دوران کرونا چه بلایی بر روح و جسم نسل Z آورده است؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، هرچند اقدامات محدودکننده‌ای که در دوران کرونا اعمال شدند، نقش مهمی در مهار شیوع این ویروس داشتند اما در عوض عواقبی هم داشتند که بخشی از آن در طیف اختلال در روال‌های روزمره و فعالیت‌های اجتماعی قرار دارد.

تصور می‌شود که این اختلالات به‌ویژه برای نوجوانانی که برای توسعه حس هویت و کنترل احساسات خود به تعاملات اجتماعی متکی هستند، آسیب‌هایی را به همراه داشته است.

پاتریشیا کول، نویسنده ارشد یک مطالعه جدید در این حوزه می‌گوید: همه ما اپیدمی کووید-19 را بیشتر یک بحران بهداشتی می‌دانیم، اما مشخص است که کرونا تغییرات عمیقی در کیفیت زندگی انسان‌ها به ویژه برای نوجوانان ایجاد کرد، تأثیری به مراتب بیشتر از ابتلا به آن.

در سال 2018، دانشمندی به نام کوهل در دانشگاه واشنگتن یک مطالعه مدت‌دار را با 160 نوجوان بین 9 تا 17 سال آغاز کرد تا تغییرات ساختار مغز را در دوران نوجوانی  ارزیابی کنند. به طور خاص، این تیم به بررسی تغییرات در لایه بیرونی مغز به نام قشر مغز پرداخته است که با افزایش سن پوسته این قشر کم‌کم نازک‌ می‌شود. بعدها که نتایج این تحقیق منتشر شد، مشخص شد که تجارب نوجوانی این شرکت‌کنندگان از شرایط عادی مورد انتظار فاصله داشته است.

{$sepehr_key_1852}

یکی از اعضای اصلی این تحقیق در این باره معتقد است، هنگامی که همه‌گیری در ابتدا راه بود، شروع کردیم به یافتن مواردی که رشد مغز را در اثر قرنطینه مختل و تغییری را ساختارش ایجاد می‌کزد، فقط به خاطر اینکه نوجوانان مجبور بودند در خانه بماند و در گروه‌های اجتماعی هم‌سن‌های خود نباشند، یعنی دنیایی که در آن نه مدرسه، نه ورزش و نه معاشرتی وجود نداشت.

نقش استرس مزمن و رویدادهای منفی زندگی، همگی به عنوان تسریع‌کننده نازک شدن قشر مغز شناخته شده هستند که با افزایش خطر ابتلا به اختلالات سلامت روان، به ویژه در میان زنان جوان مرتبط است اما تنها پیچیدگی در این تحقیق این بود که چطور دامنه تأثیر اپیدمی کرونا را بر ساختار مغز جوانان به درستی برآورد کرد.

این تیم با استفاده از داده‌های اصلی خود در سال 2018، مدلی را برای نشان دادن مسیر مورد انتظار نازک شدن قشر مغز برای این نوجوانان ایجاد کرد؛ و جوانان انتخاب شده برای دومین اسکن مغز در سال 2021 دعوت شدند تا مقایسه دقیقی انجام شود و درست در مقایسه این دو اسکن مغز  مشخص شد که ساختار مغز آنها در این دوره واقعاً تغییر زیادی کرده است و به طور متوسط نوجوانان به میزان قابل توجهی نازک شدن قشر مغزشان دور از حالت طبیعی مورد انتظار بود  و متأسفانه این موضوع در دختران بیشتر از پسران مشاهده شد. در حالی که پسران نازک شدن قشر مغزشان فقط در قشر بینایی بود اما در دختران این اتفاق در سراسر مغزشان رخ داده بود.

{$sepehr_key_1853}

محققان بر این باورند که  نتایج متفاوت به دلیل تفاوت در نحوه تمایل دختران و پسران به معاشرت و رهایی از استرس‌های اجتماعی است.

پژوهشگران تأکید دارند که نوجوانان واقعاً اشتیاق دارند زندگی خود را به گروه همسالانشان گره بزنند و در شرایطی که یک بیماری همه‌گیر جهانی رخ می‌دهد و کانال‌های عادی رهایی از استرس آنها از بین می‌رود دیگر نوعی دوران  اسارت برای جوانان به دنبال داشته است، اسارتی که دختران بیشتر در آن رنج ‌بردند و این به طرز چشمگیری بر مغز آنها تأثیر گذاشته است.

البته ربکا شریف، مشاور روانپزشک و پژوهشگر ارشد بالینی در دانشگاه آکسفورد، در مخالفت با نتایج این تحقیق تأکید دارد که در این مطالعه بخش نسبتاً زیادی از جوانان به دلیل سابقه سلامت روان از مطالعه حذف شده‌اند که با توجه به این نکته که از هر پنج نوجوان یک نفر با احتمال بالا دارای اختلال روانی است پس به خودی خود نتایج این تحقیق چندان اعتبار ندارد و بهتر است مواظب باشیم این یافته‌ها را برای عموم جوانان تعمیم ندهیم.

به هر ترتیب آنچه در حال حاضر با آن روبرو هستیم نسلی است که تمایل ندارند با جامعه ارتباط مؤثری داشته باشد تمایلی که شاید از دوران قرنطینه کرونا به یادگار در ذهن و روح آنها جا گرفته است.