دانشمندان فرصت تفکر ندارند/ تأثیر پیام‌‌رسان‌ها بر تحقیقات علمی!
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر، ایمیل‌ها و سکو‌های ارسال پیام‌های فوری، زمینه‌ای برای تحقیق هستند، اما اکنون محققان در صدد هستند با مطالعه تاثیر آنها را بر علم، زمان را برای تمرکز و تفکر حفظ کنند.
تماس‌های تصویری، پیام دهی فوری، تماس‌های صوتی، ایمیل ها، رسانه‌های اجتماعی، گوشی‌های هوشمند، تبلت، لپ تاپ‌ها و دسکتاپ ها؛ هرچه بر تعداد دستگاه‌های دیجیتال افزوده می‌شود انسان زمان کمتری را برای تمرکز و تفکر اختصاص می‌دهد.
«کال نیوپورت» (Cal Newport)، دانشمند علوم کامپیوتر، در آخرین کتاب خود به نام «بهره وری آهسته ۱»، به اثرات منفی این فناوری‌ها بر روی محققان پرداخته است.
عنوان کتاب، افزایش همیشگی بهره وری را به چالش می‌کشد؛ ایده‌ای که در بسیاری از محیط‌های کاری رایج است.
{$sepehr_key_771}
مطالعه‌ای نشان داده است علم کمتر تحول آفرین شده است اگرچه در حال حاضر مقالات بیشتری منتشر شده و کمک‌های مالی بیشتری نیز نسبت به قبل اعطا می‌شود.
نیوپورت، محقق فناوری در محل کار در دانشگاه جورج تاون در واشنگتن دی سی، می‌گوید، محققان و سایر فعالان حوزه دانش، باید سرعت خود را کاهش دهند و زمان بیشتری را صرف تفکر کنند تا بر حفظ و بهبود کیفیت کار خود تمرکز کنند.
پژوهش نیوپورت نکات مهمی را در اختیار جامعه تحقیقاتی قرار می‌دهد که می‌تواند در کانون توجه نیروی کار پرمشغله قرار بگیرد. موسسات باید برای یافتن پاسخ به تخصص‌های موجود در جامعه دسترسی داشته باشند، اما این کار را انجام نمی‌دهند.
فناوری‌های ارتباطی جدیدتر مزایای بسیار زیادی دارند، از جمله سرعت بخشیدن به تحقیقات، همانطور که در طول همه‌گیری COVID-۱۹ ضروری بود. اما آنها همچنان در حال کاستن از زمان فکر کردن هستند. کتاب نیوپورت به ما یادآوری می‌کند که محققانی هستند که می‌دانند چگونه کمک کنند.
توقف کن و بیندیش!
زمان فکر کردن- زمان مورد نیاز برای تمرکز بدون وقفه- همیشه برای کار علمی، ضروری بوده است؛ برای طراحی آزمایش ها، گردآوری داده ها، ارزیابی نتایج، مرور ادبیات و البته نوشتن. با این حال، زمان تفکر اغلب کم اهمیت تلقی شده و حتی در شیوه‌های استخدامی به ندرت و اگر لازم باشد، اندازه گیری می‌شود.
تحقیقات امروزی در کنار ایمیل و پیام رسانی فوری صورت می‌گیرد و فرصت تفکر را سلب می‌کند. تجسم کنید در کنار صندوق پستی فیزیکی‌تان کار می‌کنید و هر نامه را به محض رسیدن باز کرده و می‌خوانید. حتی وقتی نامه‌های جدیدی می‌آید، باز هم فقط نامه‌ها را می‌خوانید و به نوشتن پاسخ آنها مشغول می‌شوید. این در حالی است که در تمام این مدت در تلاش برای انجام کار اصلی خود هستید.
محققان می‌گویند از آنجایی که همکارانشان می‌توانند فورا و اغلب به دلایل مشخصی با آنها تماس بگیرند، کار‌های آنها طولانی‌تر می‌شود. آنها همچنین اغلب مجبورند اولویت خود را انتخاب کنند که می‌تواند باعث احساس کلافگی شود.
{$sepehr_key_772}
نیوپورت پیشنهاد‌هایی در مورد بازیابی زمان تفکر ارائه می‌دهد، از جمله محدود کردن تعداد موارد موجود درفهرست کار‌هایی که باید انجام شود و همچنین گروه‌های تحقیقاتی زمانی برای انجام کار‌هایی که به همه اعضا نیاز دارد اختصاص دهند تا از ارسال ایمیل به یکدیگر اجتناب شود.
وی برای موسسات، یک سیستم مدیریت حجم کار شفاف را توصیه می‌کند؛ راهی برای مدیران برای دیدن همه کار‌هایی که از یک همکار انتظار می‌رود و سپس در صورتی که کار‌های بیشتری نسبت به زمان تعیین شده وجود داشته باشد، حجم کار را تنظیم کنند.
بدون شک توصیه خوبی است، این ممکن است در محیط‌های صنعتی ساده‌تر از محیط‌های دانشگاهی اجرا شود. در بسیاری از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی دانشگاهی، محققان به یک محقق اصلی با ساختار مدیریتی محدود گزارش می‌دهند که دلیل آن حدی، دشواری توجیه بودجه برای نقش‌های مدیریتی و اجرایی برای تأمین کنندگان دانشگاهی است.
اما «فیلیسیتی ملور» «Felicity Mellor» محقق علوم ارتباطات در دانشگاه امپریال کالج لندن، در مورد اعطای نقش به مدیران در زمان تفکر تردید دارد. در بسیاری از موارد، محققان به اندازه کافی سنگینی سیستم‌های نظارت و ارزیابی موسسه شان را احساس می‌کنند.
ملور می‌گوید گنجاندن یک مسئولیت دیگر در فرم ارزیابی ممکن است خوب نباشد. وی با اعتقاد بر اینکه موسسات این را نمی‌پذیرند می‌گوید: «آیا می‌توانید پاسخ یک دانشمند را در یک برگه زمانی که می‌پرسد ایا هشت ساعت را صرف فکر کردن کرده اید؟ تصور کنید.»
وی اظهار داشت در نهایت خلق یک فرهنگ تحقیقاتی حمایتی تر، به تغییر اساسی تری نیاز دارد و این حاکی از لزوم بازنگری بنیادین مدل‌های بودجه‌ای کنونی برای تحقیقات دانشگاهی همراه با دیگر جنبه‌های علوم آکادمیک است.
بررسی کیفیت
کتاب نیوپورت سوال بسیار مهمتری را مطرح می‌کند: تاثیر زمان تمرکز از دست رفته بر علم، نه فقط بر ساختار و فرآیند علم، بلکه بر محتوا و کیفیت تحقیق چیست؟
در سال ۲۰۱۴، ملور یک پروژه تحقیقاتی را که توسط شورای تحقیقات هنر و علوم انسانی انگلیس تامین شده بود، به نام «سکوت‌های علم» رهبری کرد که دو سال بعد به صورت کتاب منتشر شد. محققان به این سوال و سوالات دیگر در یک مجموعه کارگاه‌های آموزشی می‌پرداختند، اما پس پایان کمک هزینه، کار ادامه پیدا نکرد.
{$sepehr_key_773}
چنین پژوهش‌هایی باید احیا شوند، اما باید تاثیر فناوری‌های هوش مصنوعی را نیز در بر گیرند. این ابزار‌ها با سرعت در سرتاسر جهان برای خودکارسازی بسیاری از کار‌های اداری معمولی اجرا می‌شوند. محققان باید ارزیابی کنند که آیا چنین ابزار‌هایی می‌توانند زمان بیشتری برای تفکر برای محققان آزاد کنند یا خیر یا اینکه اثرشان معکوس خواهد بود.
قطعا فناوری‌های ارتباطی، بیشتر تکامل می‌یابند و حواس محققان را از کارشان منحرف می‌کنند. مطالعات بیشتری برای بررسی تاثیر این فناوری‌ها بر علم و همچنین مطالعاتی در مورد اینکه چگونه می‌توان زمان تفکر را در دنیای ارتباطات فوری محافظت کرد، به فوریت مورد نیاز است. این دانش به محققان و رهبران سازمانی کمک می‌کند تا در مورد استقرار فناوری ها، تصمیم‌های بهتری بگیرند و امیدواریم به محققان این امکان را بدهد که این فضا و زمان بسیار مهم را برای فکر کردن اختصاص دهند.
انتهای پیام/