مرندی: چون عطایی نتیجه نگرفت فدراسیون به مربیان ایرانی اعتماد نکرد/اعتماد به مربیان در ایران و ژاپن کاملا فرق دارد

مهدی مرندی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در مورد اینکه تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌ها نمایش ضعیفی داشت و در نهایت پانزدهم شد، اظهار کرد: پشتوانه سازی خوبی برای نسل طلایی والیبال نشد، زمانی که ایگور کولاکوویچ سرمربی شد بازیکنانی از رده نوجوانان به تیم ملی بزرگسالان اضافه و در برهه‌ای فیکس شدند. آنها اصولی به بالاترین رده نرسیدند و قدر موقعیتی را که در آن بودند درک نکردند. در لیگ ملت‌های امسال برخی از بازیکنان ما در یک‌سری پست‌ها خیلی بهتر شدند ولی تیم ملی فاقد روان‌شناس است و بازیکنان ما از لحاظ روحی آماده میدان بزرگ نمی‌شوند، برای همین نمی‌توانند همه توانایی خود را در زمین نشان دهند و بهترین نتیجه کسب نمی‌شد.

تیم ملی به روان‌شانس نیاز دارد

وی ادامه داد: در سطح بالایی، چون لیگ ملت‌ها نیاز به روانشناس است تا بازیکنان بتوانند بهترین کیفیت را ارائه کنند. مثلاً آرمان صالحی که هم پستی من بود، استثنایی‌ترین سال والیبال خود را سپری کرد و همیشه هم خوب بوده، محمدرضا حضرت پور که در لیگ برتر عالی است در لیگ ملت‌ها خوب ظاهر نمی‌شود، این لیبروی عالی از نظر فنی افت نمی‌کند ولی از لحاظ روحی با آمادگی ذهنی لازم بازی نمی‌کند. محمد وادی هم تیمی من بوده ولی در لیگ ملت‌ها عالی نیست. اگر ما که نسل طلایی والیبال بودیم بدون افت ظاهر می‌شدیم به دلیل آن بود که خولیو ولاسکو علاوه بر آنکه مربی خوبی بود روان‌شناسی را هم کامل تسلط داشت و نکاتی را به ما آموخت که بعد از رفتن او هم از خاطرمان خارج نشد. باور درستی به تمامی ملی‌پوشان داد تا توانستیم در بالاترین سطح بازی کنیم. او یاد داد تا تمامی بازیکنان به معنای واقعی کلمه تیم باشیم و اختلاف را فراموش کنیم. 

تیم ملی با پائز بدتر از زمان عطایی نتیجه گرفت

ملی‌پوش سابق والیبال افزود: در زمان مربیگری مائوریسیو پائز شاهد اتحاد تیمی نبودیم که خود هم به این موضوع اشاره کرد ولی پیمان اکبری تیم را متحد کرد و برابر آمریکا و هلند برنده شدیم. بچه‌ها برای تیم بازی می‌کردند و از هویت ایران دفاع کردند. حتی با دو باختی که مقابل فرانسه و آلمان داشتیم. من از زمان ولاسکو تا ولادیمیر آلکنو در تیم ملی بودم. پیمان اکبری، رحمان محمدی راد و محمدرضا تندروان دستیار اول ایگور کولاکوویچ، اسلوبودان کواچ و ولادیمیر آلکنو بودند. قطعاَ از مربیان مطرح خارجی تیم ملی والیبال درس‌های مهمی را یاد گرفتند، با احترام به بهروز عطایی چرا سرمربی نشدند؟ وقتی مربیان تراز اول دنیا نپذیرفتند سرمربی ایران شوند چرا به اکبری، محمدی راد یا تندروان اعتماد نشد و پائز را سرمربی کردید که با آوردن اکبری به تیم ملی شوک دهید؟ چون تیم ملی با عطایی موفق نبود! تیم ملی با پائز بدتر از زمان عطایی نتیجه گرفت. پس انتخاب خوبی صورت نگرفت.

به سرمربی ژاپن فرصت آزمون و خطا داده شد

وی در واکنش به اینکه ژاپن نایب قهرمان لیگ ملت‌ها شد و تیم دوم رنکینگ فدراسیون جهانی والیبال شد در حالی که ایران پانزدهم است و زمانی یک ست هم به ژاپن نمی‌دادیم، تصریح کرد: اعتماد به سرمربی در ایران و ژاپن فرق می‌کند. با الگوی ژاپن بخواهیم جلو برویم، او چهار سال مربی ژاپن بود و بعد سرمربی شد. او همه کاره تیم بود و سرمربی ژاپنی فقط نقش همه کاره را بازی می‌کرد ولی بیلین به تمام جزئیات تیمش شناخت پیدا کرد و تمام ایراد‌ها را از بین برد. از زمانی که سرمربی شده نتایج ژاپن بهتر و بهتر می‌شود. علاوه بر شناخت بیلین از تیمش، مباحث اعتماد و اطمینان حاصل شده که بازیکن ذخیره برای باز کردن گره بازی، وارد زمین می‌شود تا سرویس بزند. فرصت آزمون و خطا به بیلین از سوی فدراسیون ژاپن داده شد، در ایران فرصت چند ماهه تا یک ساله به سرمربی می‌دهند، در نتیجه دچار افت شده‌ایم. ولادیمیر آلکنو سال‌ها در روسیه بوده برای آنکه در ایران جا بیفتد باید به او زمان می‌دادند. درباره دیگر مربیان هم لازم بود چنین فرصتی داده می‌شد که نشد. ضمن اینکه مربی از روی فیلم نمی‌تواند تیمش را بشناسد، باید با تیم زندگی کند.

نسل طلایی پوست کلفت بود

مرندی در مورد اینکه برخی کارشناسان معتقد بودند ایلشن داودی و عرشیا بهنژاد می‌توانستند به تیم ملی کمک کنند، اما دعوت نشدند، تأکید کرد: باید برای رسیدن به تیم ملی بزرگسالان، والیبالیست از فیلتر‌های مهمی بگذرد و سختی کار را بچشد. بازیکنی که پله پله بالا نیاید نمی‌تواند کمکی کند. داودی و بهنژاد در لیگ برتر بی‌نظیر بازی کردند ولی تجربه لیگ ملت‌ها را نداشتند. اگر این دو پاسور در پاس دادن اشتباه می‌کردند و ضربه روحی می‌خوردند، دو استعداد تیم ملی را از دست نمی‌دادیم. نسل طلایی پوست کلفت بود که میدان را خالی نکرد. دو چهره آینده تیم ملی والیبال را از دست ندهیم. بهنژاد نیم فصل اول در سایپا نتوانست درخششی را که در نیم فصل دوم با شهرداری ارومیه داشت نشان دهد. چون در ارومیه به او باوری دادند که این بازیکن خوش درخشید. فقط نیمه پر لیوان را نبینیم و بازیکن برای میدان بزرگ آبدیده شود و سختی بکشد. نسل آینده باید تشنه بازی در تیم ملی والیبال شود.