صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۰۹ - ۲۵ خرداد ۱۳۹۵

کشف بزرگ‌ترین سیاره‌ای که دور 2 ستاره می‌چرخد

تلسکوپ فضایی کپلر ناسا به‌تازگی سیاره‌ای را کشف کرده است که به دور دو ستاره، به طور همزمان می‌چرخد.
کد خبر : 93649

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از ناسا، سازمان فضانوردی آمریکا، از سال 1993 با مفهوم سیاره‌های دوستاره‌ای آشناست. این سیاره‌ها در سیستم خورشیدی خود در مداری می‌چرخند که در انتها این مدار، دو سیاره را دور می‌زند و در واقع منظومه شمسی آنها دو خورشید دارد.


براساس قوانین فیزیک فضایی و محدودیت‌هایی که جرم مشترک میان دو میدان جاذبه دارد، معمولا اندازه این سیاره‌ها کوچک است اما تلسکوپ فضایی کپلر موفق به کشف سیاره‌ای شد که نامش را «کپلر 1647b» گذاشتند.


اندازه این سیاره به بزرگی مشتری‌ است و مانند آن یک غول بی‌شاخ و دم گازی محسوب می‌شود. عمر این سیاره نیز در حدود 4/4 میلیارد سال تخمین زده شده (نزدیک به عمر زمین) اما ناسا به‌طور حتم اعلام کرده است که هیچ شانسی برای وجود حیات روی این سیاره وجود ندارد.


مدار این سیاره به قدری از خورشیدهایش دور است که 1107 روز طول می‌کشد تا مدارش را دور بزند؛ البته این زمان نسبت به مدار مشتری که 12 سال یک دورش زمان نیاز دارد، کوچک‌تر است.


براساس اعلام ناسا، کپلر 1647b سیاره‌ای بی‌نظیر در نوع خود است که ممکن است قمر یا قمرهایی نیز داشته باشد و شاید این قمرها شرایطی مساعد برای شکل‌گرفتن حیات را روی خود فراهم کرده باشند.


آنچه مسلم است این است که این سیاره و دانش ما درباره آن درست مانند روبه‌رو شدن با قله کوه یخ است. هنوز تحقیقات زیادی برای درک درست از این سیاره با خورشید دوبل، باید انجام شود و تا امروز تنها محققان موفق شده‌اند آن را به مجموعه سیاره‌ها و منظومه‌های شمسی دوگانه بیفزایند، منظومه‌هایی که وجود آنها با توجه به تعدادی که مشاهده شده‌اند، دیگر یک پدیده پذیرفته‌شده کیهانی محسوب می‌شود.


مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا



انتهای پیام/

ارسال نظر