سیاره الماس؛ جرم نجومی درخشانی که به دور تپ‌اختر می‌چرخد!

به گزارش خبرگزاری آنا، در فاصله 4000 سال نوری از زمین سیاره‌ای وجود دارد که از الماس ساخته شده است! این سیاره منحصر به فرد به نام PSR J1719-1438b شناخته می‌شود و در صورت فلکی مار (Serpens) قرار دارد.  PSR J1719-1438b  برخلاف سیارات منظومه شمسی، به روشی غیرعادی شکل گرفت و ترکیب آن چیزی است که قبلاً هرگز ندیده‌ایم.

{$sepehr_key_2091}

این سیاره به دور یک تپ اختر(pulsar) می‌چرخد، که بقایای ستاره‌ای عظیم است که منفجر شده است. تپ اخترها ستارگان بسیار ریز و پرچگالی هستند که بسیار سریع می‌چرخند و اغلب پرتوهایی از امواج رادیویی را پخش می‌کنند. PSR J1719-1438b تنها طی دو ساعت به دور تپ اختر خود می‌چرخد. این زمان بسیار کوتاهی در مقایسه با مدت زمانی است که زمین به دور خورشید می‌چرخد. این سیاره به طور باورنکردنی به تپ اختر نزدیک است، آنقدر نزدیک که اگر بزرگتر از این بود بود،  امکان داشت توسط گرانش قوی تپ اختر از هم بپاشد.

PSR J1719-1438b  قبلاً یک ستاره بسیار بزرگ بود، اما بیشتر لایه‌های بیرونی آن توسط تپ اختر به مرور زمان از بین رفت. آنچه باقی ماند سیاره ای است که اکنون می‌بینیم. این سیاره بیشتر از کربن و اکسیژن ساخته شده است و تحت فشار شدید گرانش تپ اختر، کربن‌های آن به ساختار بلوری الماس تبدیل شده‌اند! در واقع، دانشمندان فکر می‌کنند که PSR J1719-1438b عمدتاً الماس است و به همین دلیل نام مستعار «سیاره الماس» را به آن داده‌اند.

{$sepehr_key_2092}

یکی از جالب ترین حقایق در مورد PSR J1719-1438b اندازه و چگالی آن است. قطر آن حدود پنج برابر زمین است، اما جرم آن بیشتر از مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی است. این امر آن را بسیار متراکم می‌کند، که یکی از دلایلی است که دانشمندان فکر می‌کنند باعث تشکیل الماس شده است. اگر سیاره ای مانند زمین تا این اندازه نزدیک یک تپ اختر قرار می‌گرفت، از هم می‌پاشید، اما چگالی PSR J1719-1438b به آن کمک می‌کند سالم بماند.

کشف این سیاره به دانشمندان کمک کرد تا در مورد چگونگی تکامل ستارگان و سیارات اطلاعات بیشتری کسب کنند. معمولاً سیارات از غبار و گاز در یک منظومه ستاره ای تشکیل می‌شوند، اما PSR J1719-1438b زمانی خود یک ستاره بود و بیشتر جرم خود را به دلیل تپ اختر خود از دست داد. در حالی که بازدید از این سیاره برای نسل ما غیرممکن است، مطالعه آن به دانشمندان کمک می‌کند تا روش‌های مختلف تشکیل سیاره‌ها را درک کنند.