وزیر پیشنهادی دولت چهاردهم با فرصت‌ها و چالش‌های نفت روبرو می‌شود؟
به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا، پزشکیان رئیس‌جمهورکشوربرای تشکیل کابینه خود، محسن پاک‌نژاد را به‌عنوان وزیر پیشنهادی نفت دولت چهاردهم برای اخذ رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.
پاک‌نژاد متولد ۱۳۴۵ در تهران و دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.
سوابق کاری پاک‌نژاد
پاک‌نژاد از سال ۱۳۹۷ تا سال ۱۴۰۰ معاون وزیر نفت در نظارت بر منابع هیدروکربوری بوده است. وزیر پیشنهادی نفت دولت چهاردهم فعالیت کاری خود را از ابتدای دهه ۱۳۷۰ در وزارت نیرو آغاز کرد. از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ به‌عنوان مشاور وزیر نفت و رئیس ستاد نظارت بر سوخت‌رسانی وزارت نفت و از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ به‌عنوان مدیر طرح توسعه میدان‌های گازی فعالیت کرد و در سال ۱۳۷۹ به‌عنوان مدیرکل نظارت بر صادرات مواد نفتی و بازرسی فنی وزارت نفت منصوب شد.
پاک‌نژاد در سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۶ با حفظ سمت، عضو هیئت‌مدیره شرکت نفت مناطق مرکزی ایران نیز بود. پاک‌نژاد در سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ مدیر برنامه‌ریزی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران بود و سپس تا ۱۳۹۲ به عنوان معاون مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران فعالیت کرد.
مدیرکلی نظارت بر صادرات و مبادلات مواد نفتی وزارت نفت و مدیرعاملی و نایب‌رئیسی هیئت‌مدیره شرکت بازرگانی نفت ایران از دیگر مسئولیت‌های وی پیش از معاونت امور تولید در شرکت ملی نفت به شمار می‌رود.
چالش‌هایی که باید فرصت شود
۱- بازگشت به بازار جهانی نفت: تجربه و آمادگی برای بازگشت ایران به بازار‌های جهانی باید به عنوان یک فرصت بزرگ در نظر گرفته شود.
۲- مشارکت دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور با صنعت نفت: یکی دیگر از کمبود‌ها و نواقص جدی صنعت نفت ایران، جدایی بین این صنعت با مراکز علمی و دانشگاهی کشور است. صنعت نفت و توسعه علم و فناوری رابطه‌ای متقابل آن هم در ایران دارند که کلید آن در سال‌های اخیر با واگذاری ده‌ها طرح مطالعاتی در حوزه اکتشاف و تولید نفت به دانشگاه‌ها و مراکز طراز اول کشور زده شد و هم‌اکنون نخبگان علمی کشور با حضور در مناطق عملیاتی از نزدیک در حال مطالعه و پژوهش روی میدان‌های نفت با محوریت طرح راهبردی افزایش ضریب برداشت نفت هستند.
۳- افزایش توان شرکت‌های ایرانی در بخش‌های اکتشاف و تولید: یکی از مهم‌ترین چالش‌های صنعت نفت ایران، نبود شرکت‌های داخلی فعال در حوزه اکتشاف و تولید بوده است. این مسئله در مقاطعی به دلایل مختلف ازجمله تحریم‌ها، توسعه میدان‌های نفت و گاز را با مشکل مواجه کرده و به همین دلیل آسیب‌پذیری صنعت نفت در حوزه بالادستی از این لحاظ قابل توجه است.
۴- تولید و ساخت ۱۰ قلم کالا و تجهیزات راهبردی صنعت نفت: وابستگی صنعت نفت به تأمین تجهیزات و اقلام راهبردی به‌خصوص مته‌های حفاری، انواع شیر‌های کنترلی، ایمنی و تجهیزات جانبی، پروژه ساخت انواع لوله‌های حفاری (به جز لوله‌های CRA)، الکتروموتور‌های ضد انفجار و دور متغیر، ماشین‌های دوار (به جز توربین‌ها) و مواردی از این دست، یکی دیگر از آسیب‌های صنعت نفت به شمار می‌آید که با تشدید تحریم‌ها از ابتدای دهه ۹۰، این صنعت را با دردسر‌های زیادی مواجه کرد.
۵- دیپلماسی فعال انرژی و جایگاه مؤثر و مناسب در مجامع جهانی انرژی: یکی از مهم‌ترین فرصت‌سازی‌های صنعت نفت در شرایط کنونی، جایگاه مؤثر و مناسب در مجامع جهانی انرژی است.
انتهای پیام/