آغاز عصر ایستگاه‌های فضایی خصوصی!
به گزارش خبرگزاری آنا، عمر ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) رو به پایان است. ناسا قصد دارد در آینده‌ای نزدیک، این ایستگاه را از مدار خارج و ماموریتش را به پایان رساند. اگرچه ایستگاه فضایی تیانگونگ چین هنوز فعال است، اما پایان ماموریت ایستگاه فضایی بین‌المللی شکاف بزرگی در پرواز‌های فضایی ایجاد خواهد کرد.
{$sepehr_key_3578}
به همین علت شرکت‌های خصوصی متعددی فعالانه روی نسل بعدی ایستگاه‌های فضایی سرنشین‌دار کار می‌کنند تا حضور انسان در فضا را حفظ کنند. مالکیت این ایستگاه‌های فضایی خصوصی بوده و توسط چندین شرکت تجاری اداره خواهد شد. حضور فعال بخش خصوصی در فضا منجر به کاهش مالکیت دولت‌ها در این بخش خواهد بود. در ادامه گزارش نقش کلیدی برخی شرکت‌های خصوصی فعال در حوزه فضا را بررسی می‌کنیم.
وَست
شرکت «وَست»، واقع در لانگ‌بیچ کالیفرنیا، همکاری نزدیکی با اسپیس ایکس دارد. وست برنامه‌هایی برای طراحی ایستگاه‌های فضایی ساده و پیچیده دارد و هدفش همکاری با بخش خصوصی صنعت فضایی است. پیشنهاد اولیه آنها ایجاد یک پناهگاه به نام «هیون» بود. هیون تا حدودی یادآور ایستگاه‌های فضایی سالیوت روسیه است که کل ایستگاه توسط یک موشک در مدار پایین زمین قرار می‌گیرد. در مورد هیون، یک پرتاب کننده فالکون-۹، هیون را در مدار پایین زمین قرار خواهد داد.
هنگامی که هیون در مدار قرار گرفت، فضاپیمای دراگون، خدمه را برای اقامت ۳۰ روزه در هیون منتقل می‌کند. مشخص نیست که شرکت وست چه کسانی را برای اقامت در هیون انتخاب خواهد کرد. اما به نظر می‌رسد این شرکت تلاش دارد گردشگران فضایی و همچنین کسانی که علاقه‌مند به انجام تحقیقات پزشکی یا علمی در مدار هستند را جذب کند. این شرکت قول ارائه امکاناتی، چون دسترسی شبانه‌روزی به اینترنت وایفای از طریق ماهواره‌های استارلینک، تعبیه یک پنجره بزرگ رصد زمین، ایجاد گرانش مصنوعی را به ثبت‌نام کنندگان داده است. این شرکت بسیار امیدوار است ایستگاه فضایی هیون را در سال ۲۰۲۵ عملیاتی کند.
همچنین وست در حال برنامه‌ریزی برای ساخت یک ایستگاه فضایی بسیار بزرگ به نام Haven-۲ است. ماژول اولیه یک نسخه بزرگتر از ایستگاه هیون اولیه است با دو درگاه اتصال، اندازه بزرگتر و چندین پنجره بزرگ. وست قصد دارد در نهایت چندین ماژول Haven-۲ را در یک ردیف به هم متصل کند. فراتر از این، وست امیدوار است که روزی ایستگاهی از هشت ماژول Haven-۲ عملیاتی کند.
بلواورجین
شرکت بلواورجین که به جف بزوس تعلق دارد، در حال توسعه ایستگاه فضایی خصوصی خود به نام Orbital Reef است. بلواورجین در طی قراردادی با ناسا مبلغ ۱۳۰ میلیون دلار دریافت کرده است. Orbital Reef با همراهی چندین شریک تجاری از جمله شرکت Sierra Space قرار است یک ایستگاه بزرگ باشد، اگرچه ابعاد دقیق آن هنوز اعلام عمومی نشده است.
ایستگاهی مداری که از ماژول‌های مختلفی ساخته شده و می‌توانند توسط پرتابگر سنگین نیوگلن شرکت بلواورجین پرتاب شود (البته این پرتابگر هنوز آزمایش نشده است). این ایستگاه مجموعه‌ای برای کار محققان و همچنین گردشگران فضایی است. برخی از ماژول‌های این ایستگاه بادی هستند، بنابراین جرم پرتاب کاهش یافته، ساخت‌وساز را ساده شده و امکان ایجاد ماژول‌های با حجم زیاد را فراهم می‌کنند. بلواورجین قصد دارد انتقال خدمه و بار را از طریق فضاپیمای استارلاینر بوئینگ انجام دهد. اگرچه اتفاقات اخیر ممکن است باعث تجدید نظر در این طرح شود.
آکسیم‌اسپیس
Axiom Space یک شرکت خصوصی بزرگ، مستقر در هیوستون است. این شرکت سه پرواز فضایی خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی را سازماندهی کرده است. در این پرواز‌ها از ناوکیهانی دراگون شرکت اسپیس‌اکس که توسط موشک فالکون ۹ پرتاب شده بود استفاده شد.
آکسیم‌اسپیس برنامه‌های زیادی برای ایستگاه‌های فضایی دارد. در سال ۲۰۲۰، ناسا ۱۴۰ میلیون دلار برای توسعه یک ماژول تجاری به منظور بخشی از ایستگاه‌فضایی بین‌المللی، به این شرکت اختصاص داد. این بخش که با نام ایستگاه آکسیوم شناخته می‌شود، به طور بالقوه مکانی برای فضانوردان تجاری است که در محیط ریزگرانش تحقیق می‌کنند. ایستگاه اکسیوم در تورین ایتالیا، توسط یک شرکت خصوصی به نام «تالس‌آلنیااسپیس» در حال ساخت است.
با توجه به اینکه ساخت ایستگاه آکسیوم تقریبا رو به پایان است، این بخش به ایستگاه فضایی بین‌المللی اضافه می‌شود. آکسیوم‌اسپیس برنامه‌ریزی کرده است که از این ماژول به‌عنوان بخش پایه برای ایستگاه فضایی مستقل و خصوصی خود استفاده کند یا احتمالاً دومین ایستگاه فضایی را بسازد. همچنین این شرکت به دنبال افزودن ماژول‌های دیگری به ایستگاه فضایی بین‌المللی است که برخی از آنها می‌توانند به طور بالقوه در بخش‌هایی از ایستگاه فضایی مستقل آکسیوم در آینده تغییر کاربری دهند. برخی از ماژول‌های برنامه‌ریزی‌شده شامل یک ساختار بادی، یک ماژول سکونتی اضافی، یک ماژول تحقیقاتی و یک ماژول بزرگ انتقال نیرو متصل به یک آرایه خورشیدی عظیم است. در تئوری، همه این ماژول‌ها می‌توانند در فضا به هم متصل شوند و به عنوان یک ایستگاه فضایی بزرگ، مستقل و خصوصی عمل کنند.
آکسیوم‌اسپیس برنامه‌های بلندپروازانه‌ای دارد و پیشرفت خوبی داشته است. پرواز‌های تکمیل شده شرکت به ایستگاه فضایی بین المللی به آنها اعتباری داده است که بسیاری از شرکت‌های خصوصی فضایی ندارند.
لاکهید مارتین
لاکهید مارتین، با همکاری Nanoracks و Voyager Space، در حال توسعه ایستگاه فضایی تجاری پرواز آزاد خود به نام Starlab است.استارلب در مراحل اولیه توسعه خود است و مشخصات طراحی ایستگاه در طول زمان تغییر کرده است.
در حال حاضر، استارلب دو ماژول پیش بینی شده دارد. اولی یک ماژول خدماتی بدون سرنشین است که نیروی محرکه و برق ایستگاه را توسط آرایه خورشیدی بزرگی فراهم می‌کند. دومی که ماژول آزمایشی سکونت نامیده می‌شود، جایی است که فضانوردان در آن زندگی و کار می‌کنند. در برخی منابع از استارلب، با نام ماژول سکونت باد شونده یاد شده است.
آینده همین‌جاست
توسعه ایستگاه‌های فضایی خصوصی یادآور صحنه معروف فیلم "۲۰۰۱ استنلی کوبریک: یک ادیسه فضایی" است. در این صحنه، فضاپیما در حین پرواز، سه ایستگاه فضایی دیگر را مشاهده می‌کند و در نهایت به یک ایستگاه فضایی بزرگ و چرخان می‌رسد که دارای رستوران هاوارد جانسون است. این صحنه به خوبی تصویرگر آینده‌ای است که در آن سفر‌های فضایی تجاری و ایستگاه‌های فضایی خصوصی به واقعیت تبدیل شده‌اند. این تصویرسازی از آینده، به نوعی پیش‌بینی کوبریک از توسعه فناوری فضایی و سفر‌های تجاری به فضا است.
به نظر می‌رسد در نهایت یک یا چند مورد از این ایستگاه‌های فضایی تجاری به مدار می‌رسند. اگر این اتفاق رخ دهد، بشر دوره کاملا جدیدی از پرواز‌های فضایی را آغاز خواهد کرد. شرکت‌های خصوصی فضانوردان و محققان خصوصی را مستقل از نهاد‌های دولتی و نظارت آنها، به ایستگاه‌های فضایی خصوصی می‌برند. چنین رویدادی ممکن است زودتر از آنچه ما فکر می‌کنیم رخ داده و سرعت رشد و توسعه ایستگاه فضایی را افزایش دهد.
انتهای پیام/