صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۳۰ - ۰۲ مرداد ۱۴۰۳
حقایق نجومی ۲۶؛

در جست‌وجوی سیاره نهمِ منظومه شمسی

دانشمندان معتقدند سیاره ای پنهان در منظومه شمسی ما به نام سیاره نهم وجود دارد. این سیاره هنوز دیده نمی شود، اما وجود آن توسط مدار برخی اجرام دور پیشنهاد می‌شود.
کد خبر : 923502

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، منظومه شمسی به طور رسمی هشت سیاره دارد که عبارتند از عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون. این سیارات به دور خورشید، که مرکز منظومه شمسی است می‌چرخند. پلوتو برای چندین دهه به عنوان یک سیاره شناخته می‌شد اما سال 2006 در رده سیاره کوتوله قرار گرفت.

{$sepehr_key_688}

با این حال ستاره‌شناسان متوجه حرکات عجیبی در میان اجرام در کمربند کویپر شده‌اند. کمربند کویپر منطقه ای بعد از نپتون است و پر از اجرام کوچک و یخی است. به نظر می‌رسد برخی از این اجرام به گونه‌ای حرکت می‌کنند که توسط سیارات شناخته‌شده به تنهایی قابل توضیح نیست.

ایده سیاره نهم برای اولین بار در سال 2014 توسط ستاره شناسان کنستانتین باتیگین (Konstantin Batygin) و مایک براون (Mike Brown) مطرح شد. آنها مشاهده کردند که برخی از اجرام فرا نپتونی (TNO) دارای مدارهای غیرعادی هستند. این مدارها نشان می‌دهند که احتمال دارد سیاره‌ای بزرگ تقریباً ده برابر جرم زمین، بر آنها تأثیر گذاشته است. تصور می‌شود که این سیاره بدون نام بسیار از خورشید دور باشد و احتمالاً بیش از 20 برابر دورتر از نپتون است.

جستجوی سیاره نهم چالش برانگیز بوده است. این سیاره احتمالاً کم نور و بسیار دور است و تشخیص آن با تلسکوپ‌های فعلی دشوار است. رصدگران باید مناطق وسیعی از آسمان را اسکن کنند و به دنبال اثرات گرانشی آن بر روی اجرام مجاور باشند. در این جستجو از تلسکوپ‌های زیادی استفاده می‌شود. برخی از آنها بر روی کوه‌های بلند که در آنجا هوا صاف است قرار دارند. برخی دیگر مانند تلسکوپ فضایی‌هابل در فضا خستند. این ابزار به دانشمندان کمک می‌کند تا به دنبال نور ضعیف از اجسام دور باشند.

محققان با وجود مشکلات امیدوار به کسب نتیجه هستند. فناوری‌ها و تکنیک‌های جدیدی در حال توسعه است. به عنوان مثال ستاره شناسان از شبیه سازی‌های کامپیوتری برای پیش بینی محل قرار گرفتن سیاره نهم استفاده می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند داده‌های سایر اجرام آسمانی را برای یافتن سرنخ تجزیه و تحلیل کنند.

کشف سیاره نهم درک ما را از منظومه شمسی تغییر خواهد داد و به توضیح دینامیک مبهم کمربند کویپر و نحوه شکل گیری منظومه شمسی کمک می‌کند. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که یافتن این سیاره صرفاً هیجان انگیز نیست و می‌تواند از دوران اولیه منظومه شمسی به ما بگوید. در حالی که ما هنوز این سیاره گریزان را پیدا نکرده‌ایم، هر رصد و هر فرضیه تازه ای ما را به کشف اسرار منظومه شمسی نزدیک‌تر می‌کند.

انتهای پیام/

ارسال نظر