره با دمای سطحی بیش از ۴۷۰ درجه سانتیگراد، فشار جوی ۹۲ برابر فشار جو زمین و ابرهایی از اسید سولفوریک، محیطی بسیار خشن دارد. آسمان زرد زهره یکی از ویژگیهای برجسته آن است که به دلیل ترکیب خاص جو این سیاره ایجاد میشود.
شاید این پرسش پیش بیاید که چرا آسمان زهره زردرنگ است. رنگ زرد آسمان زهره ناشی از ترکیبات شیمیایی موجود در جو آن است. جو زهره عمدتاً از دیاکسید کربن تشکیل شده است (حدود ۹۶٪)، با مقادیر کمی نیتروژن و گازهای دیگر. ابرهای ضخیم و متراکمی که این سیاره را احاطه کردهاند، از اسید سولفوریک ساخته شدهاند. این ترکیبات نور خورشید را پراکنده کرده و طول موجهای زرد و نارنجی را منعکس میکنند، که باعث میشود آسمان زهره به نظر زرد برسد.
علاوه بر این، ذرات ریز معلق در جو زهره، که به آئروسلها معروف هستند، به این رنگ زرد کمک میکنند. این ذرات، به ویژه ذرات سولفور، نقش مهمی در جذب و پراکندگی نور دارد.
جو زهره یکی از چگالترین جوها در منظومه شمسی است. فشار جوی آن به قدری زیاد است که میتواند معادل فشار در عمق ۹۰۰ متری اقیانوسهای زمین باشد. دمای بسیار بالای خواهر غریب زمین ناشی از اثر گلخانهای شدید است که توسط دیاکسید کربن ایجاد میشود. این شرایط زهره را به داغترین سیاره منظومه شمسی تبدیل کرده است، حتی گرمتر از عطارد که به خورشید نزدیکتر است.
بادهای قوی با سرعت بیش از ۳۶۰ کیلومتر در ساعت در جو زهره میوزند و ابرهای اسیدی را در عرض چند روز به دور سیاره منتقل میکنند. این بادها، همراه با دمای بالا و فشار زیاد، زهره را به محیطی غیرقابل سکونت برای موجودات زنده تبدیل کرده است.
زهره میتواند جو هشداردهندهای برای زمین داشته باشد. این سیاره نشان میدهد که چگونه اثر گلخانهای شدید میتواند به تغییرات جوی خطرناک منجر شود. دانشمندان با مطالعه زهره، تلاش میکنند تا رفتار جوها و تغییرات اقلیمی را بهتر درک کنند و از آن برای پیشبینی اثرات گرمایش جهانی روی زمین استفاده کنند.
انتهای پیام/